«Οι Ζω.Ε.Σ αναζητούν νέα πρόσωπα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη!», γράφει η Παπαποστόλου Κατερίνα, εκπαιδευτικός & Εκπαιδεύτρια σκύλων

09 Ιουλ 2015

Μετά από μια 5μηνη πορεία στα σχολεία μέσω των ζωοφιλικών μας ενημερώσεων, και αντιλαμβανόμενοι πως αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα τελικά «δουλεύει», νομίζουμε πως ήρθε η στιγμή η ομάδα μας να ανοίξει και να επεκταθεί και σε άλλες πόλεις!

Σε μια Ελλάδα που οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά περνάει μία από τις χειρότερες της περιόδους μεταπολεμικά, θεωρούμε πως τα ζώα θα

σηκώσουν στις πλάτες τους και πάλι το βάρος ενός συστήματος που θέλει πολύ μεγάλο και δύσκολο δρόμο για να αλλάξει. Ζώα θα θανατωθούν, θα εγκαταλειφθούν, η θα στέκονται παρατημένα σε αυλές και σε μπαλκόνια, ανήμποροι οι ιδιοκτήτες τους να τα φροντίσουν.

Η πόρτα πλέον θα ανοίγει πιο εύκολα, μη δείχνοντας όμως στο κάθε ζώο τον τρόπο για να επιβιώσει. Και πολλοί Έλληνες θα προσπαθήσουν να βρούνε την τύχη τους σε άλλες χώρες, ίσως πιο εύπορες για αυτούς, μη μπορώντας φυσικά να φύγουν παρέα με όλα εκείνα τα ζωάκια που ήταν δίπλα τους σε κάθε λύπη και χαρά τους.

Κάτω από όλες αυτές τις δύσκολες συνθήκες άλλοι θα λυγίσουν, άλλοι θα υποχωρήσουν και άλλοι θα σηκώσουν τα «μανίκια», θα πάρουν μια βαθιά ανάσα και θα αποφασίσουν να ξεκινήσουν ένα καινούριο ταξίδι για μια Ελλάδα αλληλεγγύης, ανθρωπιάς και συναισθηματικής νοημοσύνης.

Εμείς ως Ζω.Ε.Σ ανήκουμε σ’ αυτούς. Εθελοντικά θα συνεχίσουμε τα ταξίδια μας σε όλα τα σχολεία, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να μεταδώσουμε αισθήματα αγάπης και σεβασμού απέναντι στη Φύση και στα ζώα και τρόπους αρμονικής συνύπαρξης πάνω στον Πλανήτη που ανήκει σε όλους μας και δεν κοιτά χρώμα, φυλή, γλώσσα, κοινωνική τάξη, κομματική ταυτότητα και πεποιθήσεις.

Στο ταξίδι μας αυτό ζητάμε λοιπόν, συνοδοιπόρους στο μεγάλο μας όνειρο και είμαστε αποφασισμένοι όλοι μαζί να πετύχουμε. Αν μένετε στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα είτε σε κοντινές περιοχές και θέλετε να συνεισφέρετε εθελοντικά στο έργο μας, είμαστε ανοιχτοί να σας γνωρίσουμε και να ενωθούμε όλοι μαζί για ένα κοινό σκοπό. Για τη μετάδοση ζωοφιλικών συναισθημάτων στα ελληνικά σχολεία, ιδρύματα και οργανισμούς.

Τα βασικά άτομα που θα επανδρώσουν τις ομάδες θα πρέπει να είναι εκπαιδευτικοί(νηπιαγωγοί, δάσκαλοι, καθηγητές) είτε εν ενεργεία ή μη, δασκάλες χορού, θεατρολόγοι, καθηγητές εικαστικών, αλλά και πιστοποιημένοι εκπαιδευτές σκύλων. Όλα τα νέα μέλη της ομάδας θα περάσουν το φθινόπωρο από σεμινάρια πάνω στη σχέση παιδιού με το σκύλο, στην Ακαδημία Kynagon Positive Dog Training από τον κ. Μουμιάδη Δημοσθένη, Συμπεριφοριστή- Εκπαιδευτή Σκύλων (H.Dip. CBP/ FISAP/ Trainer- Canine Behaviorist 
Ambassador of Greece for International Society of Animal Professionals), σε ημερομηνίες που θα καθοριστούν μέχρι τα μέσα του Σεπτέμβρη. Επιπρόσθετα θα πρέπει να στείλουν τα βιογραφικά τους μέχρι και τις 31 Αυγούστου στη σελίδα μας Ζω.Ε.Σ στο facebook η στο mailΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Ζητάμε ακόμη χορηγούς που θα μπορέσουν να στηρίξουν το έργο μας με οποιονδήποτε τρόπο επιθυμούν, καθώς το υλικό μας συνεχώς εμπλουτίζεται και η ομάδα μας ταξιδεύει σε πολλά σχολεία, κάνοντας συχνά αρκετά μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις.

Υπενθυμίζουμε πως η ομάδα μας στηρίζει τη σχολή σκύλων οδηγών τυφλών «Λάρα» και μεταδίδει το έργο της σε όλα τα σχολεία που ταξιδεύει με το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης!».

Δύσκολα θα ξεκινήσει σίγουρα και αυτή η σχολική χρονιά, με αγώνες να δίνονται σε πολλά μέτωπα, κοινωνικά και  περιβαλλοντικά,  αφήνοντας μας να ψάχνουμε μέσα μας και στους γύρω μας κουράγιο και νόημα για να συνεχίζουμε, όχι μόνο όπως απαιτούν οι καταστάσεις αλλά όπως μας παρακινούν το όνειρα που έχουμε για αυτόν τον κόσμο.

Οι μαθητές πάλι θα προβληματίζονται, θα βλέπουν τα ιδανικά που τους διδάσκουν στο σχολείο να γκρεμίζονται γύρω τους, και τα δικά τους όνειρα κάπου στο βάθος, πίσω από ένα πέπλο που λέγεται σύγχρονη «κρίση», κυρίως όμως αξιών. Η σκληρότητα, οι διακρίσεις, και η αίσθηση ότι όσα και να κάνεις δεν είναι αρκετά, δεν σταματάει έξω από το σχολείο. Όπως άλλωστε και οτιδήποτε άλλο που συμβαίνει έξω από τους τοίχους του και μεταφέρεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και μέσα σε αυτό.

Η ζωοφιλία περνάει και αυτή κρίση, καθώς θεωρείται πλέον πολυτέλεια, αλλά μέσα σε έναν κόσμο που βρίθει ανισορροπίας, θεωρούμε πως η αγάπη για τα ζώα είναι τελικά η μόνη σταθερή και ανιδιοτελής σχέση που μας έχει απομείνει για να ξαναγίνουμε πάλι λίγο περισσότερο φιλάνθρωποι.

Κλείνοντας αποτυπώνοντας αρκετές εμπειρίες ζωής, επιβεβαιώνουμε μέσα από τις ζωοφιλικές μας ενημερώσεις πως η σχέση του παιδιού με τα ζώα είναι παλιά, βαθιά και γεμάτη μυστικά. Μιλούν τελείως διαφορετικές γλώσσες μεταξύ τους και παρ’ όλα αυτά  επικοινωνούν θαυμάσια. 

Το ζώο γίνεται φίλος, σύντροφος και συνένοχός του στις ζαβολιές. Από πολύ νωρίς, το παιδί ενδιαφέρεται για τα ζώα και ανακαλύπτει σ’ αυτά ένα ζωντανό παιχνίδι, μόνιμα διαθέσιμο να τρέξει και να παίξει μαζί του και αυτό του δίνει μεγάλη χαρά. Παρατηρεί ότι, όπως το ίδιο, έτσι και ο καινούριος του φίλος πεινάει, διψάει, ζεσταίνεται, κρυώνει, «χαίρεται», «λυπάται», θέλει παρέα, αγάπη και καθαρό αέρα. Κοντά του το παιδί μαθαίνει τον κύκλο της ζωής.

Παρακολουθεί την ανάπτυξή του, τη συμπεριφορά του, τη διαδικασία της  γονιμοποίησης, τη γέννηση, την αρρώστια αλλά και το πώς φεύγει από τη ζωή.

             Και όπως όλοι εμείς παλεύουμε με κάθε τρόπο την αγάπη να διδάξουμε, το  ζώο διδάσκει μέσα από τη συμβίωση μαζί του τη μεγαλύτερη όλων αρετή: ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΙΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ!Και αυτό είναι κάτι που σίγουρα θα μας χρειαστεί στη νέα εποχή στην Ελλάδα που μάλλον ήδη έχει ξεκινήσει.

           Θα επιμείνουμε να λέμε πως ο δρόμος της ζωοφιλίας που βαδίζουμε, εύκολος σίγουρα δεν είναι. Απαιτεί τεράστιες δόσεις άδολης αγάπης, άπλετο ελεύθερο χρόνο και πέταμα κυριολεκτικά στα σκουπίδια του ανθρώπινου εγωισμού. Για εμάς που γεννηθήκαμε για να προσφέρουμε ασφάλεια και αγάπη…..Για τους υπόλοιπους, μια απόφαση είναι και η συναίσθηση του ότι οφείλεις να βοηθάς όλα τα έμψυχα όντα. Γιατί;….. Μα γιατί συγκατοικείς μαζί τους στον ίδιο πλανήτη.

Η Γη ναι, μας χαρίστηκε. Αλλά δε μας είπε κανένας πως θα είμαστε οι αποκλειστικοί κάτοικοί της. Οφείλουμε να μάθουμε να συμβιώνουμε με όλα τα ζώα. Έχουμε χρέος να σώσουμε το Δώρο που μας δόθηκε. Και οι ζωοφιλικές ενημερώσεις είναι η μοναδική και σίγουρη οδός να βοηθήσουμε τη Νέα Γενιά να δώσει ένα τέλος στα εγκλήματα σε βάρος των ζώων και να μειώσει τον αριθμό των αδέσποτων στους ελληνικούς δρόμους.

          Σας καλούμε λοιπόν να στηρίξετε το έργο μας που έχουμε εδώ και λίγο καιρό αναλάβει, ώστε να γίνουμε ολοένα και περισσότεροι και να καταφέρουμε να επισκεφθούμε όλα τα σχολεία μέχρι και το τελευταίο άκρο της Ελλάδας. Και αυτό με μια μόνο ομάδα σαφώς δεν είναι εφικτό.

Ευχαριστούμε για ακόμη μια φορά όλα εκείνα τα σχολεία που μας εμπιστεύτηκαν και μας κάλεσαν να βάλουμε όλοι μαζί κρίκους στην αλυσίδα αγάπης που στις 15 Ιανουαρίου ξεκινήσαμε, όλους τους φίλους που στήριξαν διαδικτυακά το έργο μας, το site alexandriamou.gr, το χορηγό επικοινωνίας μας που είναι πάντα δίπλα μας και μας στηρίζει, τον κ. Μουμιάδη Δημοσθένη, επιστημονικό συνεργάτη της ομάδας μας και ψυχή του εκπαιδευτικού κομματιού πάνω στη σχέση ανθρώπου με το σκύλο, όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τις τηλεοπτικές εκπομπές που επικοινώνησαν μαζί μας για να διαδώσουν τις αξίες και τα ιδανικά που υπηρετούμε και να κάνουν γνωστή την ομάδα μας σε όσους γίνεται περισσότερους, τη σχολή «Λάρα» που μας εμπιστεύτηκε να μεταδώσουμε το όραμα ζωής της και το σημαντικότερο όλων ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου τη Ζωή, την Πάττυ, την Αλεξία και την Καλλιόπη που πίστεψαν σ’ αυτό και ταξίδεψαν μαζί μου κάνοντας μια αρχή σ’ αυτό που λέγεται ζωοφιλικές ενημερώσεις μέσα από ένα άρτια επιστημονικά, πολυθεματικό, διαδραστικό και διαπολιτισμικό πρόγραμμα στα ελληνικά σχολεία.

        Και τέλος το πιο μεγάλο ευχαριστώ από τα πιο άδολα κομμάτια της ψυχής μου στα δύο σκυλιά του προγράμματος, τον Axeκ αι τη Διώνη, πρώην πολύ κακοποιημένα αδέσποτα που ήρθαν αντιμέτωπα με το θάνατο και την ανθρώπινη σκληρότητα και βρήκαν την απόλυτη χαρά

στην αγκαλιά όλων των μικρών παιδιών, δείχνοντας τους έναν ακόμη τρόπο, τον πιο αγνό και αθώο, να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία!

         Καταλήγοντας, κάθε μέρα εμείς οι εκπαιδευτικοί τρώμε κλωτσιές από το κοινωνικό μας περιβάλλον, από τους εκάστοτε Υπουργούς Παιδείας, τους συγκυβερνώντες τους, τους γονείς που όλοι τους ο καθένας με τη σειρά του έχουν μέρισμα στην ευθύνη της πλήρης απαξίωσης του λειτουργήματος μας, θεωρώντας μας τεμπέληδες εκπαιδευτικούς, αλλά και ακόμη από συναδέλφους μας εκπαιδευτικούς που επιμένουν να μη μας αφήνουν να δουλέψουμε πολυθεματικά, με την καρδιά, με την ψυχή και όχι με τη νου και την ψυχρή λογική, όπου ένα και ένα κάνουν δύο, ενώ στο δικό μας κόσμο κάνει ένα και μας κάνει την αληθινή ατελείωτη αγάπη.

          Εμένα προσωπικά αυτές όλες οι κλωτσιές όπως και όλες οι πόρτες που στα μούτρα μου μπροστά έκλεισαν, με ώθησαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να ανακαλύψω νέους κόσμους, όπου ως εκπαιδευτικός πλέον δε δουλεύω απλά, αλλά «λειτουργώ», βαδίζοντας με τους μαθητές μου σε δρόμους όπου αγαπάς και δίνεις χωρίς κανένα αντάλλαγμα και πάντα ναι, παρέα με ένα σκύλο.

       Σας περιμένω, λοιπόν, για πολλά συγκινητικά «ταξίδια» εκπαιδευτικά, με γνώμονα πάντα ένα παλιό κινέζικο ρητό «Αν σου δώσω μια ιδέα και μου δώσεις μια ιδέα, θα έχουμε και οι δύο από δύο ιδέες!», και στηρίζομαι στη συνεργασία όλων όσων εμπλέκονται με τη διαπαιδαγώγηση παιδικών ευαίσθητων ψυχών, ώστε να γίνουμε όλοι μαζί μια γερή αλυσίδα αγάπης, φέρνοντας μέρες ελπιδοφόρες για όλους μας!

                                                             Παπαποστόλου Κατερίνα

                                                   Εκπαιδευτικός- Εκπαιδεύτρια Σκύλων

                                                               Υπεύθυνη Ομάδας Ζω.Ε.Σ

 

 

 

 

Alexandriamou.gr
Δημοσιογραφική Ενημερωτική Ηλεκτρονική Εφημερίδα
Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας