Καρπουζάκια μου, πολύ καλημέρα σας. Το ξέρετε το τραγούδι «η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει γιατί δεν την παίζουνε οι φιλενάδες της»; Πάει κάπου το μυαλό σας γιατί το θυμήθηκα αυτή τη στιγμή; Τη μία πόρτα μετά την άλλη τρώει στα μούτρα ο «εγώ και κανένας άλλος» Σάκης Κούγκας. Η Δώρα, πρώτη του έδειξε την έξοδο λέγοντας του ότι τον θέλει δίπλα της αλλά όχι υποψήφιο. Ξέρετε, όταν κάποιος κουβαλάει ένα κάρο σταυρούς δεν είναι εύκολο να του πεις «δεν σε θέλω». Μπράβο, στη Δώρα που δεν μπήκε καν στον πειρασμό. Φήμες λένε ότι έφαγε πόρτα και από τον Σιδηρόπουλο στον οποίο απευθύνθηκε αμέσως μετά.
Μας μένει ο Βογιατζής και ο…… Γκυρίνης. Bαγγέλη, θα «λερώσεις» άραγε το νέο ψηφοδέλτιο σου με κάτι τόσο παλιακό; Δεν το πιστεύω αλλά από την άλλη «είναι πολλά τα ψηφοδέλτια, Άρη». Όσο για τον Γκυρίνη, όσο δύσκολο μετά από τα όσα έγιναν και ειπώθηκαν σας φαίνεται, να γνωρίζετε καλά ότι η πολιτική είναι το πιο βρώμικο πράγμα. Εγώ πάντως δεν θα εκπλαγώ καθόλου. Ας μην ξεχνάμε τις προηγούμενες εκλογές όπου κάποιοι έφτασαν στα δικαστήρια μαζί του και τελικά τους είδαμε να φιγουράρουν στο ψηφοδέλτιό του. Ένα θα σας πω και βάλτε το καλά στο μυαλό σας, του χρόνου στις εκλογές θα ρίξουμε πολύ γέλιο. Θέλω να δω ποιοι από αυτούς ξέρουν πως γράφεται η λέξη «τσίπα».
Κατά τ΄ άλλα στην Ελλάδα του 2022 θρηνούμε παιδιά στα σχολεία από τραγικές ελλείψεις και λάθη των μεγάλων. Αν όλοι αυτοί που διοικούν έβαζαν τον εαυτό τους στη θέση αυτών των γονιών που έχασαν το παιδί τους, τότε σίγουρα τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Καλύτερα όμως είναι τα πράγματα για το δημοτικό σχολείο Κλειδίου. Με τη μεγάλη βοήθεια χορηγού αλλά και την ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια όλων των συλλόγων του χωριού, κατάφεραν να γίνουν το μοναδικό σχολείο που έχει στην κατοχή του απινιδωτή. Θα ήθελα να προτείνω κάτι κύριε Τσολάκη μου, τώρα που τον πήρατε, δεν τον φέρνετε μία μέρα το μήνα και στο δημαρχείο; Να τους τραντάξετε λίγο μπας και ξυπνήσουν και δούμε άσπρη μέρα; 29 μέρες στο χωριό σας και μία στο δημαρχείο, δεν ζητάω κάτι παράλογο. Ε ;
Αλλά τι μας νοιάζουν όλα αυτά όταν έχει χορό το ΕΠΑΛ. Βάλαν τις κοστουμιές και δώσαν το παρόν ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ. Αλίμονο, εκλογές έρχονται. Παρεμπιπτόντως, ήταν ο μόνος χορός αποφοίτησης που τα κορίτσια δεν έπαθαν παράκρουση. Για πρώτη φορά, δεν είδαμε τα κορίτσια να είναι ντυμένα…. νύφες. Για μία φορά και μπράβο τους κατάφεραν να ντυθούν ως σημερινά 17χρονα.
Και φυσικά το γνωστό κόλπο. «Ελάτε από βδομάδα στο γραφείο μου να σας δώσω ένα δωράκι, από τον Δήμαρχο με αγάπη». Δήμαρχε, σε προσκαλώ το Σάββατο στην Εξοχή Κατερίνης (το χωριό της μάνας μου), έχουμε το χρόνο της γιαγιάς της Όλγας. Έλα, θα σε βάλω να βγάλεις και επικήδειο ... Μην επιμένεις, η χαρά είναι όλη δική μου. Μη μασάτε, γάμοι, χοροί, μνημόσυνα, καλέστε τον. Τα χιλιάρικα θα πέφτουν βροχή...
Αααα και κάτι ακόμα δήμαρχέ μου. Έδωσες απάντηση στο δημότη που σε κατηγόρησε ότι δεν λειτουργεί η τεχνική υπηρεσία του Δήμου. Πρώτον, ο δημότης είχε ονοματεπώνυμο το οποίο θα μπορούσες να αναφέρεις και να μην είσαι τόσο υποτιμητικός. Δεύτερον, κάθε δημότης έχει δικαίωμα να γράφει τη γνώμη του δημόσια και συ δεν έχεις κανένα δικαίωμα να θεωρείς αυτή τη γνώμη «άθλια». Τρίτον, αν δεν σου αρέσει η γνώμη του κάθε δημότη ΑΥΤΟΥ του δήμου, δεν νομίζω να σου έχει δώσει κανείς το δικαίωμα να τον κρίνεις ως «ανόητο». Πως θα σου φαινόταν αν για κάθε τι που πρέπει αλλά δεν κάνεις να βάζαμε παρόμοια επίθετα εμείς οι δημότες; Να σου θυμίσω ότι η χούντα αποτελεί παρελθόν...
Και μιας και μιλάω για πολίτες, η Δώρα Κουρκουτά (ακόμη πολίτης) καλεί όλους τους δημοσιογράφους (αλήθεια, πόσοι έχουν φοιτήσει σε σχολές δημοσιογραφίας και πληρούν και άλλες προδιαγραφές ώστε να τηρούν τη δημοσιογραφική δεοντολογία;) και τα ΜΜΕ την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου και ώρα 8.30 μμ στην αίθουσα του ξενοδοχείου ΜΑΝΘΟΣ για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, με απεριόριστο αριθμό ερωτήσεων. Εγώ πάντως αν ήμουν δημοσιογράφος και πήγαινα, δεν θα τη ρωτούσα τι έχει σκοπό να κάνει ή ποιους θα έχει μαζί της. Παλιακά. Θα τη ρωτούσα ποιες δυο φίλες της θα έπαιρνε μαζί της σε στριπ κλαμπ, τι μουσική ακούει, αν πίνει ελληνικό, τι δώρο θα κάνει στον Κούγκα του Αγίου Αθανασίου και πως της φάνηκε το κόκκινο παλτό του Δάντη...
Και μιας και είπα Δάντη. Προσδοκώ ανάσταση νεκρών λέει το ευαγγέλιο και η προσμονή έγινε πράξη και πήρε μορφή. Όταν τον είδα με το κόκκινο παλτό θυμήθηκα μια παλιά ταινία, την Λίστα του Σίντλερ και τη σκηνή με το κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό.
Ένα πράγμα δεν μπόρεσα να καταλάβω, λέμε και λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι γιορτή για όλα τα παιδιά. Άρα αυτό συνεπάγεται πως, ότι και να κάνουμε πρέπει να έχει κεντρικό άξονα τα παιδιά, σωστό; Σωστό. Ο Δάντης που κολλάει; Τον Δάντη τον άκουγα εγώ όταν έλεγε το «θα κάνουμε πους απς» στα νιάτα μου που έκλεισα τα 50. Τι σχέση έχει ο Δάντης με τη σημερινή νεολαία; Μπήκε ποτέ κανένας από εσάς στη διαδικασία να σκεφτεί και να ρωτήσει τι ακούει η σημερινή νεολαία; Και δεν μιλάω μόνο για την τραπ, έχει πάρα πολύ καλούς καλλιτέχνες που δεν τραγουδάνε αηδίες.
Είναι ακριβοί και δεν μπορείτε να το καλύψετε; Ας ρίχνατε 2 πυροτεχνήματα λιγότερα και να βρίσκατε τα λεφτά. Ούτε στους Ολυμπιακούς τόσο μπαμ μπαμ. Καλός ο Δάντης αλλά για μια άλλη γενιά, όχι για τα σημερινά παιδιά. Αμφιβάλλω αν τον ήξεραν κιόλας. Αφού το πάτε έτσι, του χρόνου, αν είστε εσείς να φέρετε Φλωρινιώτη, Γιώργο Μάγκα και τη Ζωζώ Σαπουντζάκη. Γιορτές για ακόμα πιο νέους.
Και βέβαια αυτός ο έρωτας καλά κρατεί. Η αληθινή αγάπη πάντα επιβιώνει...
- Μωρό, καίγεται το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας
- Δεν καίγεται αγάπη μου, τα φωτάκια είναι, αναβοσβήνουν
- Αααααα, καλά μωρό, τώρα αναβοσβήνει και η κουρτίνα.
Και φυσικά ήταν όλοι εκεί. Οι πιο έξυπνοι ήταν εκεί που έπρεπε ή μήπως κάνω λάθος; Έλα μωρέ, χρονιάρες μέρες, ας μην τα βλέπω όλα ….. κίτρινα.
Και κάπως έτσι τελείωσαν και οι γιορτές στον δήμο μας πριν καλά καλά αρχίσουν. Θα παρακαλούσα τον πρόεδρο της ΚΕΔΑ να κάνει ένα μικρό ταξιδάκι, όχι πολύ μακριά, εδώ κοντά, στο χωριό του, να δει τι πρόγραμμα ετοίμασε ο τοπικός σύλλογος για τα Χριστούγεννα. Χωρίς τα budgets του δήμου και χωρίς τις ανέσεις της επιχείρησης. Θα μου πεις πρόεδρε, φτάσαμε 2022 και μιλάμε ακόμα για γουρουνοχαρά; Εδώ φτάσαμε 2022 και ακούμε ακόμα καλλιτέχνες παλιάς κοπής που οι ίδιοι ξέχασαν πότε ξεκίνησαν... είναι η απάντηση.
Αλλάζω θέμα και πάω στο τι θα φάμε. Μετά την μεγάλη επιτυχία του Καλάθι της Νοικοκυράς έρχεται και το Καλάθι του Αϊ Βασίλη. Το πρώτο θα περιλαμβάνει Γαλοπούλα, μοσχάρι, τσουρέκι, βασιλόπιτα και σοκολάτα. Αυτό το καλάθι είναι για την Ουάσιγκτον και γενικά την Αμερική όχι για τη Ζαχάρω Ηλείας και την Κορυφή Ημαθίας. Το γουρούνι που είναι Άδωνη; Γιορτάζουμε εμείς την 4th of July για να φάμε γαλοπούλα; Οι παντσέτες και οι τσιγαρίδες έκαναν φτερά; Άδωνη, για να μη στο πω ελληνικά και ακουστεί κάπως, θα στο πω αμερικάνικα που νομίζω ότι θα καταλάβεις καλύτερα. Shut the fuck up.
Όσο για το καλάθι του Μπίλη, εκεί να δεις γλέντια. Επιτραπέζια παζλ, παιχνίδια κούκλες και άλλα αξεσουάρ, βρεφικά παιχνίδια, φιγούρες δράσης, παιχνίδια κατασκευών με τουβλάκια, αθλητικά παιχνίδια μπάλες κτλ., λούτρινα παιχνίδια, μουσικά παιχνίδια, τηλεκατευθυνόμενα, ηλεκτρικά παιχνίδια. Παιδιά δεν είναι μόνο τα νεογέννητα Άδωνη μου. Το δικό σου το αγόρι δεν σου ζήτησε play station; (δεν είναι ηλεκτρικό, είναι ηλεκτρονικό). Η κόρη σου, δεν σου μίλησε για το κάστρο της Μπάρμπι; Και όταν λες ότι όλα αυτά που προσφέρεις θα είναι φθηνά, εννοείς όπως το καλάθι του νοικοκυριού; 20 λεπτά πιο φθηνά; 30; Ένα ευρώ; Shut the fuck up…… again.
Δεν θα συγχυστώ άλλο, θα πάω σε κάτι που θεωρώ πως θα αποτελέσει μια όαση μέσα σε αυτό το χάος που ζούμε. Την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στις 12:00 π.μ. και στις 7:00 μ.μ , ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας για τα Δικαιώματα των Παιδιών , η Θεατρική ομάδα «Θέρως» της «Κινηματόδρασις» υπό την καθοδήγηση της Χρύσας Αντωνίου σε συνεργασία με τις ομάδες Θεατρικού Παιχνιδιού της Μαρίας Κυροπούλου και την ομάδα «Αστεράκια» των Τμημάτων Θεατρικής Υποδομής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας θα παρουσιάσουν το «Τσίρκο σας». Πρόκειται για μια ανθρωπιστική και κοινωνική δράση - αφιέρωμα στα παιδιά και τα δικαιώματά τους.
Ακόμη δεν πήρα απάντηση στα ερωτήματα που έθεσα για το Πνευματικό και το καταστατικό του, κύριε πρόεδρε. Να δω πόσο θα περιμένω ακόμα.
Αυτά για σήμερα, τρέξτε στα super market για να μη χάστε τις προσφορές του Άδωνη. Πήγα προχθές μια επίσκεψη και μου λέει η άλλη που έκανε διατροφή, να σε κεράσω ένα κουραμπιέ χωρίς άχνη, χωρίς λάδι, χωρίς βούτυρο; Μου ήρθε να την πω, στείρωσε μας κιόλας, δεν πειράζει. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
