Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή τη βδομάδα σκυλο-βαρέθηκα, για να μη πω τίποτα χειρότερο. Τίποτα το ιδιαίτερο δεν έπαιξε. Ή όλοι έγιναν καλά παιδιά ή βαρέθηκαν ακόμη να μαλώνουν και μεταξύ τους. Αν η βαρεμάρα ήταν ολυμπιακό άθλημα θα έβγαινα τέταρτος για να μην ανέβω στο βάθρο.
Αφήστε που άρχισε και το κρύο. Ανοίγεις το ψυγείο και ακούς τη γαλοπούλα να φωνάζει «πόρτααααα». Απότομα μας το ξεκίνησε φέτος.
Σήμερα έχω γενέθλια και θέλω να μη συγχυστώ αλλά δεν το βλέπω. Τα πόσα κλείνω αφήστε το, είναι μεγάλη ιστορία.
Ένα μόνο θα σας πω, όταν εγώ γεννήθηκα το χωριό μου, η Κορυφή, είχε μόνο 4 ασφάλτους και τον πεθαμένο τον πήγαιναν ή με αγροτικό ή με την πλατφόρμα. Σε πιο νέο παιδί που γεννήθηκε από το 1990 και μετά να πω ότι όταν μας έβαλε ο ΟΤΕ σταθερό τηλέφωνο τρέχαμε οικογενειακώς σαν χαζοί, ποιος θα το σηκώσει πρώτος όταν χτυπούσε γιατί μας φαίνονταν παράξενο που μιλούσε και να με πιστέψει; Τέλος πάντων, άλλοι δεν είχαν ρεύμα. Τυχερός ήμουνα.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως επιτρέπεται σε κάποιον να είναι ηλίθιος ενώ απαγορεύεται σε κάποιον άλλον να του το επισημάνει. Γιατί μόλις είπα ηλίθιος το μυαλό σας πήγε κατευθείαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη; Επειδή όλα στον «κόσμο του» μοιάζουν ρόδινα; Μου θυμίζει τη διαφήμιση που το παιδάκι ρίχνει το γάλα στο πάτωμα και η μαμά του χαμογελαστή σκύβει να το σκουπίσει. Αυτός είναι ο κόσμος του Κυριάκου. Εγώ αν το έκανα θα μου έφερνε η μάνα μου το ποτήρι στο κεφάλι. Αυτός είναι ο δικός μου κόσμος. Φαγώθηκαν όλοι ότι κάνει γκάφες και βλακείες. Ότι χαιρετάει κούκλες σε βιτρίνες.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι μέσα του γίνεται ένας πόλεμος που κρατάει πολλά χρόνια. Πόλεμος μεταξύ ενός ενήλικου άντρα και ενός παιδιού. Είμαι σίγουρος ότι το βράδυ στο σπίτι του πίνει ουίσκι και τρώει δρακουλίνια. «Εγώ θα πείσω τους εταίρους για μείωση των πλεονασμάτων με ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» είπε στη Διεθνή Έκθεση. Πείσε πασά μου πρώτα τη νεολαία να σε ψηφίσει και άσε τους εταίρους. Εκεί θα σε παραδεχτώ. Τη νεολαία όμως και όχι κάτι ξανθιές γριές με αλογίσια δόντια, μη μου άπτου από τζάκι που αναντάμπαπαντάμ ψήφιζαν δεξιά.
Από την άλλη μεριά, στον Σύριζα τα πράγματα αγριεύουν. Η βουλευτής Φρόσω Καρασαρλίδου επισκέφθηκε τους διευθυντές της Α/θμιας και της Β/μιας Εκπαίδευσης, κ. Διονύσιο Διαμαντόπουλο και κα Αναστασία Μαυρίδουκαι συζήτησε μαζί τους θέματα που αφορούν στην εκπαίδευση με αφορμή και την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.
Βγήκε και φωτογραφία με τα χέρια στις τσέπες (είμαι νέα και το δείχνω) για να μας δείξει τη σιγουριά που αισθάνεται για το κόμμα που αντιπροσωπεύει. Φρόσω μου, στην επόμενη συνάντηση να βγεις μια φωτογραφία σαν αυτή που σου προτείνω παρακάτω για να δείξεις και το ξεβράκωμα που μας κάνατε. Για να δω τα κότσια σου τώρα.
Στην ομιλία του Κυριάκου ήταν και τα τρία πρωτοπαλίκαρα του τόπου μας. Ο πρώτος βουλευτής, ο πρώτος αντιπεριφερειάρχης και φυσικά ο πρώτος δήμαρχος. Για μας οι τηγανιτές πατάτες δεν είναι φαγητό, είναι συναίσθημα. Για αυτούς η ΝΔ δεν είναι κόμμα, είναι κάτι παραπάνω από οργασμός. Δεν εξηγούνται αλλιώς τέτοια χαμόγελα.
Στη φωτό 1 ο Αποστόλης Βεσυρόπουλος σίγουρα άλλαξε 3 βρακιά από τη χαρά του μέχρι να κάτσει. Και αυτό το ύψος, μόνο ο γερανός της ΕΤ3 τον περνάει, έλεος πια.
Στη φωτό 2 ο Κώστας Καλαϊτζίδης, με ύφος απονέβρωσης, ότι τάχα μου δεν τρελάθηκα κιόλας, φοράει γαλάζιο πουκάμισο. Έλεος με τα γαλάζια πουκάμισα και τους πολιτικούς. Τα φοράτε κάθε μέρα και είναι σαν να μην αλλάζετε ποτέ. Κωστάκη μου, τίναξε επιτέλους από πάνω σου το πάπλωμα μπας και βρούμε εκείνον που ψηφίσαμε.
Και φυσικά στην φωτό 3 ο δικός μας Παναγιώτης Γκυρίνης. Καινούρια μασέλα να έβαζε, τέτοια χαρά δεν θα είχε. Έχω να τον δω να χαμογελάει έτσι από τότε που του είπε ο Αλεξόπουλος το ναι για το ψηφοδέλτιο. Παναγιώτη μου, την άλλη φορά που θα καθαρίσεις τα αυτάκια σου βάλε την μπατονέτα πιο βαθιά μπας και σε επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και θυμηθείς τα περί ανεξαρτησίας που έλεγες.
Τον Δήμο Αλεξάνδρειας διέσχισε την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017 το απόγευμα η «Φλόγα της Αγάπης», στο πλαίσιο της 15ης Πανελλήνιας Λαμπαδηδρομίας Εθελοντών Αιμοδοτών. Ο ασημένιος παγκόσμιος αθλητής Κώστας Χαμαλίδης έφερε τη φλόγα και ο χρυσός αθλητής των Special Olympics στο Los Angeles Νίκος Τουλίκας άναψε το βωμό. Αλήθεια, σας θυμίζει κάτι αυτός ο βωμός;
Μία μέρα το χρόνο λειτουργεί ως βωμός και τις υπόλοιπες 364 ως.... τασάκι. Ναι, πολύ καλά διαβάσατε. Τις υπόλοιπες 364 μέρες βρίσκεται έξω από το δημαρχείο και σβήνουν τα τσιγάρα όσοι εισέρχονται μέσα. Να δω και εκείνον το βωμό των ολυμπιακών αγώνων του 2004 (ένας πυρσός 20 μέτρων) στα χέρια καμιάς γριάς να προσπαθεί να ανάψει με αυτόν το καμινέτοκαι ας κλείσω τα μάτια μου μετά.
Τέτοια βλέπω και συγχύζομαι. Έναν καφέ ρε παιδιά, να ηρεμήσω. Όχι όμως ότι καφέ να΄ ναι. Θέλω τον καλύτερο.
Ο Ηγούμενος της Μονής Θεοτόκου Καλλίπετρας Παλαμάς έκανε μόδα τις βαφτίσεις σε ποτάμια. Καλή ιδέα. Και δεν περιμένεις τον καντηλανάφτη πότε να έρθει με την κατσαρόλα με το ζεστό νερό και δεν πληρώνεις στην εκκλησία το 80άρι. Ένα χαρτζιλίκι τον παπά και άιντε.
Είδαν και απόειδαν οι άλλοι παπάδες και πλέον δεν μας φτάνουν τα γύρω ποτάμια. Σφαγή για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη παραλία. Ο πατέρας Εφραίμ θα βαφτίζει στον Λουδία κάθε Κυριακή και Τετάρτη, ο πατέρας Νεκτάριος στον Αξιό κάθε Δευτέρα και Σάββατο και ο πατήρ Αντώνιος στον Αλιάκμονα, στα ρεπό του Παλαμά. Κανονίστε, μη πάτε Ιούνιο που είναι γεμάτα τα ποτάμια νερό και αντί για βάφτιση σας βρούμε φουσκωμένους σε κανένα χωράφι με ρύζια.
Και μιας και πιο πάνω μιλούσα για παπάδες, ο Μητροπολίτης Χίου δήλωσε ότι η γιόγκα δεν είναι χριστιανική γυμναστική. Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα το γιατί. Πως δηλαδή πρέπει να γυμναστούμε για να παραμείνουμε χριστιανοί; Παππούλη μου, μακάρι να μπορούσαμε να περπατούσαμε πάνω στο νερό αλλά αυτό μόνο ένας το κατάφερε.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
