Οι μαθητές από τα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη, χωρίστηκαν σε 2 υποομάδες, στα Προνήπια και στα Νήπια και στις 10:00π.μ ήμασταν όλοι έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Αφού είδαμε ένα βίντεο και γνωρίσαμε όλες τις φωνές των ζώων, η πρώτη ομάδα των Προνηπίων χωρίστηκε σε 3 υποομάδες και πήραμε όλοι τις θέσεις μας κυκλικά για να γνωριστούμε καλύτερα, να ξεκινήσουμε το θεατρικό παιχνίδι, τη δραματοποίηση ρόλων και την παντομίμα!
Μισή ώρα μετά επιστρέψαμε στις θέσεις μας όπου ακούσαμε συμβουλές για το πώς να πλησιάζουμε τα ζώα, τι να κάνουμε αν κάποιο ζωάκι στο δρόμο μας κυνηγήσει είτε πεζούς είτε κάνοντας ποδήλατο και προσεγγίσαμε με τη βοήθεια μεγαλυτέρων τον Axel και τη Διώνη που υπομονετικά δεχόντουσαν το χάδι από όλα τα παιδάκια, αποδεικνύοντας ότι όλα τα πρώην αδέσποτα ζώα με υπομονή, αγάπη, εκπαίδευση και σωστή κοινωνικοποίηση είναι απόλυτα δεκτικά στο χάδι.
Αφιερώσαμε 10 περίπου λεπτά όπου τα 2 σκυλιά έδειξαν στα παιδιά τις εντολές βασικής υπακοής που ξέρουν, ενώ η Διώνη έπαιξε μαζί τους και παιχνίδια! Τελειώνοντας μάθαμε όλοι μαζί ένα ποίημα για όλα τα ζώα που πονάνε και κλείσαμε την ενημέρωση με μια έκπληξη μιας που χορέψαμε όλοι μαζί ένα παιδικό τραγούδι. Οι μαθητές μας χάρισαν ένα αναμνηστικό δωράκι όπου περιείχε τις ζωγραφιές των παιδιών από αγαπημένα τους ζώα. Ήταν απίστευτα συγκινητικό πως ανάμεσα στις ζωγραφιές των παιδιών υπήρχαν και ζωγραφιές που απεικόνιζαν σκυλάκια χαμογελαστά ως μέλη της οικογένειας τους.
Σε λίγη ώρα ήρθε η επόμενη ομάδα παιδιών που φοιτούν στο Νηπιαγωγείο των Εκπαιδευτηρίων και κάθισαν στις θέσεις τους, ανυπόμονα να ξεκινήσει το πρόγραμμα. Τους υποδεχτήκαμε με αγγλικά τραγούδια για ζωάκια καθώς ανάμεσά τους υπήρχαν και αγγλόφωνα τμήματα. Ξεκινήσαμε βλέποντας το αλφάβητο των ζώων και ακούγοντας τις φωνές τους, ενώ στη συνέχεια είδαμε κάποια βίντεο animation που είχαν σχέση με την εγκατάλειψη των ζώων. Χωριστήκαμε αμέσως μετά σε 3 πάλι υποομάδες και για 20 λεπτά παίξαμε, κάναμε παντομίμα και θεατρικά παιχνίδια.
Όταν επιστρέψαμε μιλήσαμε όλοι μαζί για τους τρόπους που φροντίζουμε τα ζώα, το πώς τα πλησιάζουμε αλλά και είδαμε και ένα βίντεο το οποίο και συζητήσαμε μετά για την υπεύθυνη υιοθεσία. Τους μιλήσαμε για τον Axel και τη Διώνη που γεννήθηκαν στο δρόμο αλλά τώρα έχουν οικογένεια και οι ερωτήσεις που δεχθήκαμε μαζί με τις απαντήσεις ήταν πολύ συγκινητικές, μιας που παρατηρήσαμε μια απρόσμενη ευαισθησία από όλα τα παιδιά. Ακούσαμε την ιστορία του «Ξουτ» που έψαχνε να βρει τον παντοτινό του φίλο και τελικά καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως υπάρχουν και σκύλοι ΗΡΩΕΣ που είναι οδηγοί τυφλών τους οποίους και είδαμε σε φωτογραφίες. Τα παιδιά ενθουσιασμένα ενημερώθηκαν πως τέτοιοι σκύλοι ζούνε και στη Θεσσαλονίκη και είπαν πως ανυπομονούσαν να τους συναντήσουν.
Το πρόγραμμα συνεχίστηκε μιλώντας τους για την ανακύκλωση και για τις κατασκευές που μπορείς να φτιάξεις από άχρηστα υλικά που υπάρχουν στο σπίτι, αλλά και δείχνοντάς τους με τη μορφή παιχνιδιού πώς με απλές γραμμές μπορείς να ζωγραφίσεις ζωάκια. Τελειώσαμε με ένα ακόμη ποίημα, χορέψαμε όλοι μαζί ένα τραγούδι και δόθηκε χρόνος στα παιδιά να προσεγγίσουν σωστά και να χαϊδέψουν τα 2 ζώα. Τους αποχαιρετήσαμε και δώσαμε την υπόσχεση πως θα επιστρέψουμε σύντομα παρέα με τον Axel και τη Διώνη για μεγαλύτερες εκπλήξεις.
Θέλοντας να κάνω μια γενική αποτίμηση αυτής της ζωοφιλικής ενημέρωσης θα πω πως πέρα από την άψογη φιλοξενία τους τόσο από τη Διευθύντρια του Νηπιαγωγείου κ. Μαντουλίδου Εύη όσο και από όλες τις Εκπαιδευτικούς, τον άνθρωπο που ανέλαβε το οπτικοακουστικό κομμάτι και τη φωτογραφική κάλυψη της εκδήλωσης, ήταν όλοι τους ευγενέστατοι και πρόθυμοι σε ό,τι τους ζητήσαμε. Αυτό όμως που μου έκανε τρομερή εντύπωση και θα το θυμάμαι για πάντα ήταν καταρχήν η προσέγγιση των παιδιών που μπήκαν στο χώρο, χωρίς λεπτό να ενοχλήσουν τα δύο σκυλιά αλλά και ουδεμία στιγμή τα πλησίασαν χωρίς να ρωτήσουν εμάς αν μπορούν να τα χαϊδέψουν.
«Πείτε μου ένα ζώο από α….Axel!», «Κυρία, γιατί το ξανθό σκυλάκι ξέρει περισσότερα πράγματα από το άλλο; Πάει σε μεγαλύτερη τάξη;», «Κυρία, καλά κάνατε και τα πήρατε τα σκυλάκια από το δρόμο. Κανένα σκυλάκι δεν μπορεί να ζει χωρίς μαμά», «Τα ζωάκια θέλουν σπίτι, ρούχα, φαγητό, ζέστη….. ααα, και αγάπη κυρία!», «Κυρία, θα μπορούσα να χαϊδέψω το σκυλάκι σας;
Δε θα το ενοχλήσω», «Αυτοί οι σκύλοι κυρία που είναι με τους τυφλούς ανθρώπους είναι τα μάτια τους», «Κυρία, σπίτι πρέπει να έχουμε ένα κουτί από μπισκότα από το σκυλί μας. Μόλις πάω θα πω τη μαμά να με βοηθήσει να κάνουμε ένα σκυλάκι.», «Κυρία, τον Ξουτ τον ονόμασαν μετά Ευτύχη γιατί έγινε τα μάτια εκείνου του κυρίου και του έδωσε ευτυχία;», «Ευχαριστούμε πολύ και να μας ξαναέρθετε πάλι!», ερωτήσεις όπως αυτές και πολλές άλλες θα μας μείνουν χαραγμένες στη μνήμη ως κομμάτι μιας υπέροχης ανάμνησης που αποτελεί η επίσκεψη μας σ’ αυτό το σχολείο.
Φύγαμε αφού δώσαμε όλοι μαζί μια υπόσχεση.
Πως δε θα προσπερνάμε κανέναν που πονάει, είτε είναι άνθρωπος είτε ζώο, δε θα πετάμε ποτέ το φαγητό και το νερό μας στα σκουπίδια, αφού τόσοι άνθρωποι και ζωάκια έχουν ανάγκη και πολλά πράγματα που έχουμε στο σπίτι και τα θεωρούμε άχρηστα θα τα χρησιμοποιούμε και θα κάνουμε όμορφες κατασκευές. Δε θα πειράζουμε τα ζώα στο δρόμο, δε θα τα χτυπάμε ποτέ και θα υιοθετήσουμε σκύλο, αφού αποφασίσουμε πως θα τον προσέχουμε σαν τα μάτια μας και θα είναι ο φίλος μας για μια ζωή.
Κλείνοντας αποτυπώνοντας μια ακόμη εμπειρία ζωής, επιβεβαιώσαμε και πάλι με μια ζωοφιλική ενημέρωσή μας πως η σχέση του παιδιού με τα ζώα είναι παλιά, βαθιά και γεμάτη μυστικά. Μιλούν τελείως διαφορετικές γλώσσες μεταξύ τους και παρ’ όλα αυτά επικοινωνούν θαυμάσια. Το ζώο γίνεται φίλος, σύντροφος και συνένοχός του στις ζαβολιές. Από πολύ νωρίς, το παιδί ενδιαφέρεται για τα ζώα και ανακαλύπτει σ’ αυτά ένα ζωντανό παιχνίδι, μόνιμα διαθέσιμο να τρέξει και να παίξει μαζί του και αυτό του δίνει μεγάλη χαρά. Παρατηρεί ότι, όπως το ίδιο, έτσι και ο καινούριος του φίλος πεινάει, διψάει, ζεσταίνεται, κρυώνει, «χαίρεται», «λυπάται», θέλει παρέα, αγάπη και καθαρό αέρα. Κοντά του το παιδί μαθαίνει τον κύκλο της ζωής. Παρακολουθεί την ανάπτυξή του, τη συμπεριφορά του, τη διαδικασία της γονιμοποίησης, τη γέννηση, την αρρώστια αλλά και το πώς φεύγει από τη ζωή.
Και όπως όλοι εμείς παλεύουμε με κάθε τρόπο την αγάπη να διδάξουμε, το ζώο διδάσκει μέσα από τη συμβίωση μαζί του τη μεγαλύτερη όλων αρετή: ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΙΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ!
