Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Έρχεται η Ζηνοβία με ψωφόκρυο και πολικές θερμοκρασίες. Ξύπνησα χθες το πρωί για κάτι δουλειές και είδα τον άλλο με το σορτσάκι να τρέχει για πρωινή γυμναστική. Αυτός έτρεχε σχεδόν γυμνός και γω δεν είχα κουράγιο να βγάλω τα χέρια από τις τσέπες να τον μουτζώσω. Είχα τέτοιο ντύσιμο λες και πετούσα με την Ryan air χωρίς αποσκευές. Εγώ μέχρι σήμερα ήξερα ότι χειμώνας είναι να χοροπηδάς από το ένα χαλί στο άλλο για να μην πατήσεις κρύο πλακάκι, όχι να βάζεις το μαγιό και να τρέχεις. Ελπίζω και εύχομαι, να περάσει η Ζηνοβία χωρίς να ασπρίσουν τα μαλλιά του Τόκα από τη στεναχώρια.
Τα Χριστούγεννα ήρθαν και πέρασαν. Φάγαμε σα να ήταν η τελευταία μας μέρα στον πλανήτη και ήπιαμε και κανένα κρασάκι παραπάνω. Ένα παραπάνω, το τονίζω, όχι τον Βόσπορο. Κούγκας και Σταυρής, πίνανε τα ουζάκια τους σε γνωστό καφενείο της πόλης (σαν συνεργάτες που είναι πλέον και πρέπει να φαίνονται αγαπημένοι) και η μέρα κυλούσε ευχάριστα. Το ένα ποτηράκι έγινε δύο και η συζήτησε πήρε άλλη πλοκή. Από τα «καλές γιορτές» θυμήθηκαν που ο ένας κυνηγούσε τον άλλον για τα μαγαζιά και τα καθίσματα και έγινε το έλα να δεις. Για ένα πράγμα παραδέχομαι τον Σταυρή, είναι σαν την Κύπρο. Δεν ξεχνάει και δεν μασάει τα λόγια του. Πόσο να τον αγαπήσει τον Κούγκα; Κούγκιασε. Άσε που ο συγκεκριμένος δεν αγαπιέται για πολύ ώρα. Του τα έχωσε μια χαρά και ξελάφρωσε. Το θέμα είναι ότι όλα έγιναν με το «ένα ποτηράκι παραπάνω» και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλή εικόνα για τον δήμο μας. Κατά τ΄ άλλα ψηφίζω Σταυρή.
Και γω που νόμιζα ότι ήταν αγαπημένοι και ότι επέστρεψε η ηρεμία και η γαλήνη, διαψεύστηκα. Πρόλαβα και έβαλα και μια κορνίζα στο σύνθετο με το δίδυμο της χρονιάς αλλά μάλλον πρέπει να την κατεβάσω.
Τα ρουγκάτσια γέμισαν την Αλεξάνδρεια με τους χορούς τους και τον ήχο του ζουρνά και όπως ήταν αναμενόμενο πήγαν να χορέψουν και στον δήμαρχο. Αν και το ξέρω Παναγιώτη μου ότι δεν με συμπαθείς αλλά χρονιάρες μέρες που είναι θα το πω. Όταν σε είδα στις φωτογραφίες με τα ρουγκάτσια, οι μέρες που είναι φταίνε, μου έβγαλες κάτι πολύ θετικό.
Διάλλειμα να επαναφέρουμε τον δήμαρχο από την λιποθυμία, από αυτό που έγραψα και επανέρχομαι.
Λίγο νερό δώστε του. Καλά διάβασες δήμαρχε μου. Μπορεί να μη σε ψήφισα, μπορεί να σου σούρω τα χίλια μύρια κάθε βδομάδα αλλά στη φωτογραφία με κέρδισες. Δεν θα πω τίποτε άλλο (φτάνει, τόση καλοσύνη που μου βγήκε δεν την αντέχω ούτε και ο ίδιος).
Αυτοί όμως που χάρηκαν τα ρουγκάτσια παραπάνω από τον οποιοδήποτε ήταν η πιο ωραία παρέα του δημαρχείου μας.
Λες και πρώτη φορά είδαν ρουγκάτσια; Λες και τους περίσσευαν χαμόγελα; Λες και το είχαν απωθημένο; Ότι και να πεις τα χαμόγελα τους είναι στολίδια μέσα σε εκείνο το μαυσωλείο. Εγώ πάντως, χρονιάρες μέρες που είναι δεν θα τους αφήσω έτσι. Δεν θα τους αφήσω με απωθημένα. Πήγα λοιπόν και τους έγραψα και τους 5 στο τμήμα των ρουγκατσιάριδων που θα βγει την Πρωτοχρονιά. Όχι άλλα απωθημένα. Άντε βρε παιδιά, σπαθί, Νιζάμικο και φέρε στροφή η φουστανέλα.
Την παραμονή των Χριστουγέννων άνοιξε τις πύλες της η Αστερούπολη στο Πλατύ. Δεν θα σταθώ στο πρόγραμμα της εκδήλωσης αλλά στην πρόεδρο του συλλόγου της Αστερούπολης. Καλωσόρισε τον κόσμο και όλους τους επισήμους και είπε την καλύτερη ατάκα της χρονιάς. Ανάμεσα στον κόσμο δεν πρόσεξε ότι ήταν εκεί και ο Argy και όταν μετά από ώρα τον είδε, πήρε το μικρόφωνο και είπε ότι καλύτερο έχω ακούσει. Δεν θα μπορούσε να φύγει το 2019 με καλύτερο τρόπο. Τασούλα μου, δηλώνω θαυμαστής σου.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω κάτι σε αυτούς τους δημοτικούς συμβούλους που τους αρέσει το ποτό λίγο παραπάνω. Πίνουμε μέχρις εκεί που μπορούμε να ελέγχουμε τα λόγια μας και τις πράξεις μας. Το να βγαίνουμε και να απειλούμε ότι «αν δεν γίνει αυτό που θέλω εγώ, θα σε κλείσω…» και σωστό δεν είναι και δεν βοηθάει στην εικόνα σας. Ο καιρός που οι δημοτικοί σύμβουλοι, ο πρόεδρος και ο νοματάρχης καθόντουσαν στο κεντρικό τραπέζι του χωριού πέρασε ανεπιστρεπτί. Είστε αυτό που εμείς θελήσαμε να γίνετε. Τελεία και παύλα.
Θυμάστε την διαφήμιση «Σαράφης στα Τρίκαλα, Σαράφης στην Αθήνα, τώρα Σαράφης και στη Λάρισα»; Οι λίγο μεγαλύτεροι σίγουρα θα την θυμούνται. Ο Σαράφης μπορεί να πέθανε, βρέθηκαν άλλος όμως να ακολουθήσει τα χνάρια του. Ποιος ; Μα τι ρωτάτε, ο Κούγκας φυσικά. Τη μέρα της Γουρουνοχαράς έκανε τη διαφήμιση του Σαράφη να μοιάζει σα ταινία κακής ποιότητας. Η δική του διαφήμιση….. υπερπαραγωγή (γιατί είχε και εξωτερικά γυρίσματα).
Τώρα………
Ευτυχώς γλίτωσε με κάποιους μώλωπες και τίποτα παραπάνω. Εφτάψυχος. Και θα κλείσω το θέμα με μια ερώτηση προς την δήμαρχο. Κύριε Γκυρίνη μου, ο καθένας μας, σαν ενήλικος, μπορεί να κάνει ότι θέλει... Όταν όμως αυτό επηρεάζει την εικόνα ενός δήμου, εσάς σας αγγίζει; Μπορεί να μπει ένα φρένο;
Στο προηγούμενο Καρπούζι σας υποσχέθηκα το πιο τολμηρό ημερολόγιο της χρονιάς. Εγώ τις υποσχέσεις μου πάντα τις κρατάω.
Το Καρπούζι αποχαιρετά το 2019 και υποδέχεται το 2020 με τον καλύτερο τρόπο. Ντύνει και γδύνει τους 12 πιο δημοφιλείς πολιτικούς του δήμου μας και συνάμα τους κάνει και δωράκια για το καλό της νέας χρονιάς. Δωράκια συλλεκτικά και ανεκτίμητης αξίας. Για εσάς, είμαι σίγουρος ότι θα σας αρέσει. Εύχομαι και ελπίζω να το απολαύσουν και αυτοί με χαμόγελο.
Σήμερα το Καρπουζάκι ήταν μικρό. Επίτηδες, γιατί αν το τραβούσα και άλλο θα έλεγα πράγματα που δεν ταιριάζουν στο κλίμα των ημερών. Εύχομαι σε όλους σας, η καινούρια χρονιά να σας φέρει υγεία και τύχη. Λεφτά είχαν και αυτοί στον Τιτανικό. Τύχη δεν είχαν. Καλή χρονιά σε όλους και ραντεβού το άλλο Σάββατο.
