Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ο Σεπτέμβρης έλεγα ότι ήταν όλο εκπλήξεις αλλά και ο Οκτώβρης δεν πάει πίσω. Κάθε βδομάδα σκάει και κάτι καινούριο. Δεν ξέρω αν στην χώρα μας έχουμε χούντα, βλέποντας όμως τους υποψήφιους για το δήμο μας να χαμογελούν και να δηλώνουν αισιόδοξοι, τότε σίγουρα έχουμε… φούντα. Επίσης έχω μπερδευτεί για το αν έχουμε δημοκρατία ή όχι. Aν ο Θεός ήταν Δημοκράτης δεν θα έδινε δέκα εντολές, θα έδινε δέκα προτάσεις προς συζήτηση. Όλα αυτά σκέφτομαι βλέποντας το παζλ των υποψηφίων σιγά σιγά να συμπληρώνεται.
3 μέχρι τώρα οι υποψήφιοι και αναμένουμε, εντός ολίγων ημερών και τον τέταρτο για να ολοκληρωθεί η παρακάτω φωτογραφία.
Αλήθεια, αφού όλοι αυτοί μας αγαπούν και θέλουν το καλό του τόπου μας γιατί μας διχάζουν βάζοντας μας να διαλέξουμε τον έναν; Για τον ίδιο σκοπό δεν κοπιάζουν όλοι τους; Δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους και να έχουμε ένα ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα; Μήπως τελικά το «κοινό καλό» είναι παραμύθι και το μόνο που τους νοιάζει είναι η καρέκλα; Ποιος θα πάρει δηλαδή τον τίτλο του δημάρχου;
Περιμένουμε υποψήφιο μου είπαν από την κεντροαριστερά. Ο λόγος; Κόμματα ψηφίζουμε; Εγώ όλα τα χρόνια μου ήμουνα ΠΑΣΟΚ και πάντα ψήφιζα δεξιό δήμαρχο. Έγινα δεξιός και δεν το κατάλαβα; Ανεξάρτητοι δεν μας λέτε ότι είστε;
«Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες» είπε ο Αϊνστάιν και θα συμφωνήσω μαζί του. Και όμως στην πραγματικότητα αρκετοί κρύβουμε έναν πολιτικό μέσα μας : μόνο λόγια, ποτέ πράξεις. Όλο θέλουμε να αλλάξουμε το πολιτικό σκηνικό και όταν έρθει η ώρα ψηφίζουμε τον ανιψιό του θείου μας και ας είναι ο μεγαλύτερος μ@λ@κ@ς που έβγαλε η φύση.
Οι πολιτικοί είναι σαν τα σπερματοζωάρια. Ένας στο εκατομμύριο γίνεται άνθρωπος. Και ενώ η ΝΔ κονταροχτυπιόταν με δύο υποψηφίους στο δήμο μας, ήρθε να προστεθεί και ένας τρίτος. Αργύρης Πανταζόπουλος, Δικηγόρος. Μάλιστα. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο αλλά θα τον καλωσορίσω στην πολιτική σκηνή του τόπου μας. Και επειδή δεν τον ξέρω, ρώτησα να μάθω κάποια πραγματάκια. Οφείλω να πω ότι έχει ένα ενδιαφέρον βιογραφικό αλλά θα σταθώ σε ένα δύο πραγματάκια που μου έκαναν εντύπωση και που μόνο το Καρπούζι θα μπορούσε να ασχοληθεί με αυτά.
Υπήρξε υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του Γιάννη Ιωαννίδη. Αν εκλέχθηκε δεν ξέρω και δεν με αφορά. Για να βάλεις όμως μια τέτοια υποψηφιότητα σημαίνει ότι πρέπει να κυκλοφορείς, να ζυμωθείς με τον κόσμο, να κάνεις λίγο ντόρο για να σε μάθουν βρε αδελφάκι μου. Εγώ γιατί δεν σε ξέρω Αργύρη μου; Στα 10 άτομα που ρώτησα οι 8 μου είπαν «ποιος, αυτός που έγραψε το βιβλίο με τα μασλάτια;». Θα μου πεις, πάρε ένα διαζύγιο για να με μάθεις.
Τελικά τίποτα στην πολιτική δεν γίνεται τυχαία. Και το λέω γιατί μάλλον προετοιμαζόσουνα εδώ και καιρό Αργύρη μου. Έμαθα ότι πριν λίγους μήνες αρραβωνιάστηκες κιόλας. Ε βέβαια, μαγκούφης δήμαρχος δεν γίνεται να υπάρχει (άρα δεν πρόκειται να γίνω δήμαρχος εγώ ποτέ). Πρέπει να είσαι νοικοκύρης για να σε πιστέψει ο άλλος ότι θα νοικοκυρέψεις τον δήμο. Παρεμπίπτοντος, το κάλυμμα στην πολυθρόνα, δεν ξέρω αν το πήρες από τον Γιάννη τον Ναουσαίο ή αν το χρυσοπλήρωσες σε κανένα κατάστημα αλλά είναι απαράδεκτο. Άλλαξε το και έχεις την ψήφο μου.
Πριν την επίσημη ανακοίνωση για την υποψηφιότητα του σε όλα τα τοπικά site υπήρξε ένα post στον προσωπικό του λογαριασμό στο FB που μας έβαζε στο κλίμα σιγά σιγά.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν ήταν τα γραφόμενα του υποψηφίου αλλά το σχόλιο που υπήρχε κάτω. «Ε τότε καλή επιτυχία Argy». Ότι μπορεί να έχουμε δήμαρχο που θα τον λένε Argy με ξεπερνάει. Τι έμεινε, να δω τον Γκυρίνη να δηλώνει Pan και τον Χαλκίδη Michael και να γίνει στις εκλογές του lower το κάγκελο. Θα πάει η μάνα μου να δώσει ταυτότητα και ο δικαστικός θα της πει «Hello, I wishyou a voteforthegoodofourcountry» και αυτή θα κοιτάει δεξιά και αριστερά μήπως δει τον Μπλερ. Μάνα μην μπερδεύεσαι, το ρολόι που βλέπεις είναι της Παναγίας, όχι το BigBen.
Επίσης σας ενημερώνω ότι αν εκλεγεί δήμαρχος ο Argy θα ανοίξει και νέα θέση εργασίας στον δήμο. Σοφέρ δημάρχου. Ναι, καλά διαβάσατε. Ο νέος υποψήφιος δήμαρχος δεν οδηγεί. Μπράβο Argy μου, ακόμα δεν εκλέχθηκες και μείωσες την ανεργία στον δήμο μας.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι ευχαριστημένος ο Δημητριάδης από τον αντικαταστάτη του, φήμες όμως λένε ότι αυτός και ένας από τους ιδρυτές του συνδυασμού είναι για να πάρουν τα βουνά. Relaxπαιδιά, δείτε την καλή πλευρά του πράγματος. Μέχρι τώρα ο δήμαρχος διάταζε και οι διάφορες υπηρεσίες τον έγραφαν κανονικά. Τώρα θα τους πατάει και ένα εξώδικο και θα τους έχει όλους με κίτρινη κάρτα. Argy, playthegame.
Και επειδή σήμερα θα σας πρήξω με την Νέα Δημοκρατία και τους εκπροσώπους της, ας κάνουμε ένα μικρό γλυκό διάλειμμα. Γνωστή εταιρεία που παράγει πραλίνα βρήκε το νέο πρόσωπο που έψαχνε για την νέα της διαφημιστική καμπάνια. Τα έσοδα της εταιρίας αναμένεται να εκτιναχτούν στα ύψη.
Αυτά να τα βλέπουν αυτοί που επιλέγουν πρόσωπα για να τους αντικαταστήσουν. Το σωστό πρόσωπο φέρνει τα σωστά αποτελέσματα Φώτη μουυυυυυ.
44 χρόνια κλείνει φέτος η Νέα Δημοκρατία και αποφάσισε να αλλάξει σήμα. Το προηγούμενο μάλλον ήταν γκαντέμικο γι΄ αυτό και χάσαν τις εκλογές. Ο Κυριάκος, με νέο σήμα και με τις δημοσκοπήσεις να τον δείχνουν πρώτο και με διαφορά, πετάει στα σύννεφα. Πρώτη την έδειχναν τη ΝΔ και στις προηγούμενες εκλογές οι δημοσκοπήσεις αλλά άλλος κέρδισε. Κάτι πάει στραβά, δεν νομίζεται; Πάντως, αν η Νέα Δημοκρατία με αρχηγό τον Κούλη συνεχίζει να προηγείται στις δημοσκοπήσεις να μου το θυμηθείτε ότι λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα πιάσουν και τους δολοφόνους του Κένεντι.
Το Καρπούζι, πρωτοπόρο όπως πάντα σας παρουσιάζει το νέο σήμα του κόμματος, με την δική του ματιά. Όλοι οι αρχηγοί του κόμματος, από τον πρώτο ως τον ……τελευταίο. Αυτό που όλα ξεκινάνε καλά και τελειώνουν άσχημα, ποτέ δεν το κατάλαβα.
Όλοι λοιπόν οι βουλευτές ανέβασαν στα προφίλ τους ευχές για το κόμμα που υπηρετούν. Ένας εξ αυτών, πολιτευτής ακόμα και νεότατος θέλησε να πρωτοτυπήσει. Ανέβασε λοιπόν μία φωτογραφία του, είναι δεν είναι 3 χρονών, στην οποία κρατάει τη σημαία του κόμματος, θέλοντας να μας πείσει ίσως, ότι γαλάζιος γεννήθηκε και γαλάζιος θα πεθάνει.
Κύριε Μπαρτζώκα μου, και εγώ έχω παρόμοια φωτογραφία αλλά δεν καμαρώνω γι΄ αυτό. Δεν καμαρώνω που φώναζα ΠΑΣΟΚ γιατί πολύ απλά αυτό έβλεπα όλα μου τα χρόνια μέσα στο σπίτι μου. Δεν καμαρώνω που «υποστήριζα» ένα κόμμα που μου «επέβαλαν» άλλοι. Δεν καμαρώνω που μεγαλώνοντας δεν μπορούσα να κρίνω αν κάνω καλά που το ψηφίζω γιατί κάποιοι άλλοι φρόντισαν να με πωρώσουν. Δεν καμαρώνω που ψήφιζα ένα από τα δύο κόμματα που κατέστρεψαν την χώρα μου. Μη με ρωτήσετε ποιο είναι το άλλο, έξυπνος είστε.
Πάντα καμάρωνα τους νέους ανθρώπους που έμπαιναν στην πολιτική γεμάτοι οράματα και όρεξη για δουλειά. Βλέποντας πως καταντήσαμε σαν χώρα δεν ξέρω πλέον αν καμαρώνω για αυτούς τους ανθρώπους, βλέποντας τέτοιες φωτογραφίες ή αν ντρέπομαι.
Οι εκλογές δεν είναι πλέον το καθήκον μας να αναδείξουμε μια σωστή κυβέρνηση αλλά η δημοκρατικά διαδικασία κατά την οποία ο Έλληνας ασκεί το ιερό δικαίωμα να περάσει ένα τετραήμερο στο χωριό.
Σήμερα ήθελα να ασχοληθώ και με άλλα, όπως αγιασμοί συλλόγων, καλλιστεία αλλά με παραπήρε το γενέθλειο της ΝΔ. Σας υπόσχομαι ότι δεν θα το ξανακάνω. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
