Καρπουζάκια μου, πολύ καλημέρα σας. Όσο καιρό δουλεύω στον πεζόδρομο μου έτυχαν πολλά. Με κουτσούλησε δεκαοχτούρα. Έπαιξα τζόκερ, τίποτα. Προχθές με δάγκωσε ένα από αυτά τα «χαριτωμένα» σκυλάκια που τρέχουν ανέμελα στον πεζόδρομο και του χαρίζουν μια νότα τρελής ανεμελιάς και ομορφιάς. Δεν είναι δικά μου αυτά... μια φιλόζωη μου τα είπε κάποτε.
Με δάγκωσε που λέτε απλά επειδή πέρασα από δίπλα του την ώρα που μια φιλόζωη του πετούσε ένα κομμάτι ψωμί. Ίσως να νόμισε ότι πήγα να του το πάρω και μου όρμησε. Δεν μου φταίει το ζωντανό...όμως τα ταΐζουν και μετά σε φωνάζουν να τα διώξεις γιατί τις ενοχλούν...
Ιδού το αποτέλεσμα.
Τέλος πάντων, πήγα στο κέντρο υγείας να κάνω αντιτετανικό (που δεν είχαν) και να με δούνε. Το γέλιο που έριξα δε λέγεται. Η γιατρός που με εξέτασε φορούσε μια διάφανη ολόσωμη σακούλα από το κεφάλι ως τα πόδια, διπλή μάσκα στο στόμα και αυτό το κάλυμμα που φοράνε οι ηλεκτροσυγκολλητές. Όταν την είδα ρώτησα τη νοσοκόμα, τι ντύθηκε. Νόμισα ότι λόγω hallοween ντύθηκε έτσι.
Οκ, φοβάται κάποιος αλλά ας δώσει και στον εαυτό του την ευκαιρία να ανασάνει. Όχι covid δεν περνούσε από κει αλλά ούτε και ο ίδιος ο Μαγκάϊβερ.
Δεύτερο περιστατικό. Περιμένω έξω από το ιατρείο της Αμοιρίδου να κάνω ράπιντ. Έρχεται μια κυρία (καθηγήτρια κιόλας), ρωτάει ποιος είναι τελευταίος, της λέω εγώ και αντί να πάει δύο μέτρα πιο πίσω, ανεβαίνει τη σκάλα και φτάνει στο τελευταίο σκαλί (ένα ακόμη για να στρίψει για τον πάνω όροφο).
Πρέπει να κρατάμε αποστάσεις μου λέει. Τι αποστάσεις της απαντώ, εσείς κοντεύετε να πάτε σε άλλο γιατρό από αυτόν που ήρθατε, αλλάξατε όροφο, το καταλάβατε; Αυτά τα έξυπνα να τα γράφεις στο Καρπούζι σου μου είπε...
Ο Δήμος κατευθείαν μάζεψε τον σκύλο μετά την καταγγελία μου, τον εξέτασε κτηνίατρος και τελικά έμαθα ότι δεν πάσχει από κάτι και κυρίως λύσσα. Φανταστείτε να είχε λύσσα και να κολλούσα. Θα έβγαζα αφρούς και θα λέγατε ότι παίρνω simeco. Καλά τα αστεία αλλά πρέπει να δοθεί ένα τέλος με το θέμα των αδέσποτων. Αυτό που δάγκωσε εμένα, δάγκωσε πάρα πολύ κόσμο. Δεν μπορείς να περάσεις από τον πεζόδρομο κύριε Κιοσέογλου μου. Κάνε τον κόπο να έρθεις να δεις με τα μάτια σου ότι δεν λέω ψέματα. Έλα και ο καφές κερασμένος από εμένα.
Ας αλλάξουμε όμως θέμα και ας πάμε στον πνευμονολόγο Βασιλακόπουλο που πήγε με μια ομάδα γιατρών να φάει και τον τίναξαν την γούνα. Λίγο πολύ όλοι μας ακούσαμε την ιστορία του πως έγινε. Τι περίμενε δηλαδή ο κύριος; Να διατάζει και όλοι οι άλλοι να κάθονται σούζα; Τελικά γιατρέ μου, δεν είμαι σε καμιά περίπτωση υπέρ της βίας αλλά κάτι μου βρωμάει εμένα. Δεν μπορεί στα καλά καθούμενα να άρχισε επεισόδιο... Ήξερα πως αν δώσεις εξουσία σε έναν νέο άνθρωπο χωρίς πολλές εμπειρίες, καβαλάει το καλάμι και την βλέπει….. πάπας. Τελικά, δεν φταίει η ηλικία. Και συ αγαπητέ μου το παραξεφτέλησες τον τελευταίο καιρό. Δεν χρειάζεσαι συνοδεία αστυνομικών, σπίτι πρέπει να κάτσεις. Συγνώμη που θα στο πω αλλά...φτάνει...δεν άφησες κανάλι για κανάλι...
Έφαγες και πήγες να το παίξεις... Σου έδωσαν κάνα δυο ψιλές στην πλάτη, για να χωνέψεις το φαγητό ρε χαζούλη.
Παρατηρήσατε ότι κάθε φορά που βγαίνει μια νέα ΚΥΑ με μέτρα για τον Κορονοϊό, τα πράγματα δυσκολεύουν για τους εμβολιασμένους και όχι για τους ανεμβολίαστους; Οι ανεμβολίαστοι έχουν μια συνεχή απαγόρευση, κάνουν ράπιντ συνεχώς (όσοι εργάζονται) και πηγαίνουν παντού. Οι εμβολιασμένοι από την άλλη τρώνε το μεγάλο λούκι. Απαγόρευση από νομό σε νομό για τους μεν, απαγόρευση και για τους δε. Είσοδος παντού με το αποδεικτικό του εμβολιασμού. Μάσκα οι μεν, μάσκα και οι δε. Ότι συμβαίνει για τους ανεμβολίαστους, το ίδιο συμβαίνει και για τους εμβολιασμένους αν το σκεφτείτε. Άσε που οι ανεμβολίαστοι κάνουν και ράπιντ κάθε βδομάδα και ξέρουν αν είναι καθαροί ή όχι. Οι εμβολιασμένοι κάνουν ή μήπως δεν νοσούν και αυτοί;
Το χειρότερο όμως απ΄ όλα είναι αυτό που συμβαίνει στην εκκλησία μας. Κάποιοι Μητροπολίτες απειλούν τους ιερείς τους με αργία αν δεν εμβολιαστούν. Η Ιερά Σύνοδος βγάζει εγκύκλιο στην οποία καλεί όλους τους πιστούς και τον κλήρο «να τηρεί επακριβώς άπαντα τα μέτρα προστασίας», στέλνοντας μήνυμα σε όσους πιστούς δεν έχουν εμβολιαστεί ακόμα, να προσέρχονται στους ιερούς ναούς αφότου έχουν υποβληθεί σε διαγνωστικό τεστ (rapid ή pcr).
Το τι mail έρχονται καθημερινά με δικά σας προβλήματα, δε λέγεται. Από όλα αυτά προσπαθώ να επιλέξω αυτά που έχουν περισσότερες πιθανότητες να υλοποιηθούν. Όπως το παρακάτω το οποίο το επέλεξα για δύο λόγους. Οδός Εθνικής Αντιστάσεως, απέναντι από τα Καλύβια. Ένας κάδος σκουπιδιών για 3 πολυκατοικίες και 3 μονοκατοικίες και αυτός τσακισμένος.
Βλέποντας τις φωτογραφίες αντιλαμβανόμαστε ότι ο κάδος είναι πολύ μικρός για τόσες οικογένειες. Επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιες από τις οικογένειες αυτές δεν έχουν καθόλου παιδεία αφού προτιμάνε να πετάνε τα σκουπίδια από έξω παρά να τα κρατήσουν ακόμη μια μέρα στο μπαλκόνι τους. Το θέμα είναι ότι ο δήμος πρέπει να μεριμνήσει για το συγκεκριμένο θέμα δίνοντας έναν ακόμη κάδο (τι τους κρατάτε στις αποθήκες, η προεκλογική περίοδος αργεί ακόμη). Αν όμως συνεχιστεί αυτή η απερισκεψία των ενοίκων πάλι, τότε θα πρέπει ο δήμος να πάει να τους πάρει και τους δύο κάδους. Ξεκάθαρα πράγματα.
Και μέσα σε όλη αυτή την τρέλα που μας πιάνει έρχεται και ένας αγώνας αγάπης για τον μικρό Αντώνη. Την Δευτέρα 15 Νοεμβρίου στις 3 μμ στο δημοτικό στάδιο Αλεξάνδρειας γίνεται ένας φιλανθρωπικός ποδοσφαιρικός αγώνας με σκοπό να μαζευτούν χρήματα για την κλινική αποκατάσταση του μικρού Αντώνη. Το εισιτήριο κοστίζει μόνο 5 ευρώ και σίγουρα θα είναι το μοναδικό 5ευρω της ζωής σας που δεν θα λυπηθείτε που το σπαταλήσατε.
Δεν ξέρω αν σας έπρηξα τη χολή με όλα όσα έγραψα σήμερα. Δεν ξέρω αν έχετε πολλά προβλήματα και σας φορτώνω και άλλα. Αυτό που ξέρω είναι ότι θα σας χαλαρώσω με ένα ακόμη τραγουδάκι από τον αρχοντορεμπέτη Μπάμπη. «Μες τα μάτια σε κοιτώ και ζαλίζομαι, αν σε χάσω θα χαθώ σου τ΄ ορκίζομαι, τώρα η ζωή μου έχει νόημα σκοπό, ζω για σένα και το ξέρεις, πόσο σ΄ αγαπώ».
Άλλο ένα Καρπουζάκι έφτασε στο τέλος του. Ραντεβού το άλλο Σάββατο. Ως τότε να προσέχετε τον εαυτό σας.
