Έφυγες νωρίς. Πολύ νωρίς. Βιάστηκες. Είμαι σίγουρος πως εκεί θα είναι καλύτερα αλλά δεν έπρεπε ακόμα. Σε έβριζα και συ γελούσες. Σου έλεγα προστυχιές και πάλι γελούσες. Μας έμαθες στα χαμόγελα και τώρα ξαφνικά μας τα στερείς. Ξαφνικά. Πολύ σκληρή λέξη. Εμείς που μείναμε, πάλι θα γελάσουμε, πάλι θα χορέψουμε. Θα λείπεις όμως πάντα από κοντά μας. Ξέρεις γιατί; Γιατί ήσουν αληθινός. Ίσως ο κόσμος μας να ήταν πολύ μικρός, πολύ λίγος για σένα. Φίλε μου, στου Παραδείσου τα μπουζούκια να γλεντάς…..
Το σημερινό Καρπούζι είναι αφιερωμένο στον φίλο μου, Σάκη Τζίκα.
Ας προσπαθήσουμε τώρα να βρούμε τη ροή του Καρπουζιού.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Όταν θα καταφέρω να ανεβάσω το πάπλωμα στο πατάρι, θα σουβλίσω αρνί. Τέτοια χαρά θα πάρω αν ζεστάνει ο καιρός. Πάντως και στο κρύο οι άντρες είναι πιο αδικημένοι. Μ΄ αρέσει που ο Θεός έκανε τις γυναίκες μετά από εμάς αλλά μου φαίνετε θα είχε πιο πολλά κέφια γι΄ αυτό και τις έδωσε πιο πολλά ατού. Αυτό που με το κρύο στις γυναίκες τσιτώνει η ρω… στο στήθος και σε μας μικραίνει το πουλί, ποτέ δεν το κατάλαβα. Ή όλα να μεγαλώνουν ή όλα να μικραίνουν. Νομίζω είναι αδικία.
Γιόρταζα την προηγούμενη εβδομάδα και σας ευχαριστώ πολύ για τις τόσες πολλές όμορφες ευχές σας. Μέχρι τα 25 μου, με έπαιρναν φίλοι και συμμαθητές να μου ευχηθούν. Μέχρι τα 40, φίλοι, συνεργάτες και γνωστοί. Στα 47 μου……
Δεν ξέρω αν το σώμα, μετά από κάποια ηλικία, βγάζει κάποια μυρωδιά που ειδοποιεί τους ειδικούς ότι ήρθε η ώρα του αλλά σίγουρα κάτι συμβαίνει. Ο Μιχάλης είναι φίλος αρκετά χρόνια αλλά είναι η πρώτη φορά που μου εύχεται. Μιχάλη μου, αν ξέρεις κάτι που δεν ξέρω, πάρε με ένα τηλέφωνο. Έχω δουλειές να τελειώσω πριν με αναλάβεις.
Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να πεθαίνεις Μάιο. Η φύση ανθισμένη, τα νερά τρέχουν γάργαρα, τα ζώα ερωτεύονται, πρασινίζουν τα πάντα και η Χρύσα πιάνει το… Μαγιόξυλο. Ε ρε άμα είσαι σκηνοθέτης, πετάς μια Ναθαναήλ και έναν Κομνηνό στο πιτς φυτίλι. Σαν με κοιτάς…..
Τόσο καιρό σας γράφω για τις πρωτότυπες ιδέες των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων και πόσο πολύ μου αρέσουν. Μια ξερή κάρτα, δεν μου λέει τίποτα. Ένας ακόμη λοιπόν δημοτικός σύμβουλος, ο Θέμης ο Τσιφόπουλος προσπάθησε αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν τα κατάφερε. Όχι γιατί αυτό που έκανε δεν ήταν ιδιαίτερο αλλά γιατί πολύ απλά το έχουμε δει πολλές φορές. Στην πρώτη φωτογραφία θα δείτε τι έκανε ο Θέμης και στην δεύτερη τη δική μου πρόταση. Θέμη μου, στις μέρες μας μόνο το sex πουλάει. Φτιάξε τη δική μου ιδέα, μοίρασε την και αν δεν σαρώσεις στη Μελίκη εμένα να με φτύσεις.
Σε αυτές τις εκλογές ψηφίζω γυναίκες. Έτσι, μπας και δούμε κάτι διαφορετικό. Θα πάει που θα πάει χαμένη άλλη μια τετραετία, τουλάχιστον θα πω ότι δοκίμασα κάτι νέο κι ας μη πετύχει. Μπορεί όμως να κάνει και την έκπληξη. Εγκαίνια είχε ο Παναγιώτης Γκυρίνης στο εκλογικό του και για άλλη μια φορά οι γυναίκες έκλεψαν την παράσταση. Κάποτε θυμάμαι, όταν άνοιγε ένα μαγαζί πηγαίναμε έναν φίκο, έναν μπέντζαμιν. Τώρα τίποτα, ξεροσφύρι. Ε ρε πως αλλάζουν οι καιροί. Τέλος πάντων. Εκεί ήταν και η Πάτυ. Μόλις είδε την κάμερα έβγαλε από μέσα της τη Βίκυ Καγιά. Για το Next Top Model είσαι εσύ κορίτσι μου όχι για την κοινότητα του Λουτρού. Δείτε πως την κοιτάει ο κύριος Λευτέρης στην πρώτη φωτογραφία και την αμηχανία του δημάρχου στην Τρίτη. Κύριε Λευτέρη, πόσο θα ήθελα να ξέρω τι σκεφτόσουνα, δεν μπορείς να φανταστείς. Νομίζω θα γελούσα μέχρι να πεθάνω.
Πάντως, αν ο δήμος μας είχε τοπικό τηλεοπτικό κανάλι, τις παρουσιάστριες δεν θα τις ψάχναμε με casting αλλά θα τις βρίσκαμε αμέσως στα εγκαίνια. Κυρίες και κύριοι, η Ελένη Μενεγάκη του Γιδά.
Όταν ήμουνα μικρός διάβαζα στη μυθολογία για τις Συμπληγάδες πέτρες. Όσο μεγάλωνα, ποτέ μου δεν πίστευα ότι θα τις δω κιόλας. Κι όμως, ο Θεός με αξίωσε να δω από κοντά αυτόν τον μύθο. Ο Γκυρίνης, σαν άλλος Ιάσωνας, όχι απλά τις πέρασε αλλά και τις ζητωκραύγασε. Μόνο το καημένο το περιστεράκι έφυγε χωρίς φτερά. Κρίμα.
Δεν ξέρω για σας, εγώ πάντως γελάω που όλοι αισθάνονται αυριανοί δήμαρχοι. Γεμάτο το εκλογικό αλλά αν εξαιρέσεις τους υποψηφίους θα βρεις 50 πολίτες και δύο μανόλιες που είναι φυτεμένες μπροστά. Και αφού ο δήμαρχος χάρηκε με την εικόνα των εγκαινίων του, στρώθηκε στη δουλειά. Ευρωπαϊκά πακέτα μας τάζει, αναβάθμιση της πόλης μας τάζει. Μήπως εννοεί αυτό;
Και έχεις και τον Μιχάλη να θέλει Ντιμπέιτ. Που ζεις Μιχάλη μου, που; Οι πράξεις σας θα μας πείσουν, όχι τα λόγια σας. Χορτάσαμε. Ναι στον διάλογο είπε ο Ναλμπάντης, υπό προϋποθέσεις είπε ο Γκυρίνης και ο Argy...
Και πάμε στο στρατόπεδο Χαλκίδη. Προχθές μου λέει μία «παιδαράς ο άτιμος αλλά ας έρθει στο κρεβάτι μου, όχι στον δήμο». Εγώ Μιχάλη μου σου μεταφέρω αυτά που μου λένε, μην πεις πάλι ότι τα έχω μαζί σου. Αλλά καλύτερα μη μιλάς, άσε με να ακούσω τι είπε ο υποψήφιος σου Παντελής Τρίτσης Πετρίδης.
«και συ περνάς τους δρόμους, με το μπουφάν στους ώμους και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα» Παντελή μου. Αλήθεια φίλε μου «Μη φειδόμενοι κόπου και χρόνου και με κοινό γνώμονα και μόνο το συμφέρον του τόπου μας» θα δώσετε έναν δίκαιο αγώνα; Δεν την παλεύω άλλο, δεν την παλεύω.
Όσο για τον Μιχάλη, εκτός από ερωτικό απωθημένο πολλών γυναικών, έχω να πω ότι είναι και ο πιο εκφραστικός από όλους τους υποψηφίους. Δεν ξέρω Μιχάλη μου τι λέει η γλώσσα του στόματος αλλά η γλώσσα του κορμιού σου… λέει πολλά.
Όταν δουλεύεις σε ένα γραφείο, εκτός από τη δουλειά σου έχεις να διαχειριστείς και κάποια υλικά. Τα αναγκαία και τα αναλώσιμα. Μέχρι τώρα, όλοι μας πιστεύαμε ότι αναλώσιμα υλικά είναι μόνο τα άψυχα υλικά που χρησιμοποιούμε στην εργασία μας. Μέγα λάθος.
Διάβαζα λοιπόν το ψηφοδέλτιο του Χαλκίδη και το μάτι μου κόλλησε στο «Μαυρίδου Αναστασία, αγρότισσα». Ένα θα σας πω, η Αναστασία είναι μια πάρα πολύ καλή κυρία, ευγενέστατη, χαμογελαστή αλλά ανάθεμα και αν ξέρη που πέφτουν τα χωράφια. Αν τη δω θέλω να τη ρωτήσω τι είναι η «σβώλα» να δω τι θα μου πει. Εγώ, όπως πάντα, χατίρι δεν χαλάω. Αγρότισσα; Αγρότισσα.
Στα χρώματα του ΠΑΟΚ κινήθηκε ο υποψήφιος Ναλμπάντης. Μια καινούρια του κατάκτηση ακούει στο όνομα Θωμαή Μπουκλά. Τα χέρια δόθηκαν και η συμφωνία έκλεισε. Είμαι πολύ περίεργος να δω πως θα μοιραστούν οι ψήφοι στο συνοικισμό. Αυτόν που λυπάμαι είναι ο Δελιόπουλος. Μια κουμπαριά έκανε και δεν θα τον ψηφίσει. Α ρε Στέφανε, μ΄ αρέσει που ανήκεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά έχεις τα χαρίσματα του Μητσοτάκη.
Και εδώ μπερδεύομαι. Τον είδα στην ομιλία του Χαλκίδη να μοιράζει κάρτες για την κόρη του. Τον είδα στη συγκέντρωση νέων του Ναλμπάντη να μοιράζει κάρτες για την κόρη του. Τον είδα στην ομιλία του Ναλμπάντη στην Πρασινάδα να μοιράζει κάρτες για την κόρη του. Ας πει κάποιος στον στρατηγό ότι η κόρη του είναι υποψήφια με τον Πανταζόπουλο γιατί μου φαίνεται ότι το έχει ξεχάσει.
Και μιας και είπα Πανταζόπουλος, τελικά ο ένας και μοναδικός Γατόπουλος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Αργύρη μου, έχω ετοιμάσει ένα πάρα πολύ ωραίο βίντεο για τον υποψήφιο σου, με όλα τα ωραία που έχει πει κατά καιρούς αλλά δεν θα το βάλω τώρα για να μη μου πεις ότι τα έχω μαζί σου. Σου υπόσχομαι όμως ότι μόλις τελειώσουν οι εκλογές θα σου το πασάρω για να δεις αν η επιλογή σου ήταν σωστή ή όχι. Αν θέλεις τη γνώμη μου, λάθος για τον σκοπό που τον θες, σωστή για την διασκέδαση μας.
Στο τέλος, λίγο πριν κλείσουν τα ψηφοδέλτια, όλοι οι υποψήφιοι έβαζαν ότι έβρισκαν μπροστά τους για να συμπληρώσουν. Ο Argy λοιπόν έβαλε μια κυρία η οποία δεν νομίζω να το είχε και πολύ όρεξη. Αυτό φαίνεται και από τη φωτογραφία που έβγαλε. Σα να την πήρε η γομάρα το ψωμί από το στόμα.
Αγαπητή μου Αθανασία, δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις αλλά όταν ζητάμε την ψήφο των πολιτών, χαμογελάμε. Οι πολίτες θα σε ψηφίσουν. Δεν ήμαστε ένορκοι να σε αθωώσουμε. Βγάλε μια χαμογελαστή και στείλε την μου. Άντε καλό μου, και μου φαίνεσαι και καλή κοπέλα. Δείξε ότι έχεις όρεξη. Μπορείς.
Προχθές, στο καφέ που δουλεύω ήρθε μία κυρία που είναι υποψήφια με τον…. άσε καλύτερα, ας μη το πω, να τις πω το φλιτζάνι. Ήθελε να μάθει αν θα εκλεγεί και αν θα πάει καλά ο συνδυασμός της. Μόλις πήρα το φλιτζάνι στα χέρια, σοκαρίστηκα. Τι να τις πω ο έρμος, τι; Το γύρισα και της είπα «είναι πολύ νωρίς ακόμα για αποτελέσματα αλλά από sex θα χορτάσεις όσο τίποτε άλλο».
Αφού λοιπόν θέλουμε ντιμπέιτ και άλλες τέτοιες ευρωπαϊκές βλακείες τότε θα πρέπει να φερόμαστε και ως ευρωπαίοι. Σε αυτές τις εκλογές, ένας θα είναι ο νικητής και 4 οι ηττημένοι. Ο πρώτος θα πάρει την καρέκλα του δημάρχου. Οι άλλοι 4; Προτείνω λοιπόν, σε όλα τα επιτελεία να έχουν έτοιμο ένα μπουκέτο με λουλούδια, σε περίπτωση που χάσουν, να το δώσουν στον επικεφαλή για να απαλύνουν τον πόνο του. Το θέμα είναι, τι λουλούδια; Έκατσα και σκέφτηκα. Στους γάμους πάμε τριαντάφυλλα, στις κηδείες χρυσάνθεμα και στα 9μερα καφέ και ζάχαρη. Τι θα μπορούσαμε να δώσουμε σε αυτή την περίπτωση; Το βρήκα. Ιδού.
Φυτρώνει στην Ινδία και στα ελληνικά, το όνομα του είναι «το λουλούδι της χαράς». Δεν ξέρω αν θα το εκτιμήσουν ή αν θα το παρεξηγήσουν, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι το συγκεκριμένο λουλούδι ταιριάζει απόλυτα με το αποτέλεσμα που θα φέρουν. Εγώ μια πρόταση έκανα, σκεφτείτε το, θέλει και μέρες για να έρθει.
Το Καρπούζι δεν έγινε τυχαία η εβδομαδιαία σας συνήθεια. Έχει δυνατούς fan αλλά και δυνατούς εχθρούς. Μία από αυτούς, τους πρώτους, είναι και η Ελένη. Ήρθε, γνωριστήκαμε, ήπιαμε καφεδάκι, γελάσαμε και ήταν απόλυτα διαβασμένη για ότι έχω γράψει. Τα θυμόταν καλύτερα και από μένα. Λενιώ μου σ΄ ευχαριστώ πολύ και να κόψεις τις κακές παρέες (βλέπε jovana).
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
