Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή τη βδομάδα έγιναν πολλά και δεν ξέρω πώς να τα «αγγίξω» για να μη σας κουράσω. Θα ξεκινήσω όμως με ένα πρόσωπο που από τη μία με κάνει να γελάω με δάκρυα και από την άλλη με θυμώνει ως εκεί που δεν παίρνει. Κώστας Σύγγας, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος me ton Mixali. Άμα μπείτε στο προφίλ του θέλετε δεύτερο βρακί. Ούτε στις ειδήσεις του SKAI τέτοια ρεπορτάζ. Αυτό όμως που εμένα με τρελαίνει είναι το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί. Τι «ευδαιμονία» θες, τι «Ubi concordia, ibi victoria» θες, τι «οπτιμιστής», τι «Σίτου σπαρέντος κριθή έφυ», τι, τι, τι. Χριστέ μου, ας του κόψει κάποιος το internet μέχρι τις εκλογές. Ότι ζωντανό εγκεφαλικό κύτταρο μου είχε μείνει, πάει, μου το έκαψε.
Και σα να μην μας έφτανε μόνο αυτός, τον σιγοντάρει και ο άλλος υποψήφιος από τον Άραχο, Παντελής Πετρίδης. «Ευδαιμονία η μέγιστη αρετή κατά τον Αριστοτέλη. Μια αρετή που έπρεπε να κατέχει ο σωστός πολιτικός» είπε ο πολιτικός Παντελής. Κύριε Χαλκίδη μου, αυτοί δεν είναι υποψήφιοι, αυτοί είναι Χάρη με Πάτση γωνία. Και να ήθελα να κατέβω μαζί σου στις εκλογές, δεν μπορώ. Ένα απλό ΤΕΙ τελείωσα ο έρμος. Ντρέπομαι. Απλά Μιχάλη μου, πες σε αυτούς τους δύο πατριώτες ότι όλα αυτά που τώρα καταγγέλλουν υπήρχαν και πριν αυτοί βάλουν υποψηφιότητα. Αλλά τότε ο ένας ανέβαζε φωτογραφίες με τους κοιλιακούς του και ο άλλος μας έλεγε σε ποιο κέντρο τραγουδάει για να πάμε να τον ακούσουμε. Νικητής των εκλογών δεν θα είναι αυτός που θα μου δείξει που πετάνε τα σκουπίδια (τα ήξερα και πριν από αυτούς, εδώ μένω) αλλά αυτός που θα με πείσει ότι μετά τις εκλογές δεν θα είναι εκεί. Τα προβλήματα τα ξέρουμε, τις λύσεις ψάχνουμε Κωστάκη μου.
Χαίρομαι πραγματικά όταν οι υποψήφιοι καταλαβαίνουν από χιούμορ και απαντούν με χιούμορ. Αν και δεν τις το είχα αλλά με εξέπληξε ευχάριστα. Η Πάτυ Παράσχου (και μη με ρωτάτε από πού βγαίνει το Πάτυ, ίσως από το σκαλοπάτι) απάντησε στα σχόλια μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Πάτυ μου, ένα πράγμα θα σου υποσχεθώ. Αν με αυτά που γράφω μπορώ να σε βγάλω τοπική σύμβουλο τότε κάτσε σπίτι και κάνε νύχι. Δεν θα σε αφήσω σε «χλωρό κλαδί» στο ορκίζομαι. Όσο για την πρόκληση να κάνουμε παρέα κοιλιακούς θα σου πω ότι μου φτάνει ο ένας που έχω. Κρίμα που δεν ψηφίζω στο Λουτρό. Μονοσταυρία θα είχες από μένα.
Για να έχετε λοιπόν όμορφα σχόλια σαν αυτά που έχει ο Ναλμπάντης σε κάθε του ανάρτηση θα πρέπει να μας προτείνετε λύσεις κύριοι υποψήφιοι (αναφέρομαι στους δύο παραπάνω).
«Πεθαίνω» για έξυπνες και πρωτότυπες ιδέες. Είσαι υποψήφιος; Τι έκανες μέχρι τώρα; Έβαζες τη φωτογραφία σου σε μια κάρτα και τη μοίραζες. Πρωτοτυπία, μηδέν. Γιατί δεν βάζεις λίγο τη φαντασία σου να δουλέψει. Δείτε τι έκανε γνωστός ιδιοκτήτης γραφείων κηδειών στη Θεσσαλονίκη.
Και τώρα δείτε τι κάνει ένας υποψήφιος στον δήμο Αλεξάνδρειας. Αναρωτιέται τι ώρα είναι. Με το παλιό ή το καινούριο; Με όποιο και να είναι θα σου πω αγαπητέ υποψήφιε ότι είναι η ώρα να φύγουν οι «καρεκλάτοι». Είναι η ώρα να μπουν γυναίκες στον δήμο μπας και δούμε χαΐρι. Είναι η ώρα να φύγουν όλοι αυτοί που τόσα χρόνια ανακυκλώνουν τα χάλια μας. Αν εσύ Βαγγέλη μου αυτή την ώρα την λες Ώρα Ευθύνης, εγώ θα σου πω ότι 5 χρόνια τώρα η «ευθύνη» ήταν μόνο στο λογότυπο και πουθενά αλλού. Παρόλα αυτά σου εύχομαι καλή επιτυχία, ο τόπος μας έχει ανάγκη από νέα πρόσωπα.
Τελικά αυτή η κατάρα που κυνηγάει το Μητσοτάκικο, πρέπει να είναι αληθινή. Ήρθε ο Κυριάκος στην πόλη μας και ξαναχειμώνιασε. Απρίλιο μήνα και οι γούνες στους γιακάδες δεν λένε να φύγουν. Πάλι καλά που ήρθε τώρα, φανταστείτε να ερχόταν τον Ιούνιο και να έπρεπε να κατεβάσουμε ξανά τα χειμωνιάτικα από το πατάρι! Στην υποδοχή λοιπόν του Κούλη ήταν όλοι οι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι δήμαρχοι. Γκυρίνης, Πανταζόπουλος, Χαλκίδης. Αυτός πάντως που χρειάστηκε και δεύτερο βρακί από τη χαρά του ήταν ο παρακάτω.
Πήρε λοιπόν παραμάσχαλα ο Γκυρίνης τον Κυριάκο και τον περπάτησε σε όλο τον πεζόδρομο. Τόσο περπάτημα είχε να κάνει ο δήμαρχος μας από τότε που έπαιζε κρυφτό με τους φίλους του. Γι΄ αυτόν ήταν κάτι σαν τεστ κοπώσεως παρά σαν ξενάγηση. Αφού το έβγαλες Παναγιώτη μου, μη μασάς.
Όλα τα μαγαζιά από όπου θα περνούσε ο Κυριάκος είχαν κρεμασμένα σκόρδα και μέσα έκαιγαν καρβουνάκια και θυμιάματα. Φύλαγε τα ρούχα σου…… Αυτή όμως που δεν μασούσε τίποτα ήταν η υποψήφια Ελένη Λαφαζάνη.
Της ευχήθηκε λέει ο πρόεδρος καλή επιτυχία. Γιατί βρε Λενιώ μου βάζεις τα χεράκια σου και βγάζεις τα ματάκια σου; O λαός είναι σοφός, γιατί τον αμφισβητείς; Δεν λένε ότι άμα σε καταραστεί γιούφτσα θέλει εφτά χρόνια για να φύγει η κατάρα; Αυτό ισχύει και άμα σου δώσει ευχή Μητσοτάκης. Ούτε σε εφτά χρόνια δεν πρόκειτε να βγεις δημοτική σύμβουλος. Και τι ωραία πράγματα άκουγα για σένα, κρίμα. Τώρα και ο δεσπότης να σε διαβάσει δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει τίποτα.
Και ξάφνου μέσα στον σκοτεινιασμένο ουρανό και μέσα στο πλήθος, βγήκε το ουράνιο τόξο. Όλοι αμέσως αναφώνησαν «ααααα» και το πήραν σαν σημάδι ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι η επόμενη κυβέρνηση.
Αυτός που δεν μπορεί να το παρηγορηθεί είναι ο παρακάτω πιτσιρικάς που θέλησε να βγει σέλφι με τον πρόεδρο. Ώσπου να πάει σπίτι, χάθηκαν όλα τα αρχεία του, κόλλησε 5 ιούς και του έσπασε η οθόνη. Γιατί βρε πασά μου δεν βγήκες σέλφι με τον Γατόπουλο που ήταν δίπλα στον πρόεδρο; Το πολύ πολύ να έσβηνε το κινητό σου από μπαταρία. Λίγο το κακό. Άσχετο, τελικά κύριε Πανταζόπουλε μου, είναι υποψήφιος ο Γατόπουλος στον συνδυασμό σου ή όχι; Αν υποψιαστώ ότι τον πέταξες έξω από αυτά που γράφω, πολύ θα στεναχωρηθώ. Πάρτον πίσω και θα έχεις από μένα όλους τους σταυρούς από το Φιλιπποπουλέικο (από μένα και όχι από τον υποψήφιο που βάζεις).
Και θα κλείσω το θέμα Μητσοτάκης με μία συνάντηση που είχε ο πρόεδρος την οποία δεν θα ξεχάσει ποτέ και ακούει στο όνομα Ιωάννα Κόζι.
«Απλά τον κοίταξα» μας λέει η υποψήφια. Μια ματιά σου μόνο φτάνει, αεροπλάνο να τον κάνει, λέω εγώ. Ιωάννα μου, είμαι σίγουρος ότι δεν θα έχεις την τύχη της Λαφαζάνη, παρόλο που ευχήθηκε και σε σένα καλή επιτυχία ο Κούλης. Ο λόγος είναι γιατί εσύ έχεις πολλούς άσσους στο μανίκι. Δεν θα σε ψηφίσουν οι νεοδημοκράτες; Μη μασάς κούκλα μου, θα σε ψηφίσει ο Ολυμπιακός Λουτρού
ΚΟΥΙΖ. Σε τι οφείλονται οι παρακάτω εκπλήξεις;
Α). χάρηκα που σε είδα άρχοντα Σωτήρη;
Β). κάτσε να σε κεράσω ένα καφέ να σου πω τι μ@λ@κιες έκανα 5 χρόνια.
Γ). γέλα, μας παίρνει η κάμερα
Επιτέλους άνοιξε. Σαν πρωταπριλιάτικο αστείο ένα πράγμα. Ακόμα δεν το πιστεύουμε ότι έγιναν τα εγκαίνια από το στοιχειωμένο πλέον Πνευματικό κέντρο. Γι΄ αυτό κάλεσαν και τόσους παπάδες. Ο ένας διάβαζε τον αγιασμό και οι άλλοι ξόρκιζαν τα πνεύματα που κατσικώθηκαν 30 και πλέον χρόνια, για να φύγουν. Και η κορδέλα κόπηκε και η ιστορία συνεχίζεται να γράφεται. Πάντως, αυτά που συνέβησαν στα εγκαίνια, σίγουρα δεν ήταν νορμάλ. Δείτε και μόνοι σας.
Όταν σας λέω ότι τόσα χρόνια μόνο πνεύματα και ξωτικά κατοικούσαν μέσα στο πνευματικό, να με πιστεύεται. Δες τε το ύφος της παρακάτω κυρίας. Ή είναι κάποιο από τα πνεύματα που κατοικούσαν μέσα στο συνεδριακό ή σηκώθηκαν οι πορτοκαλί τρίχες της από αυτά που άκουσε;
ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΟΚΑΣ: Ναι αγάπη μου, δεν μπορώ να έρθω τώρα για φαγητό. Φάτε εσύ και τα παιδιά και μην ανησυχείς για μένα. Θα το φάω και κρύο. Είμαι στα εγκαίνια σου λέω. Άσε, με έβαλαν και δίπλα στον Παντόπουλο που με περνάει ένα κεφάλι και στις φωτογραφίες δεν θα φαίνομαι. Θα τα πούμε το βράδυ
Και μέσα σε όλα τα παραφυσικά που συνέβησαν, είδα και το χειρότερο. Ο διοικητής της αστυνομίας, Νίκος Κυριακίδης, άρχισε ξαφνικά να βγάζει ξανθιά χαίτη. Χριστέ μου, να δείτε ότι ένα από τα στοιχειά ήταν κομμώτρια.
Λίγο πιο κάτω ο άλλος, δεν ξέρω και ποιος είναι, άρχισε να τον ψιλοπαίρνει. Ο Παντόπουλος τον κρατούσε να μην πέσει και η Αμοιρίδου έλεγε το Πάτερ Ημών μπας και είναι ματιασμένος. Σας φαίνονται όλα αυτά για φυσιολογικά;
Παρόλα αυτά τα μεταφυσικά, η βραδιά κύλησε ομαλά. Δόθηκαν λάθος πλακέτες, χύθηκαν μπουκάλια με νερό, το όνομα του δημάρχου στις απονομές το ακούσαμε ίσα με 100 φορές (για να το εμπεδώσουμε μάλλον), ένα στενό κολάν ανεβοκατέβαινε τη σκάλα μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Δεσπότη (τρόμαξε ο καημένος), τα τιμώμενα πρόσωπα, άλλα μας συγκίνησαν και άλλα μας κούρασαν και γενικά φάνηκε μια μικρή…. ταραχή. Λογικό ήταν, δεν κάναν και πολλά εγκαίνια τόσα χρόνια.
Για μένα οι ηρωίδες της βραδιάς ήταν οι παρακάτω εργαζόμενες στον δήμο. Η Πελαγία και η Αλεξία. Είμαι σίγουρος πως αν χρειαστεί να εγκαινιάσουν και άλλο κτήριο, αυτές οι δύο θα ζητήσουν μεταγραφή για τον δήμο Δέλτα. Μακριά και αγαπημένες. Όχι ότι δεν τα κατάφεραν αλλά Πελαζί μου «καλλιτέχνησες» είναι ένας όρος που δεν ισχύει. Καλλιτέχνιδες είναι αυτός που ισχύει ως σήμερα. Γιατί δεν ρώτησες τον Σύγγα να σου πει τα σωστά;
Το Πνευματικό αποτελεί στολίδι για τον τόπο μας. Αλλά άργησε πολύ. Στο χέρι μας είναι να το αξιοποιήσουμε και να του δώσουμε λίγη από τη χαμένη αίγλη που θα έπρεπε να είχε. Χαίρομαι που η θεατρική ομάδα του δήμου μας κάνει ποδαρικό σήμερα με τους «Ηλίθιους». Ηλίθιοι ε; Τυχαίο; Δε νομίζω.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
