θερμοκρασίας, χιόνια. Ο κακός χαμός και πάλι. Αυτή τη φορά όμως ο δήμος μας είναι απολύτως έτοιμος να τα αντιμετωπίσει όλα. Εγώ ένα θα πω, το είπα και παλιότερα και δεν θα επανέλθω στο θέμα ξανά. Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι επιτρεπτό για κάποιους να είναι ηλίθιοι ενώ είναι ανεπίτρεπτο για κάποιους άλλους να τους το επισημαίνουν.
Ξεκίνησε η κατασκευή των παιδικών χαρών (4 θα γίνουν) με πρώτη και καλύτερη αυτή της Κορυφής. Μπράβο δήμαρχε μου, επιτέλους άνοιξες μια γούρνα να μπει έστω μια τσουλήθρα. Βέβαια δεξιά και αριστερά ακούω διάφορα αλλά εγώ δήμαρχέ μου δεν τα πιστεύω. Ξέρεις, οι κακιές οι γλώσσες λένε ότι θα δούμε έξω από την παιδική χαρά καμιά ταμπέλα που να γράφει «Παρκοτεχνική» …. πάλι. Πως κάνετε έτσι ρε παιδιά, απλά οι άνθρωποι ξέρουν να τη «στήνουν» την τραμπάλα. Κατευθείαν ο νους τους στο πονηρό.
Από την Πέμπτη το βράδυ που μπήκαν τα λεφτά από το μέρισμα, στις τράπεζες γίνεται το αδιαχώρητο. Άσπροι, μαύροι, παρδαλοί όλοι με μια κάρτα στο χέρι. Αυτό θα πει blackFriday κύριοι του εμπορικού και όχι αυτό που εσείς κάνατε. Απορώ όμως γιατί σκοτώνονται να τα πάρουν αφού πάλι στις τράπεζες θα τα δώσουν. Ααααχ ήρθε η στιγμή που θα αναπολήσουμε την εποχή που χρωστούσαμε μόνο μαθήματα. Τέλος πάντων, με αυτά τα λεφτά πήραν μια ανάσα οι άνθρωποι (εγώ όχι γιατί με μηδενική δήλωση με θεωρούν πλούσιο).
Ήρθαν τα τέλη κυκλοφορίας, τα βαφτισίμια περιμένουν, η ασφάλεια του αυτοκινήτου το ίδιο, κρέατα για το γιορτινό τραπέζι πρέπει να πάρουμε. Συμπέρασμα, όπως μας τα έδωσαν, μας τα παίρνουν και πίσω. Απορώ με αυτήν την κυβέρνηση που κάνει όλο βλακείες και δεν υιοθετεί το οικονομικό μοντέλο που λειτουργεί στον δικό μας δήμο. Δηλαδή, τα ληξιπρόθεσμα έφτασαν τα 3,7 εκατομμύρια και ο δήμος μας εισπράττει ετήσιος μόνο το 8,5 με 8,9 %. Δηλαδή αυτός που χρωστάει κάνει ρύθμιση στη ρύθμιση και δεν πληρώνει και γω που δεν χρωστάω είμαι ο μαλάκας που πληρώνει στην ώρα του. Άμα δεν πληρώσω την επόμενη και σας τάξω την ψήφο μου είμαστε εντάξει;
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά οι υπάλληλοι της καθαριότητας έκαναν προχθές απεργία. Ναι, ναι, τα 7μηνα και τα 8μηνα.
Δεν πάμε καθόλου καλά ή εγώ είμαι για τα σίδερα. Από τη μια πριν λίγο καιρό έκλαιγαν και φώναζαν που τους έδιωξαν και τώρα απεργούν για να δουν αν τους βολεύουν οι όροι που απαιτούνται για να νομιμοποιηθούν. Τα σκουπίδια στα χωριά έγιναν βουνά και εγώ περιμένω από τον υπάλληλο που αντί για 8ωρο δουλεύει 6,5 ώρες (βγάλε και μισή για τον καφέ άρα 6) να απαιτήσει δικαιώματα που δεν δικαιούται. Και γιατί να πάρουν εσένα φίλε που δουλεύεις τόσο καιρό και να μην πάρουν εμένα που έχω 3 χρόνια κάρτα ανεργίας; Εσύ έφαγες δυο χρόνια ψωμί, άσε να φάει και κανένας άλλος. Συμβασιούχος σημαίνει τελειώνει η σύμβαση μου και πάω σπίτι μου.
Τώρα με τον ΑΣΕΠ αν πληροίς τις προϋποθέσεις με γεια σου η θέση. Αν όχι, με την απεργία δεν θα κερδίσεις τίποτα. Κάνετε απεργία τώρα που δεν είστε μόνιμοι, φαντάσου τι θα γίνει μετά. Τουλάχιστον μάζεψε και κανένα σκουπίδι να σε σχωρνάμε εμείς.
Μέχρι τώρα ήξερα το Farmville. Αρμέγαμε, βοσκούσαμε τα γελάδια, σπέρναμε και καμιά φράουλα για να κάνουμε λικέρ. Τώρα ήρθε και το Novoville. Μη φοβάστε, ούτε κοπριές θα φτυαρίσετε, ούτε φασολάκια θα σπείρετε. Το Novoville είναι η δική μας φωνή. Είναι η ταχύτερη επικοινωνία του πολίτη με τον δήμο. Είναι ένα πρόγραμμα που μέσω ενός τηλεφώνου, ενός mail μπορεί ο πολίτης να εντοπίσει το πρόβλημα και να το στείλει αμέσως στο δήμο για να το επιλύσει. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έκανε γνωστό στον δήμο, αν θυμάμαι καλά ο Γιάννης Κιρκιλιαννίδης πριν ένα χρόνο και μάλιστα ο δήμαρχος το αγκάλιασε από την αρχή με θέρμη.
Πριν από 4 ή 6 μήνες εγκρίθηκε από την οικονομική και υπογράφτηκε η σύμβαση του (αν θυμάμαι και πάλι καλά από τα δημοτικά συμβούλια). Ακολούθησαν σεμινάρια ενημέρωσης ορισμένων υπαλλήλων και μάλιστα τους δόθηκαν και κωδικοί πρόσβασης. Παρόλα αυτά το πρόγραμμα δεν εφαρμόστηκε ακόμα σε αντίθεση με την Νάουσα που το πήρε μετά από εμάς και το εφαρμόζει ήδη εδώ και μία εβδομάδα.
Αφού θέλει ο δήμος να κάνει συμμέτοχους τους πολίτες γιατί δεν υλοποίησε ακόμα αυτό το πρόγραμμα; Περίμενε τη Νάουσα γιατί δεν θέλει να είναι πρώτος και να ξεχωρίζει; Ή μήπως φοβάται ότι θα πρέπει να βάλει τους υπαλλήλους να δουλέψουν κανονικά και φοβάται ότι δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν;
Όσο για σένα Κιρκιλιαννίδη, λιγότερη απογοήτευση θα πάρεις αν πας με γκόμενα αρχιτεκτόνισσα που ξέρει ακριβώς πόσα είναι τα 20 εκατοστά παρά αν παραμείνεις με κάποιους που φοβούνται να πάνε τον τόπο ένα βήμα μπροστά.
Χριστούγεννα. Again. Σύσσωμη η δημοτική και τοπική αρχή των Τρικάλων στο καθιερωμένο πλέον άναμμα του δέντρου. Τα Τρίκαλα πλέον, από πολιτικής πλευράς, αποτελούν την Σπιναλόγκα του δήμου μας. Η πρόεδρος Παπαϊωαννίδου (σιγά μη δεν σε κάνω βασίλισσα) ο Κιρκιλιαννίδης (φήμες για ψηφοδέλτιο Ναλμπάντη) και ο Κυτούδης (φήμες για ψηφοδέλτιο Χαλκίδη). Σιγά μη δεν πήγαινε ο δήμαρχος να πατήσει το κουμπί για να ανάψει το δέντρο.
Παρόλα αυτά, επειδή ήμουν εκεί, δεν είδα και κανέναν να τον ψάχνει. Αλλά και να τον έψαχναν δεν θα μπορούσαν να τον βρουν αφού ήταν στην Κορυφή. Μια μέρα πιο μπροστά θα μου πείτε αλλά το ίδιο είναι. Στην Κορυφή πήρε μαζί του τον Στέφανο και την Μάρθα (με μαλλί υπερπαραγωγή) και έκανε την αντίστροφη μέτρηση. Ρε δήμαρχε, μπορεί να σου τα χώνω κάθε βδομάδα αλλά θα σου πω και κάτι και να μείνει μεταξύ μας. Παναγιώτη τρως, και ψεύδεσαι και τρως. Όταν είδα την παρακάτω φωτογραφία είπα «πάλι παστίτσιο έφτιαξε η Κική». Το κουμπί στο σκάσιμο αλλά η επιδερμίδα, φτου σκόρδα. Η μάνα μου όταν σε είδε στη φωτογραφία νόμισε ποίημα θα πεις αλλά, άστην αυτήν, της έμεινε από τον σεισμό.
Αυτός που πραγματικά χαίρεται τις γιορτές των Χριστουγέννων δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο Δελιόπουλο. Ανάθεμα και αν άκουσε χαιρετούρες, ανάθεμα και αν είδε δέντρο αναμμένο, ανάθεμα αν κατάλαβε σε πιο χωριό ήταν. Σα μικρό παιδί χαίρονταν με τα πυροτεχνήματα. Όλοι ευθεία, αυτός πάνω.
Στην Αλεξάνδρεια πάλι αν πεις, κόλαση. Τόσα πυροτεχνήματα ούτε η Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη στους ολυμπιακούς. Ακόμα τα τρώει τα νύχια του ο Αβραμόπουλος από τη ζήλεια. Εκεί ο μικρός Στέφανος δεν ήταν μόνος. Είχε και τους φίλους του μαζί. Ήταν εκεί και ο μικρός Σωτηράκης και ο μικρός Μπαμπίνος και όλοι μαζί είδαν τα πυροτεχνήματα και έπαιξαν παρέα.
Ο τυχερός αριθμός της ομάδας του kaffeine είναι το 37 – αυτό σημαίνει εξάλλου και το όνομα του μαγαζιού στην Μεγάλου Αλεξάνδρου 37 (περιοχή παζάρι). Γρήγορη εξυπηρέτηση, μοναδικές γεύσεις, όμορφο περιβάλλον και ο καφές Jacobs στα καλύτερα του. 100% Arabica απολαύσεις για 100% απαιτητικούς πελάτες.
Τελικά δεν κατάλαβα ποιος χάρηκε πιο πολύ που ο Σταν τραγούδησε στην Αλεξάνδρεια. Τόσο κόσμο δεν είδε η Βετσοπούλου ούτε σε προεκλογική ομιλία. Μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν μια συναυλία που πραγματικά έκανε τη διαφορά. Κάποιοι καμαρώνουν και ξεκαρδίζονται...why?. 1.Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια...2. Το καρποφόρο δέντρο πετροβολούν και ασχολούνται μαζί του...συνεχίστε...υποκλινόμαστε στη μικρότητά σας...έχει καταντήσει αηδία! Καμαρώνουμε για πολλά... αλλά πιο πολύ καμαρώνουμε για συνεντεύξεις που κάναμε σε ανθρώπους με κύρος και έργο ζωής. Κάποιοι ας ακούνε ακόμα τραγούδια στο YouTube.
Επιστρέφω στα των γιορτών δρώμενα. Αυτό όμως που εμένα μου έκανε εντύπωση ήταν η παρακάτω φωτογραφία. Δείτε την προσεκτικά και τα λέμε πιο κάτω.
Τελικά η εκκλησία μας είναι πολύ μπροστά λέμε. Κυρίες και κύριοι, σε πρώτη παρουσίαση, η πρώτη φωτογραφική μηχανή σε εικόνα αγίου. Αλήθεια σας λέω. Η εκκλησία μας κυκλοφόρησε την εικόνα της Αγίας Βαρβάρας με κάμερα 13 mp και μνήμη 32 giga. Αααααα, αυτό που δεν με πιστεύεται μπορεί να με τρελάνει. Δείτε την κυρία τι κρατάει στα χέρια της.
Αγία μου Βαρβάρα μεγάλη η χάρη σου. Πειστήκατε τώρα; Από το νέο έτος θα κυκλοφορήσουν και άλλα γκατζετάκια. Ο Άγιος Ραφαήλ σε mp3 και ο Άγιος Παϊσιος σε κινητό. Περιορισμένα αντίτυπα. Όσοι πιστοί……
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ- ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΡΓΙΑ Η 9η ΔΕΚΕΜΒΡΗ.
Αποχαιρέτα την χαλκοτσούκα που ήξερες.
Τα λόγια του ποιητή δεν μπορούν να σταματήσουν τα δάκρυα που τρέχουν από τα μάτια όλων των δημοτών μας. Τι παρηγοριά να δώσεις σε αυτούς τους ανθρώπους που αποχαιρέτησαν όχι μία αλλά τέσσερις χαλκοτσούκες σε ένα μόνο βράδυ. Δείτε τη φωτογραφία. Την θυμάστε;
Τα ξημερώματα του Σαββάτου ο χρόνος πάγωσε. Ληστές εισέβαλαν στις εγκαταστάσεις του λαογραφικού ομίλου ντόπιων και περιχώρων «το ρουμλούκι» και απήγαγαν τις 4 χάλκινες χαλκοτσούκες. Ζητούσαν λύτρα αλλά σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς που ζούμε τέρμα τα χουβαρνταλίκια. Ο πρόεδρος του ομίλου έκανε τις διαπραγματεύσεις αλλά δεν στάθηκε τυχερός. Οι ληστές ήταν αμίληκτοι. Το αποτέλεσμα ήταν να αποχαιρετήσουμε μια για πάντα τις 4 κυρίες που μας χάρισαν, χρόνια ολόκληρα, τις πιο απίθανες γουρουνοχαρές.
Ο όμιλος, σε μια σεμνή τελετή αποχαιρέτησε τις 4 χαλκοτσούκες δίνοντας την υπόσχεση ότι κάποια μέρα θα πάρουν το αίμα τους πίσω. Αιρετοί, αρχηγοί κρατών, πρόεδροι κοινοβουλίων αλλά και κάθε λογής άλλος πρόεδρος, έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης προς τον όμιλο. Οι ορχήστρες των Ψαθά, Παζαρέντζη και Δημάνου έδωσαν όρκο ότι ξανά τέτοια μέρα δεν θα ξαναπαίξουν μουσική. Οι σημαίες στον όμιλο κυματίζουν μεσίστιες. Ο δήμαρχος Παναγιώτης Γκυρίνης κάλεσε έκτακτο δημοτικό συμβούλιο και κήρυξαν την 9η Δεκεμβρίου επίσημη αργία του δήμου.
Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε τις νέες κυκλοφορίες βιβλίων αλλά και όλο το ιστορικό του μεγάλου χαμού. Περιέχει και τις δηλώσεις των πιο «επίσημων» προέδρων.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τις σκεπάζει.
Υ.Γ. Επειδή η φετινή γουρουνοχαρά κοντεύει να τιναχτεί στον αέρα, παρακαλούνται όσοι έχουν μπακίρια ή διάφορα χάλκινα αντικείμενα (μαχαιροπήρουνα, τζιτζβέδες κα) να τα φέρουν μέχρι αύριο στην πλατεία Παπαντώνη να τα λειώσουμε για να φτιάξουμε μια νέα χαλκοτσούκα. Σας ευχαριστώ.
Με τον προυπολογισμό που ψηφίστηκε θα ασχοληθώ στο επόμενο Καρπούζι. Θέλω να το ψάξω καλά. Θα σας πάω όμως λίγο πίσω, 7 χρόνια και θα σας θυμίσω τις δημοτικές εκλογές με τότε αντιπάλους τον Δημητριάδη και τον Γκιόνογλου. Θα μου πείτε τώρα και θα έχετε δίκιο για πιο λόγο σας γυρνάω 7 ολόκληρα χρόνια πίσω. Προχθές ο υποψήφιος (ακόμα) δήμαρχος Μιχάλης Χαλκίδης έκανε μια δήλωση που εμένα με ξάφνιασε. «Θα χαρώ πολύ να έχω στο ψηφοδέλτιο μου τον Σάκη Κούγκα» είπε. Και ποιος δεν θα χαιρόταν Μιχάλη μου, 2,500 σταυροί είναι αυτοί. Παρόλα αυτά όμως στις δημοτικές του 2010 ο Χαλκίδης στήριζε τον Γκιόνογλου και ο Κούγκας τον Δημητριάδη που κέρδισε τελικά.
Τα λέω όλα αυτά Μιχάλη μου γιατί τότε ανταλλάξατε πολλές κουβέντες με τον Σάκη. Και μάλιστα, για να σε πικάρει ο Κούγκας κουβάλησε τα γαϊδούρια στη Βετσοπούλου. Το ξέχασες αυτό; Για να στο θυμίσω εγώ που κάτι τέτοια δεν τα ξεχνάω με τίποτα.
Τελικά αυτοί που αποφάσισαν ότι το ον με τη μικρότερη μνήμη είναι το χρυσόψαρο να φέρουν τα λεφτά που πήραν πίσω. Ο άνθρωπος είναι και μάλιστα όχι όποιος και όποιος αλλά αυτός που ασχολείται με την πολιτική. Εσείς έχετε το δικαίωμα να μπορείτε στο βωμό της ψήφου, να ξεχνάτε κύριε Χαλκίδη μου αλλά και εμείς έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε (με αυτά που βλέπουμε και ακούμε) ότι τελικά η υπερηφάνεια δεν είναι προνόμιο όλων των ανθρώπων.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
