Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Το ξέρετε ότι ήμαστε ο μοναδικός δήμος πανελληνίως στου οποίου στην οικονομική επιτροπή δεν μετέχει ο αντιδήμαρχος οικονομικών; Όταν συνεδριάζει η οικονομική επιτροπή ο Σαρακατσιάνος πάει για freddo... Ξέρετε ότι η διοίκηση της ΚΕΔΑ πληρώνετε για κάθε συνεδρίαση 7,20 ευρώ κατά άτομο (σύμφωνα με το καταστατικό της) ενώ επιχειρήσεις όπως ΟΠΑΚΟΜ και ΔΕΥΑΛ με 35 ευρώ κατά άτομο; Ξέρετε ότι δικαιούνται μέχρι και 3 συνεδριάσεις μηνιαίως; Δηλαδή για να μαζευτούν και να κάνουν την δουλεία τους, πληρώνονται και εξτρά. Για τα μεταφορικά να υποθέσω; Από πού έρχεστε δηλαδή κύριε Ρεσινιώτη μου και θέλετε 35 ευρώ βενζίνη; Κύριε Τόκα μου, ο Σταυρός είναι λίγο πριν το Λιανοκλάδι και καίτε τόση βενζίνη;
3 θέσεις ζήτησε ο Πανταζόπουλος για να στηρίξει τη διοίκηση Γκυρίνη αλλά επειδή ο Παναγιώτης είναι large του έδωσε 4. Καλά διαβάσατε. Πρόεδρος της δευτεροβάθμιας ο Μαντζώλας. Θυμάστε που κάποτε έγραψα ότι κουμάντο πλέον κάνει ο Argy; Το παίρνω πίσω. Δήμαρχος του δήμου μας είναι ο Δημητριάδης και δεν χωράει συζήτηση. Σκεφτείτε το και θα δείτε ότι δεν έχω άδικο. Και σα να μην έφτανε που ο Γκυρίνης τους δίνει απλόχερα θέσεις, έχει να αντιμετωπίσει και ένα δικαστήριο για μπροστά (μέσα Νοεμβρίου). Αυτό για την πλαστογραφία που τον κατηγόρησαν οι 14, μεταξύ των οποίων ο Κούγκας, ο Βένιος, η Μοσχοπούλου, ο Κίμωνας και πολύ άλλοι. Πως να φας καμιά δίμηνη παύση Παναγιώτη μου και να διοικούν αυτοί που σε στείλαν στον πάγκο...
Ως αλλοδαπό φυσικό πρόσωπο νοείται εκείνο που δεν έχει την ιθαγένεια του κράτους στο οποίο κατοικεί. Ημεδαπός είναι αυτός που ζει εκεί όπου γεννήθηκε, που προέρχεται από τη χώρα καταγωγής του και μένει εκεί. Δηλαδή στη χώρα μας είμαστε ημεδαποί και όχι Έλληνες. Αν πάω να μείνω στη Γερμανία είμαι αλλοδαπός ενώ αν μείνω στη χώρα μου είμαι ημεδαπός. Έλληνας που είμαι τελικά; Αν ισχύει αυτό γιατί έξω από τα υπουργεία γράφει «Ελληνικό Υπουργείο» και δεν γράφει «Ημεδαπό υπουργείο»; Η ελληνική αστυνομία που στα δελτία της γράφει «θύμα ήταν ένας ημεδαπός 30 χρονών» γιατί χαρακτηρίζεται ως ελληνική και δεν αναγράφει στη στολή της…….;
Ένα θα σας πω και βάλτε το καλά στο μυαλό σας, όση Ελλάδα και αν σκεπάζετε πάντα θα υπάρχει αρκετή να σας θαμπώνει!!!
Πάντα είχα απορία πως μπορεί να αισθάνεται ο δήμαρχος όταν στέκετε στην εξέδρα για να περάσει από μπροστά του η παρέλαση. Δεν θα μείνω με αυτόν τον καημό σκέφτηκα και αμέσως έκανα τη σκέψη μου πράξη (στη Βέροια).
Σκατούλες. Δε λέει. Στέκεσαι σα το κούτσουρο τζάμπα και βερεσέ. Καλύτερα πίσω, κάθεσαι κιόλας και κάνεις και μαμπέτι. Βέβαια, αυτές οι παρελάσεις είναι και λιγάκι ξεπερασμένες. Όχι ο σκοπός που γίνονται αλλά ο τρόπος. Σχολεία, σύλλογοι, στρατός. Ήμουνα νιος και γέρασα. Κόβω το κεφάλι μου ότι ο Γκυρίνης τις βαριέται οικτρά. Τώρα που πήρε και καινούριο απορριμματοφόρο, είμαι σίγουρος πως η παρέλαση που θα τον έφερνε ακόμα και σε οργασμό, θα ήταν κάπως έτσι.
Δήμαρχε μου, μόνο εγώ σε καταλαβαίνω κι ας είσαι θυμωμένος μαζί μου. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και ας πάμε στην παρέλαση της 28ης. Κανονικά οι γυναίκες δεν έπρεπε να βγαίνουν έξω σε αυτή την παρέλαση. Μια φορά στην ιστορία του έθνους είπε άντρας ΟΧΙ και κάνουμε παρέλαση εδώ και 79 χρόνια. Εσείς κυρίες μου, που το όχι το έχετε σε καθημερινή βάση, τι; Τίποτα. Ζάρτ. Πάντως μη σας παίρνει και από κάτω, και σαν έθνος χάλια πάμε. Πριν κάτι μήνες μας απαγόρευσαν να κάνουμε διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις για την Μέρκελ και πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε το ΟΧΙ στους Ιταλούς και κατ΄ επέκταση στους Γερμανούς.
Το δικό μου βίτσιο στις παρελάσεις ακούει στο όνομα…. καθηγήτριες. Τα παιδιά είναι παιδιά. Ότι και να κάνουν συγχωρείτε. Εγώ πεθαίνω για τις δασκάλες που δεν ξέρουν τι να βάλουν για να συνοδεύσουν το γκρουπ. Η αγαπημένη μου είναι μια ξανθιά καθηγήτρια που κάθε χρόνο έρχεται φορώντας μόνο τη ζώνη της. Φέτος την είδα μόνο σε μία φωτογραφία αλλά αρκετά σεμνή. Μου τα χάλασε όλα. Καλοί και οι καθηγητές (το σακάκι ήθελε δύο νούμερα πιο μεγάλο) αλλά σαν αυτές, τίποτα. Αυτός για την παρέλαση με τη σφυρίχτρα και αυτή για την πασαρέλα………
Σε αυτή την παρέλαση βρήκα και την δίδυμη αδελφή του Μάικλ Τζάκσον. Αλήθεια σας λέω. Τέτοια ομοιότητα, τέτοια τρίχα…. ανήκουστο.
Και τώρα θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή ιστορική διαδρομή. Να σας γυρίσω πίσω, στα χρόνια της αθωότητας. Στα χρόνια που η παρέλαση ακόμα μιλούσε στις καρδιές μας. Σε ένα χωριό του δήμου μας, τη Μελίκη, γεννήθηκε ένα παλικάρι που άκουγε στο όνομα Νίκος Λιολιόπουλος. Την 28η του 19… σηκώθηκε από το κρεβάτι του, έφαγε ένα πλούσιο πρωινό και πήγε στο σχολείο για να παρελάσει παρέα με τους φίλους του. Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο βουβός κινηματογράφος.
Στο ίδιο μήκος κύματος (του βωβού) κινήθηκε και ένας συνταξιούχος πλέον άνθρωπος της παρέλασης. Ο Αθανάσιος Οικονομόπουλος.
Είδαμε πολλά και διάφορα στις παρελάσεις. Μέχρι και αυτά τα κοριτσάκια που έκαναν τα ξεκούρδιστα και όλοι το βάλατε αμέτι μωχαμέτη να τα κάνετε viral. Τα καταφέρατε. Δώσατε αξία στο τίποτα για άλλη μια φορά. Εμένα οι παιδικές μ@λ@κιούλες δεν με ανησυχούν. Εμένα άλλο πράγμα με ανησυχεί. Ο τσολιάς μας. Ψηλός, λεβέντης, λυγερόκορμος. Κάτι με το μουστάκι όμως δεν μου κάθεται καλά. Είναι μωβ.
Γιώργο μου υποκλίνομαι. Καλή και η παρέλαση αλλά να μην ξεχνάμε ότι είμαστε και κομμωτές. Έτσι βγάζουμε το ψωμάκι μας. Καλά τα παλιακά αλλά αν προσθέσεις και μια φρέσκια πινελιά όλα εκσυγχρονίζονται. Εγώ μαζί σου.
Ο ένας τσολιάς αλά Lady Gaga και ο άλλος αλλά ….δεν πινς νιρό, πινς βιλούδο. Dorna. Τώρα την ήθελες την γκλίτσα, όχι τότε με την Πάτυ. Καθόλου καλό timing.
Ο πρόεδρος της Αλεξάνδρειας κάτι τέτοιες μέρες ξεσηκώνεται. Ξυπνάει μέσα του το αντάρτικο. Πριν χρόνια ντύθηκε Μακεδονομάχος μια φορά και από τότε σε κάθε παρέλαση ανεβάζει αυτή τη φωτογραφία στο προφίλ του. Λύσσα κακιά. Μένιο, έχεις αγωνιστικούς χαιρετισμούς από τον ποπολάρο.
Έπεσε λέει και χτύπησε στο μπάνιο γι΄ αυτό έβαλε και τα γυαλιά. Ήρθε στην παρέλαση σαν τον Κουρουμπλή. Η Αριστοτέλους και ένα ακορντεόν του έλειπε και ήταν έτοιμο το χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Εμένα πάντως μου θύμισε έναν άλλον. Έναν μύθο της παγκόσμιας μουσικής. Shoo-Be-Doo-Be-Doo-Da-Day
Για δεύτερη φορά σε μία εβδομάδα καταθέτει στεφάνι για την εθνική αντίσταση. Ρε σεις, τι κόλλημα και αυτό; Ούτε η υπολοχαγός Όλγα να ήταν τόση εμμονή. Κρίμα να μη ζει ο Φώσκολος να σου γυρίσει μία επικιά ταινία να σε σχωρνάμε για μια ζωή μετά. Εδώ με το τίποτα και την εθνική αντίσταση την έχει στο τσεπάκι.
Πάντως Όλγα μου, σου πάει ο μπερές. Στο λέω γιατί στον παρακάτω κύριο κάτι δεν πάει καλά με το καπέλο του. Όχι ότι δεν του πάει η τραγιάσκα αλλά σαν πολύ δεν την πατίκωσε ρε αδελφάκι μου; Στο κάτω κάτω τραγιάσκα είναι, όχι σκούφος. Από σήμερα Δημήτρη μου θα σε φωνάζω…. Αντωνάκη. Ε, τι λες;
Η άλλη ανεβάζει φωτογραφία με τον γκόμενο που τα έχουν δύο εβδομάδες και γράφει «παντοτινή αγάπη». Εσύ φόρεσες το καπέλο αλλά λίγο …άκαιρα. Στον ήλιο τα φοράμε τα καπέλα χωριανοίιιιι. Άμα γίνει η ζημιά και μετά είναι άχρηστο. Την 25η Μαρτίου να έρθεις να σου βάλω εγώ το καπέλο Αντωνάκη μου. Τ΄ ακούς;
Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο το μάτι μου σταμάτησε σε μια φωτογραφία που με θύμωσε αλλά και με έκανε περήφανο. Πάντα πίστευα ότι σημαιοφόρος πρέπει να είναι κάποιος έλληνας. Έλεγα ότι δεν μπορεί να κρατάει τη σημαία της χώρας μου ένας ξένος. Όταν είδα λοιπόν αυτή τη φωτογραφία ένιωσα πάρα πολύ περήφανος που η ελληνική σημαία παρελαύνει στα χέρια ενός έγχρωμου κοριτσιού που ζει, μορφώνεται και μεγαλώνει στη χώρα μου. Όταν είμαστε περήφανοι για τον Αντετοκούμπο, να είμαστε το ίδιο για όλα, ναι;
Εξάλλου, έτσι όπως το έκαναν καλύτερα να μη γίνει το παιδί σου ποτέ σημαιοφόρος. Θα γίνεται κλήρωση λέει για το ποιος θα την κρατήσει. Και έρχομαι εγώ και σε ρωτάω, αν κερδίσει το παιδί σου με κλήρωση τη σημαία και στις δύο παρελάσεις, πως μετά αυτό το παιδί να μην εθιστεί στα τυχερά παιχνίδια; Καλύτερα τελευταίος και σίγουρος παρά πρώτος και μέσα στο άγχος.
Τελικά όσοι λένε ότι όλα μέσα από τη ζωή είναι βγαλμένα, έχουν δίκιο. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση είναι δύο μέσα που εμπνέονται από την καθημερινότητα. Στη συγκεκριμένη παρέλαση είδαμε δύο ανθρώπους που αμέσως το μυαλό μας πάει σε ριμέικ κάποιων ταινιών. Για τον κινηματογράφο παραδείγματος χάρη.
Όσο για την μικρή οθόνη ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Ποιος θα φέρει τα νούμερα. GNTM Αλεξάνδρεια. Τι λες Όλγα; Είναι ΝΑΙ από σένα;
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία μου επάνω στο ποτό και την οδήγηση. Όπως όλοι σας γνωρίζετε, πάρα πολύς κόσμος έχει προβλήματα με την Τροχαία, ενώ επιστρέφει σπίτι, αφού πριν, σε ένα μπαρ ή ταβέρνα, είχε συναντηθεί με καλούς φίλους. Προχθές, βρέθηκα κι εγώ μαζί με μερικούς καλούς φίλους σ' ένα μπαράκι για να το «γιορτάσουμε». Μερικές μπύρες παραπάνω, κανένα ουισκάκι .... κι όλα αυτά σε μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα. Έχοντας καταλάβει ότι είχα πιεί κάτι παραπάνω, για να επιστρέψω σπίτι μου, έκανα κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ μου. ... Πήρα το λεωφορείο. Έφτασα στο σπίτι σώος και αβλαβής και χωρίς κανένα ατύχημα, πράγμα που με άφησε έκπληκτο, διότι δεν είχα οδηγήσει ποτέ μου λεωφορείο. Επιπλέον, δεν μπορώ να θυμηθώ από πού το πήρα! Να τα ακούν αυτά κάποιοι που τριγυρνάνε σακατεμένοι. Εντάξει ;
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
