Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Χρόνια πολλά σε όλους και Χριστός Ανέστη. Ψήσαμε και φάγαμε ένα σκασμό και τελειωμό δεν έχουν. Κυριακή του Πάσχα, αρνί στη σούβλα. Δευτέρα, αρνί με σαλάτα. Τρίτη, αρνί σάντουιτς. Τετάρτη, αρνί τοστ. Πέμπτη, αρνί με φραπέ. Ανάθεμα το, δεν τελειώνει ποτέ. Την Παρασκευή η μάνα μου έκανε σούπα για να αποτοξινωθούμε. Φτάνει λέει τόσα κρέατα. Ά ρε έρμη μάνα, αν νομίζεις ότι με δυο καρότα και μια πατάτα θα βγάλεις την αρνίλα από πάνω μας, είσαι γελασμένη. Ακόμα και γυμναστήριο να πάμε εντατικά για μια βδομάδα, το πολύ πολύ να χάσουμε τον ….Ιησού από τη Ναζαρέτ.
Πολύ μου είπατε ότι δεν έδωσα λαμπάδες στους επώνυμους φέτος. Έχετε δίκιο. Επειδή όμως ξέρω ότι τις περίμεναν θα τις δώσω τώρα. Αυτές οι λαμπάδες δεν θα είναι για το Πάσχα. Θα είναι οι λαμπάδες τις επόμενης μέρας. Αυτές δηλαδή που θα ανάψουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι την επόμενη μέρα, όταν θα χάσουν τις εκλογές. Και μάλιστα θα τους αφήσω να τις διαλέξουν μόνοι τους. Ας δουν λοιπόν πια λαμπάδα τους ταιριάζει και γω τους την κάνω δώρο. 5 υποψήφιοι, 5 λαμπάδες. Βουρ.
Και πάμε στα των εκλογών δρώμενα. Πήγε ο Αrgy βόλτα στην Μελίκη και δεν του άρεσε και πολύ το κλίμα. Όσο και να προσπαθούσε να τον πείσει ο Βένιος ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, αυτός δεν άλλαζε άποψη. Θα σου πω εγώ Αργύρη μου γιατί το κλίμα δεν ήταν θερμό. Πήγες λάθος ώρα. Όταν στην τηλεόραση παίζει Master Chef δεν πάμε πουθενά. Ο γέρος θέλει να μάθει πως γίνετε το χταποδάκι με μους τυριών και χώμα από αποξηραμένο δαμάσκηνο, σιγά μη χάσει το χρόνο του με τον δικό σου τον καημό να βγεις δήμαρχος.
Όταν έχει Master chef και Survivor καλύτερα να κάτσεις σπίτι και να παίξεις εκλογές με τη Θάλεια. Τζάμπα χάνεις το χρόνο σου. Εδώ πλέον οι γέροι δεν παραγγέλνουν πίτα γύρω με κρεμμύδι αλλά δύο φωλιές χοιρινού με σως αγγουριού. Μη τους το χαλάς, άσε να ευχαριστηθούν Ευρώπη. Ασχολήσου με κάτι άλλο. Ας πούμε….. με τον παρακάτω υποψήφιο σου. Κατεβαίνει.
Από που πασά μου κατεβαίνεις; Που σε ανέβασαν και δεν το πήρες πρέφα; Κατεβαίνεις το δρόμο, το ποτάμι, τα σκαλιά, το καλάμι, τι; Το «κατεβαίνω» αγαπητέ υποψήφιε είναι παγκόσμια γυναικεία μονάδα μέτρησης της αιωνιότητας. «Μωρό μου κατεβαίνω σε μισό λεπτό». Και το λεπτό γίνετε αιώνας. Αν «κατεβαίνεις» με αυτό το ρυθμό καλύτερα ξανανέβα. Πιο κοντά είσαι στην αρχή παρά στο τέλος. Κατά τ΄ άλλα σου εύχομαι καλή επιτυχία και καλό κατευόδιο.
Μια άλλη υποψηφιότητα που «κατεβαίνει» είναι και αυτή της Σοφίας Καραδήμου me ton Mixali. Βέβαια, στην συγκεκριμένη φωτογραφία μόνο «ανεβαίνει» αλλά ας μη το κάνουμε θέμα. Το Σοφάκι αφού δοκιμάστηκε στις τοπικές εκλογές είπε να κάνει το ντου και στα δημοτικά. Και καλά έκανε, εδώ που τα λέμε και η κουτσή Μαρία έβαλε φέτος υποψηφιότητα.
Δεν ξέρω αν σκέφτεται να βάλει αυτή τη φωτογραφία στην κάρτα της αλλά αν το κάνει είναι σίγουρο σε πιο κοινό απευθύνεται. Η Κόζι ακόμα τρέμει. Το Καρπούζι, σε αποκλειστική πρώτη σας παρουσιάζει την κάρτα της Σοφίας. Την κάρτα που θα βάλει….. φωτιά. Καλή επιτυχία Σοφία.
Μια ακόμα υποψηφιότητα, αυτή τη φορά στο τοπικό της Αλεξάνδρειας είναι αυτή του Δημήτρη Σαμαρά. Ο γνωστός χοροδιδάσκαλος συντάσσεται στο πλευρό του Κώστα Ναλμπάντη και δίνει τη δική του μάχη για την εκλογή του. Αν εκλεγεί, δεν ξέρω τι έργο θα κάνει πάντως οι εργαζόμενοι στο δημαρχείο το πρωί θα μπαίνουν με Γκάιντα και το απόγευμα θα σχολάνε με τις Κατερίνως.
Συγνώμη, με ειδοποιούν από το κοντρόλ ότι έκανα λάθος Σαμαρά. Εννοούσαν τον άλλον, που ήταν πρόεδρος στην ποδοσφαιρική ομάδα της Αλεξάνδρειας. Πως κάνετε έτσι ρε παιδιά, και οι δύο φαλακροί είναι.
Κοιτώντας λοιπόν τη φωτογραφία του σωστού υποψηφίου κατευθείαν το μυαλό μου πήγε στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο. Θα με ρωτήσετε τώρα «από πού κι ως που»; Δείτε και πείτε μου αν κάνω λάθος. Μέχρι και στο φρύδι, ίδιοι είναι.
Χαίρομαι τους υποψήφιους που τους αρέσει να πρωτοτυπούν. Να κάνουν τη διαφορά και να πετυχαίνουν. Δεν μιλάω για τον Σαμαρά, αν κρίνω από την πορεία της ομάδας σίγουρα δεν συγκαταλέγεται σε αυτούς. Μιλάω για κάποιους που κάνουν την καθημερινότητα τους αστείο και είναι σίγουρο ότι θα πετύχουν.
Δεν ξέρω αν είδε τον Μπαμπούλα ο δικός μας και είπε να περπατήσει στα χνάρια του, το σίγουρο είναι πως οι κάρτες του είναι μοναδικές και ιδιαίτερες. Από τη μια να μας κουνάει το δάχτυλο και από την άλλη να φανερώνει τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, σίγουρα μας έχει κερδίσει. Άσε που μου μπήκε ο διάολος ότι τα κάνει όλα αυτά για να τον έχω κάθε βδομάδα στο καρπούζι. Παίζει και αυτό.
Δύο πράγματα πρέπει να προσέξεις Παναγιώτη μου όταν παίζεις με μια Μπουχάρα. Το πρώτο, να μην μπερδέψεις τα κρόσσια της και το δεύτερο, επειδή η καταγωγή της είναι από το Πακιστάν, να μην είναι ιπτάμενη και σαν άλλος Αλαντίν τρέχεις και δεν φτάνεις.
Με το που βγήκε στο FB η κάρτα του Μεσσαλά με το χαλί έγινε ο κακός χαμός. Συγχαρητήρια επιστολή έστειλε στον ίδιο και η βασίλισσα των χαλιών, Δέσποινα Μοιραράκη ευχαριστώντας τον για την δημοσιότητα που χάρισε, με αυτή του την κίνηση στον κλάδο των χειροποίητων χαλιών. Φήμες λένε ότι του έστειλε για δώρο ένα ολομέταξο μπορντοροδοκόκκινο παραχάν για το σαλόνι του.
Το Καρπούζι αγαπάει Παναγιώτη Μεσσαλά και θα του προτείνει το θέμα της επόμενης κάρτας. Γνωρίζουμε όλοι μας για τις μούφα συμφωνίες, για το πώς παίρνουν τα έργα κάποιοι εργολάβοι και γενικά για όλα τα παιχνίδια που παίζονται με μίζες. Παναγιώτη μου, μόνο εσύ μπορείς να πατάξεις την δολοπλοκία. Το Καρπούζι θα είναι δίπλα σου.
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ μόλις είδα την παρακάτω φωτογραφία, άρχισα να ανησυχώ. Σαν συμμαχία δεύτερης Κυριακής μου φάνηκε. Δεν με ενοχλεί που μπορεί να συμμαχήσουν, αντιθέτως. Με ενοχλεί ότι όλο αυτό παίρνει χρώμα. Πολλά ακούγονται για ενωμένη δεξιά, για κυβέρνηση τον Οκτώβριο, για κομματικές συμμαχίες. Αυτό με χαλάει. Ο δήμος δεν είναι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΙΝΑΛ. Ο δήμος είμαστε εμείς. Το «εμείς» αγαπητοί κύριοι δεν έχει ούτε χρώμα, ούτε ταυτότητα.
Το αν συμμαχήσετε ή όχι, ποσώς με ενδιαφέρει. Να το κάνετε όμως γιατί συμφωνείτε με τον άλλον και όχι γιατί ο άλλος είναι δεξιός. Ή μάλλον, να μη το κάνετε γιατί αν συμφωνούσατε θα είχατε έναν συνδυασμό και όχι τρεις. Κάνω λάθος; Για μένα το «συντάσσομαι την δεύτερη Κυριακή με τον ….» δεν είναι λογικό. Είναι 5 μήνες ψέματα. Είναι 5 μήνες απάτη. Ο δήμος μας δεν είναι ούτε μπλε, ούτε πράσινος, ούτε πορτοκαλί. Είναι το σπίτι μας. Και το σπίτι μας ΕΜΕΙΣ θα το βάψουμε ότι χρώμα μας αρέσει.
Βέβαια, στη συγκεκριμένη φωτογραφία υπάρχει και κάτι άλλο που δεν περνάει απαρατήρητο. Ο υποψήφιος στο κέντρο των δύο αρχηγών. Δεν μπορώ να καταλάβω αν χαμογελάει ή αν έχει το μειδίαμα της Τζοκόντα.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
