Δύο μέρες μείνανε, μάτια μου γλυκά……. Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι αυτή η καραντίνα τους βόλεψε όλους. Όχι μόνο την κυβέρνηση που μας έκλεισε σπίτι και περνάει το ένα νομοσχέδιο πίσω από το άλλο αλλά και όλες της δημοτικές αρχές. Για παράδειγμα, ο δήμος μας επαναπαύθηκε και δεν κάνει τίποτα. Από τις 5 το απόγευμα τα σπίτια μας γίνονται κολαστήρια. Βγαίνεις το απόγευμα να πιεις στην αυλή τον καφέ σου και τον μισό τον πίνεις εσύ και τον άλλον μισό τα κουνούπια (μαζί με μια μπουκάλα από το αίμα σου).
Πολύ νωρίς ξεκίνησε για φέτος το πρόβλημα των κουνουπιών. Κύριε Βένιο μου τι γίνεται; Γλυτώσαμε τον covid19 και θα πεθάνουμε από ελονοσία; Πότε θα νιώσω και γω σα δημότης αυτού του δήμου, μια φορά στη ζωή μου ασφαλής; Δεν χρειάζεται μόνο ραντίσματα και ένα κάρο λεφτά για πέταμα. Χρειάζεται και λίγο τσαμπουκάς. Δεν θα το νοικιάσεις ρε μάγκα το χωράφι σου σε ριζά. Δεν θα πάρεις 120 ευρώ το στρέμμα. Νοίκιασε το σε βαμβακά και πάρε 80. Τελεία και παύλα. Για 500 ευρώ το χρόνο υποφέρουμε όλοι μας. Φτάσαμε σε ένα σημείο να σε κοιτάει το κουνούπι στα μάτια και να μην ταράζεται. Αλήθεια, όταν ονομάσατε τον συνδυασμό σας Ώρα Ευθύνης τι ακριβώς είχατε κατά νου; Μπήκατε σε κανένα λεξικό να δείτε τι σημαίνει η λέξη «ευθύνη»; Ώρα ακινησίας έπρεπε να τον πείτε μου φαίνεται.
Σε αντίθεση με τον δήμο μας, πολλή κίνηση έπεσε στη Μελίκη. Επιτέλους, λίγη δράση ρε παιδιά. Κινηματογραφική ληστεία στο Ταχυδρομείο Μελίκης σημειώθηκε γύρω στις 8 το πρωί της Δευτέρας 27 Απριλίου 2020. Σύμφωνα με πληροφορίες 4 οπλισμένοι κουκουλοφόροι άντρες εισέβαλαν στο χώρο παίρνοντας ως λεία τα χρήματα - περίπου 200.000€ - που προοριζόταν για τις συντάξεις. CSI GIDAS γίναμε. Εννοείται ότι καταδικάζω την πράξη αλλά επιτέλους αυτός ο δήμος απέκτησε και λίγο δράση.
Κάντε το εικόνα. Όλοι κάτω, βάλτε τα λεφτά σε σακούλες, οι γριές να κλαίνε και να ουρλιάζουν, οι ληστές να μπαίνουν στο αυτοκίνητο και να γίνονται καπνός, οι σειρήνες της αστυνομίας στη διαπασών και ίου, ίου, οι γέροι στα καφενεία να αναλύουν το γεγονός σα γνήσιοι εγκληματολόγοι. Χόλυγουντ. Αν είχε και λίγο αίσθημα η υπόθεση, να ερωτευθεί ρε παιδί μου ο ληστής την ταμία του ταχυδρομείου, άνετα γινόταν ταινία. Τι να πω, έχουμε τόσα ταλέντα στο δήμο μας και μεις απλά καθόμαστε και μιζεριάζουμε. Κρίμα.
Καθάριζα προχθές ένα ντουλάπι και βρήκα μέσα ένα ένθετο από την εφημερίδα το Βήμα της Κυριακής. Παλιό τεύχος. Μαζί με τις υπόλοιπες προσφορές υπήρχε και ένα βιβλίο με τις Σημαίες του Κόσμου. Ανάμεσα στις υπόλοιπες σημαίες φυσικά είχε και την Ελληνική. Προς μεγάλη μου έκπληξη όμως στο σημείο που αναφέρεται στη θρησκεία της χώρας μας γράφει Ορθόδοξοι και Μωαμεθανοί.
Άλλαξε η επίσημη θρησκεία της χώρας μας και δεν το γνωρίζω; Ακούσατε εσείς κάτι; Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας η επίσημη θρησκεία είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (άρθρο 3 παράγραφος 1 όπου αναφέρονται οι σχέσεις Εκκλησίας- Πολιτείας). Έχει αλλάξει κάτι και δεν το γνωρίζουμε; Η ερώτηση επαναλαμβάνω γίνεται με σεβασμό προς όλες τις θρησκείες παρά το γεγονός ότι νιώθω πως η συγκεκριμένη αναφορά από την έκδοση έγινε με περίεργο σκοπό. Επίσης, δεύτερο ερώτημα: Γιατί αναφέρθηκαν οι μωαμεθανοί και όχι οι καθολικοί, οι εβραίοι ή οι δωδεκαθεϊστές για παράδειγμα. Eμένα όλο αυτό μου βρωμάει.
Με μεγάλη ευκολία έκλεισαν τις εκκλησίες. Τώρα, στις 4 Μαΐου θα ανοίξουν για ατομική προσευχή και στις 17 για να πας να παρακολουθήσεις τη Λειτουργία. Αρχίζω να πιστεύω ότι το Πατρίδα- Θρησκεία- Οικογένεια πάει για φαλιμέντο. Να μη το πιάσω το θέμα γιατί κανένας παπάς δεν θα με δεχτεί στην εκκλησία μετά. Έλεος.
Και πάμε στον Κορονοϊό (τον σιχάθηκα και αυτόν) και στα νέα μέτρα για να βγούμε από την καραντίνα. Οι μάσκες είναι άχρηστες μας έλεγαν (εκτός κι αν νοσείς) αλλά τώρα πρέπει να φοράς μία σε κλειστούς χώρους γιατί θα σου σώσει τη ζωή.
Ποιος ξέρει πόσα αποθέματα έχουν και θέλουν να τα ξεφορτωθούν. Συνεχίζω, «αυτός ο ιός θα εξαφανιστεί το καλοκαίρι, αλλά ίσως και να παραμείνει για πάντα. Δεν έχουμε καταλήξει ακόμα σε κάτι συγκεκριμένο». Και γω ήθελα να βάψω τα μαλλιά μου ξανθά αλλά δεν έπιασε το ντεκαπάζ. Ήμαρτον Παναγιά μου. Και τι μάθατε για αυτόν τον ιό τόσο καιρό; Ότι λέγατε τη μια μέρα, το αναιρούσατε την άλλη. Ετοιμάζουν εμβόλιο για να μας εφοδιάσουν με αντισώματα, για έναν ιό που αλλάζει συνεχώς και δεν δημιουργεί αντισώματα. Εν τω μεταξύ, όσοι έχουν αναρρώσει δεν θα αρρωστήσουν ξανά, αλλά μπορεί και ναι. Άρα, γιατί να το κάνω το εμβόλιο; Να τη γλυτώσω την πρώτη και να πεθάνω τη δεύτερη;
Τον ιό τον πήραμε από τα ζώα, αλλά τα ζώα δεν μπορούν να κολλήσουν ... (εκτός από τη βελγική γάτα που βγήκε θετική τον Φεβρουάριο). Είναι σα να πας στο γιατρό και να σου λέει ότι ή έχεις σκωληκοειδήτη ή ηπατίτιδα ή μπορεί και καρκίνο. Σαφής γνωμάτευση δηλαδή. Να σε ρωτάνε από τι πέθανες και να μη ξέρεις τι να πεις. Ρεζίλι.
Ο ιός λέει ότι παραμένει ενεργός σε διαφορετικές επιφάνειες για δύο ώρες. Όχι, όχι συγνώμη, για τέσσερις ώρες. Ποιος προσφέρει περισσότερα παιδιά; 8 ώρες για τον κύριο Δελιόπουλο. 10 για τον κύριο Δριστά. 10 ένα, 10 δύο…… Έχεις την υποχρέωση να παραμένεις κλειστός στο σπίτι με την οικογένειά σου, αλλά δεν πρέπει να κυκλοφορείς με την οικογένειά σου με αυτοκίνητο. Τώρα που θα ανοίξουν οι καφετέριες, αν είστε 5μελής οικογένεια θα καθίσετε σε 2 τραπέζια. Μέχρι 4 άτομα λέει το υπουργείο. Αποτέλεσμα, δε βγαίνεις και κάθεσαι πάλι σπίτι. Άρα, ποια καραντίνα έληξε;
ΑΠΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ: Θα βγω για καφέ με την παρέα και θα φοράμε μάσκες. Πως θα ρουφάω τον καφέ με τη μάσκα; Θα τη σηκώνω ή θα τις ανοίξω μια τρύπα; Και αν την ώρα που τη σηκώσω για να πιω φταρνιστεί αυτός που περνάει από δίπλα μου; Το καλαμάκι που είναι εκτιθέμενο, όταν το βάλω στο στόμα μου, δεν θα έχει επάνω τον ιό; Θα το περνάω με αντισηπτικό κάθε φορά που θα ρουφάω; Κάνει να βάζω αντισηπτικό στο στόμα μου; Βρε άει σιχτίρ, έναν καφέ να πιούμε, θα μας τον βγάλετε ξινό. Κατά τ΄ άλλα καραντίνα γιοκ.
«Κρίνεται απίθανο ωστόσο να επιτραπούν μέσα στο καλοκαίρι οι μεγάλες συναθροίσεις, όπως φεστιβάλ, συναυλίες ή αθλητικά γεγονότα με θεατές». Ήμασταν που ήμασταν για τα πανηγύρια, μας τα κόψαν και αυτά, τώρα να δω πως θα γιορτάσουμε την ανωμαλία που μας δέρνει. Οι σύλλογοι κλαίνε αλλά περισσότερο κλαίνε οι καλλιτέχνες. Εγώ προσωπικά δεν τους λυπάμαι μία. Και δεν μιλάω για τους ανώνυμους που βγάζαν ένα μεροκάματο. Μιλάω για αυτούς που ζητούσαν «ένα σπίτι» για κάθε τους εμφάνιση. Πάρτε ένα κοτέτσι τώρα να βάλετε μυαλό ή μάλλον ανεβείτε όλοι σε μια πλατφόρμα και γυρίστε στα χωριά. Έχετε και ένα καλαθάκι στην άκρη, έχουμε μεγάλη καρδιά, όλο και κάτι θα ρίξουμε. Εμ, καλό το καλάμι αλλά σπάει κάποια στιγμή.
Βέβαια, αγαπητοί μου καλλιτέχνες, αν ξεμείνετε από λεφτά, μην ανησυχείτε. Μπορείτε να ακολουθήσετε το παράδειγμα του Άδωνη και της Ευγενείας και λύσετε το πρόβλημα. Εγώ με αυτό το ζευγάρι άνετα θα έκανα παρέα. Δεν βαριέμαι ποτέ να ακούω βλακείες. Μου φτιάχνουν τη διάθεση.
ΑΠΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Αν δεν κάνω λάθος, στη βουλή, 300 δεν είστε; Άρα είστε πάνω από 10; Έχετε κάνει το εμβόλιο και δεν κολλάτε εσείς ή επειδή είστε υπουργοί έχετε ανοσία; Και μη μου πείτε ότι σας μετράνε θερμοκρασία πριν μπείτε γιατί και αυτό δεν είναι σίγουρο. Κάνω λάθος; Και μάλιστα είστε μέσα χωρίς μάσκες και γάντια. Άρα, αν ονομάσουμε και μεις όλα τα καφέ «Βουλή των Ελλήνων» μπορούμε να έχουμε τα δικά σας προνόμια; Να πιούμε δηλαδή έναν καφέ χωρίς μάσκα όλη η παρέα; Ε Κυριάκο, μπορούμε; Θα βγει ο Τσιόδρας να μου απαντήσει ή του έχετε άλλα γραμμένα στο σκονάκι;
Οι ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ της προηγούμενης εβδομάδας σάρωσαν. Αυτό σημαίνει ότι όλοι σας αγαπήσατε αυτή τη νέα προσπάθεια. Το Καρπούζι βάζει «απέναντι» στην καρέκλα ενδιαφέροντες ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν και κυρίως που έχουν χιούμορ. Μία από αυτούς είναι και η ειδική σύμβουλος του Δήμου Αλεξάνδρειας, η Σοφία Κωταϊδου την οποία και ευχαριστώ που δέχθηκε την πρόταση- πρόκληση να κάτσει απέναντι μου. Το ραντεβού μας κλείστηκε μεσημεράκι, στα μέσα της εβδομάδας και είπαμε πολλά. Κάπου στη μέση της κουβέντας μας άρχισε να βροντάει και να βρέχει. Λέτε όλα αυτά που είπαμε να αστράψουν και να βροντήξουν στα αυτιά κάποιων; Στο βίντεο που ακολουθεί θα τα μάθετε όλα.
Θα ακολουθήσουν και άλλες συνεντεύξεις- διλήμματα, τόσο με ανθρώπους που θεωρείτε δεδομένο ότι τολμάνε αλλά και με ανθρώπους που δεν φαντάζεστε.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
