Καρπουζάκια μου, πολύ καλημέρα σας. Κατασκευαστικός οργασμός στο στρατόπεδο του Γκυρίνη. Δεν άφησε πλατεία για πλατεία που να μην την έχει σκάψει ή να την έχει περιφράξει. Όσο κάτσιμο έριξαν 9 χρόνια τώρα, προσπαθούν να το αναπληρώσουν σε λίγους μήνες. Αλλά μη φανταστείτε ότι φτιάχνουν τις πλατείες για να έχει ο κόσμος κάπου να κάτσει και να ξεσκάσει.
Όχι, η ανάπλαση γίνεται για άλλο λόγο. Για να μπορούμε να διασκεδάσουμε και να χορέψουμε όλοι όταν ξανά- εκλεγεί δήμαρχος. Θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Το εκλογικό του κέντρο θα το έχει σίγουρα κάπου πάνω στη Βετσοπούλου. Έτσι όμως όπως την έσκαψαν τη Βετσοπούλου, πέφτεις περπατώντας. Αν λοιπόν ξαναβγεί δήμαρχος, που θα πανηγυρίσει;
Ξαμοληθείτε λοιπόν στις πλατείες και πανηγυρίστε που βγήκε ο Γκυρίνης δήμαρχος. Μας φτιάχνει λοιπόν τις πλατείες γιατί έχει απώτερο σκοπό. Άσε που τον βολεύει και τον ίδιο γιατί ξανά στο εκλογικό κέντρο δεν κάθεται. Μια φορά έκατσε και του ήρθε ο Κούγκας με το βρακί, το διακινδυνεύει ξανά; Ούτε για πλάκα.
Τα νταούλια και στην πλατεία του Μασούτη καλύτερα. Και μη ξεχνιόμαστε, όλοι με τα παντελόνια να πάμε, ε!!!
Και αφού κουράστηκε με τόσο έργο που έκανε είπε να πάει να δει χορευτικά και να ξεσκάσει στην Αγκαθιά. Και ενώ απολάμβανε την εκδήλωση, τσακ, η Κουρκουτά. Πάγωσε το χαμόγελο στα χείλη, ξέχασε και πλατείες και όλα. Μη το παίρνεις κατάκαρδα Παναγιώτη μου, από εδώ και πέρα όπου εσύ και αυτή θα είναι. Πιο πολύ θα βλέπεις τη Δώρα παρά την Κική.
Και ενώ ο δήμαρχος στρώθηκε πρώτη σειρά με τον αντιδήμαρχο καθαριότητας και τον πρόεδρο του χωριού.........
...... κάποιες κυρίες του χωριού αφηνίασαν. 15 μέρες έλεγαν τα σκουπίδια αμάζευτα μέσα στο χωριό. Μην ανησυχείτε κυρίες μου και στο δικό μου τόσο είχαν (προχθές τα μάζεψαν). Και άρχισαν να μου στέλνουν φωτογραφίες. Βέβαια δεν χρειάστηκε να τις βάλω γιατί είχα ήδη τραβήξει τις δικές μου.
Θα μου πείτε, και στις προηγούμενες εκλογές τα σκουπίδια ήταν μέχρι τον ουρανό και αυτός έβγαζε λόγο δίπλα και ξαναβγήκε δήμαρχος, τώρα σε πείραξε; Κάποια στιγμή πρέπει όλους να μας πειράξει δε νομίζεται;
Τα σκουπίδια αμάζευτα, τα αδέσποτα ανεξέλεγκτα, οι δρόμοι στο μαύρο τους το χάλι, τα χόρτα Αμαζόνιος αλλά το διεθνές τουρνουά στίβου..... αλώβητο. Αλήθεια, γιατί το λένε διεθνές; Η πλειοψηφία είναι ξένοι αθλητές ή όσοι έρχονται εκτός νομού τους θεωρούμε «international»; Δηλαδή αν έρθουν από Αττική και Πελοπόννησο θα το πούμε «global»;
Άντε, ας αλλάξω θέμα για να μη λέει ότι ασχολούμαι μόνο μαζί του.
Μαζί ΑλλάΖουμε λέγεται ο συνδυασμός της Δώρας Κουρκουτά που ξανά-χτύπησε με δύο τρανταχτές υποψηφιότητες. Έφη Κοτσιφού (έφυγε από μένα και πήγε σ΄ αυτήν) και ο Σάκης Τσιάπλας. Πνευμονολόγος η μία, οδοντίατρος ο άλλος.
Αν εκλεγούν, δεν ξέρω αν θα κάνουν έργο αλλά από ένα τσεκάπ τον καθένα μας θα κάνουν σίγουρα. Χάρηκα πάρα πολύ με την υποψηφιότητα Κοτσιφού γιατί εκτός από πολύ καλή γιατρός είναι και χρυσό παιδί. Βάζει στόχους και τους φέρνει εις πέρας, βρέξει χιονίσει.
Όσο για τον κύριο Τσιάπλα, τι να πω. Φαίνεται πως η Δώρα το έπιασε το νόημα. Νικητήριος συνδυασμός χωρίς οδοντίατρο μέσα, δε γίνεται.
Δελιόπουλο εσύ Γκυρίνη, Τσιάπλα εγώ. Δόντι για δόντι δεν θα μας μείνει.
Θα πάει η προσφορά στο φυτευτό, σύννεφο. Ουρές έξω από τα ιατρεία τους για να βάλουμε γέφυρες, καπάκια και να κλείσουμε όποια κουφάλα μας έμεινε ανοιχτή. Προβλέπω στις επόμενες εκλογές, όλοι οι οδοντίατροι του δήμου να είναι υποψήφιοι.
Δρόμους μπορεί να μην έχουμε αλλά από χαμόγελα..... Τζοκόντα.
Αλλά ας πάμε στις βουλευτικές εκλογές που προηγούνται. Οι υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατίας ξεπατώθηκαν στο πάνε έλα.
Πήραν σβάρνα τα χωριά και προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους να τους ψηφίσουν.
Ο Αποστόλης Βεσυρόπουλος δεν άφησε μπαράκι και καφετέρια που να μην ήπιε καφέ.
Πάντου τώρα ένα φλιτζάνι καφέ και αν δεν σου πει μάρκα, χρονιά παραγωγής, χώρα προέλευσης και πόσες μπουρμπουλήθρες κάνει όταν βράζει, εμένα Μάκη να μη με λένε.
Υπουργέ μου, δεν ξέρω αν θα ξαναβγείς βουλευτής, αυτό που ξέρω είναι ότι τη διάτρηση στομάχου την έχεις στο τσεπάκι.
Από την άλλη ο Τάσος ο Μπαρτζώκας κάνει και αυτός το ίδιο αλλά .... με αφίσα.
Ναι, ναι, βγάζει αφίσα με το πρόγραμμα των επισκέψεων. «Απόψε στις 7 θα μιλήσει στο χωριό σας ο βουλευτής......».
Όταν την είδα μου θύμισε τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ. Και φυσικά δεν ήθελα και πολύ για να την αλλάξω.... λιγάκι.
Αυτός όμως που με κέρδισε και με άφησε άφωνο ήταν ο Λάζαρος.
Oh yes, ο Τσαβδαρίδης. Κανονικό σποτάκι που χτυπάει στην καρδιά κάθε ψηφοφόρου.
«Που πάμε Λάζαρε;- Πάμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα» είπε ο Λάζαρος και φώτισαν οι ουρανοί με φως.
Όσοι με διαβάζετε, σίγουρα θα ξέρετε ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να περάσει έτσι. Δώσε μου εμένα ταρίφα και προβλήματα και πάρε μου την ψυχή.
Πήρα λοιπόν την πρωτοβουλία Λάζαρε μου και σου άλλαξα λίιιιιγο το σποτάκι.
Το έκανα πιο κοντά στο σήμερα (το δικό μας σήμερα, όχι αυτό που εσείς πιστεύετε ότι ζούμε). Παίξε αυτό και αν δεν περάσεις τον Βεσυρόπουλο σε ψήφους, εμένα να με φτύσεις.
Τώρα, για τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ τι να πω; Το κλασικό μοντέλο. Η μία είναι κοντά στους αγρότες και ο άλλος κυνηγάει τα μικρά έξω από το λύκειο να πάνε να τον ψηφίσουν. Αφήστε αυτά τα ντεμοντέ και πιάστε δράση.
Αφού αγαπάς τους αγρότες Φρόσω μου μη βγαίνεις φωτογραφία με τον χρυσό κρίκο σκουλαρίκι. Πάρε μια τσάπα και βγες φωτογραφία να ξεβοτανίζεις το χωράφι. Από το σαλόνι συμπάσχω και γω με το φρεζοσκαλιστήρι.
Όσο για σένα κύριε Τόλκα μου, έπρεπε να γίνουν τα Τέμπη και να βγουν τα μικρά στους δρόμους για να τα θυμηθείτε.
Μέχρι χθες δεν τα υπολόγιζε κανένας. Τώρα όλοι μαγκιές. Ο Κυριάκος βάζει εκλογές όταν τα περισσότερα θα λείπουν για σεζόν και συ ξαφνικά τους δίνεις τη σκυτάλη. Δείτε πρώτα πόσο καταδικάσατε αυτή τη γενιά και μετά να έχετε απαιτήσεις από αυτά.
Και θα κλείσω με τη μάνα μου που ή επίτηδες το κάνει ή..... επίτηδες το κάνει.
Πίναμε καφέ και της είπα ότι πέρασα τις εξετάσεις και πήρα το πτυχίο από ένα σεμινάριο που παρακολουθούσα και της ζήτησα να μου πάρει μια κορνίζα δώρο να το βάλω.
Τι θες και δεν άκουσα. «Σιγά μη σε δώσαν πτυχίο, αν δεν παρακαλούσα εγώ τον παπά Θανάση ούτε τον έπαινο στο κατηχητικό δεν θα σου έδινε». «Εσύ όλη μέρα κοιμόσουνα, ποιος σου έδωσε το πτυχίο, η Terzostrom που κάνει τα στρώματα;». Και το κορυφαίο «φέρε εσύ το πτυχίο και θα σου γράψω 5 στρέμματα χωράφι».
Έφυγα, πήγα στη βεράντα να πιω τον καφέ γιατί άκρη δεν έβγαζα. Όταν έρθει το πτυχίο, ακόμα και να της το δείξω θα νομίζει ότι το τύπωσα μόνος.
Αυτά για σήμερα, ραντεβού το άλλο Σάββατο.
