Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Κάτι έχουμε πάθει όλοι μας αλλά ακόμα δεν το βρήκαμε τι είναι. Δεν μπορεί να παραγγέλνεις γλυκό καφέ και η σερβιτόρα να σου φέρνει σκέτο. Πως την είδες κοπέλα μου, θα μας γράψεις και στο γυμναστήριο μήπως; Φοβάμαι ότι πάλι λάθος φάρμακο για τα κουνούπια έριξαν. Δεν εξηγείτε αλλιώς το γεγονός ότι το μυαλό μας είναι συνεχώς κάπου αλλού.
Θέση παρκαρίσματος για ΑΜΕΑ απέκτησε το δημαρχείο Αλεξάνδρειας μετά από καιρό. Το θέμα έφερε στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ο κ . Κοτζιαμπασόπουλος. Αμέσως, την ευθύνη για την υλοποίηση του έργου ανέλαβε ο υπέρ- αντιδήμαρχος Σωτήρης Τόκας ο οποίος κράτησε τον λόγο του και σε λιγότερο από δύο εβδομάδες τοποθέτησε σημάνσεις ΑΜΕΑ στο σημείο.
Στο προηγούμενο Καρπούζι ήμουνα αρκετά σκληρός μαζί του. Δεν πιστεύω ότι είχα άδικο απλά επειδή το ξέρω ότι προσπαθεί θα μπορούσα να είμαι λίγο πιο επιεικής. Ο Σωτήρης δεν είναι από τους ανθρώπους που θα βάλει τα βατραχοπέδιλα και θα κάτσει σταυροπόδι για να κάνει αέρα τον συνάδελφο. Βράζει το αίμα του. Απλά νομίζω δεν έχει βρει ακόμη την σωστή θερμοκρασία. Εξάλλου ένας αντιδήμαρχος δεν φέρνει την άνοιξη. Θέλει και βοήθεια. Το ακούει κανείς εκεί μέσα ή να στείλω την γκρέϊντερ;
Επίσης κάτι πήρε το αυτί μου για πεζοδρόμηση της Βετσοπούλου από την Πειραιώς ως τον Λένο. Δεν ξέρω αν πρακτικά μπορεί να λειτουργήσει (όλες τις κάθετες οδούς τι θα τις κάνουν;) αλλά θεωρώ ότι είναι ένα έργο που θα αποσυμφορίση το κέντρο. Βέβαια θα πρέπει να προβλεφθούν και νέες θέσεις πάρκινγκ γιατί όλο αυτό το αυτοκίνητο κάπου πρέπει να πάει. Αν είναι να παρκάρω στον Βαγενά για να πιω έναν καφέ, καλύτερα να τον πιω σπίτι.
Βέβαια θεωρώ ότι αυτό το έργο συγκεκριμένα μπορεί να περιμένει. Έλεος πια με το κέντρο της πόλης. Υπάρχει και αλλού αγορά. Η πλατεία του ΟΣΕ που αποτελεί και είσοδο της πόλης, με πολύ μεγάλη αγορά και πολλές υπηρεσίες του δήμου (και όχι μόνο) να στεγάζονται εκεί είναι απλά ένα ....έκτρωμα. Η πλατεία του Μασούτη επίσης, αν εξαιρέσουμε την παιδική χαρά, δεν θέλει ούτε σκύλος να την χέσει. Ξέρω ότι υπάρχουν μελέτες για τα συγκεκριμένα έργα αλλά αυτό δεν φτάνει. Και γω έχω όνειρο να γίνω πλούσιος αλλά πρέπει να δουλέψω για να τα καταφέρω.
Ρωτήστε και τον εμπορικό σύλλογο για το που πονάει η αγορά, δεν είναι κακό.
Προχθές ήμουνα στο δημαρχείο και κάποιος περαστικός με σταμάτησε και με ρώτησε που είναι το Ειρηνοδικείο. Νόμισα πως με κορόιδευε αλλά μόλις γύρισα και κοίταξα κατάλαβα πως είχε δίκιο.
Ο δυνατός αέρας παρέσυρε την επιγραφή και την έσπασε. Εδώ και πολύ καιρό δεν αντικαταστάθηκε. Το σίγουρο είναι πως δεν είναι ευθύνη του δήμου για όσους βιαστούν να τον κατηγορήσουν. Το επίσης σίγουρο είναι πως με τέτοια χάλια που έχει το δικαστήριο προτιμάς να πας ισόβια παρά να σε αναγκάσουν να μπεις μέσα και να δικαστείς. Το ακόμα πιο σίγουρο είναι πως και να θέλεις να μπεις μέσα, δεν μπορείς γιατί μπερδεύεις τις πόρτες (η μεγάλη καφέ πόρτα είναι απλά διακοσμητική και στην διπλανή σιδερένια δεν ξεχωρίζεις το χερούλι).
Κάτσε μια μέρα απέναντι στο Αλεξανδρινό να δεις πόσοι σπρώχνουν την καφέ πόρτα για να μπουν, να σου φύγει όλη η κακή διάθεση από τα γέλια. Και ρωτάω τώρα εγώ, αν κάποιο βράδυ πάρω έναν χοντρό μαρκαδόρο και πάω και γράψω οτιδήποτε στην ταμπέλα σας, θα φταίω; Πως θα σας φαινόταν δηλαδή αντί να κερνάτε πρόστιμα να κερνούσατε .....ποτά;
Είπαμε, η δικαιοσύνη είναι τυφλή αλλά όχι τόσο.
Συνάντηση παλιών συμμαθητών μετά από πενήντα χρόνια πραγματοποιήθηκε στο 1ο δημοτικό σχολείο της Αλεξάνδρειας. Μαθητές που αποφοίτησαν μεταξύ των χρονολογιών από το 1961 έως το 1967 συγκεντρώθηκαν στο παλιό τους σχολείο για να αναπολήσουν τα παιδικά τους χρόνια.
Τρελαίνομαι για τέτοιου είδους συγκεντρώσεις. Τάχα μου μαζευτήκαμε για να θυμηθούμε τα παλιά. Ψέματα...Μαζεύονται, ειδικά οι γυναίκες, για να δουν πια κρατιέται καλύτερα, μετράνε ρυτίδες, τι ρούχα φοράνε και φυσικά για να δουλεύουν τα κομμωτήρια. Βέβαια το ψέμα στα reunion πάει σύννεφο. «Δεν άλλαξες χρυσή μου καθόλου». Τι δεν άλλαξε «χρυσή μου» που αν την βάλει ο Φουστάνος από κάτω δεν θα ξέρει που να βελονιάσει; Πες ένα «παρόλα τα χρόνια μια χαρά κρατιέσαι», πιο πιστευτό.
Όσο για τις συζητήσεις των αντρών, να κλαις και να γελάς. Τι να θυμηθούν και τι να ξεχάσουν. Από τότε που έχουν να συναντηθούν μέχρι και σήμερα δεν σταμάτησαν να κάνουν sex. Δόξα το Θεό ακόμα καλά κρατάνε. Αν πάω στο γραφείο του Μπρουσκέλη και ανοίξω το πελατολόγιο είμαι σίγουρος πως ο καθένας μπορεί και να έχει φάει το λιγότερο από 5 δάχτυλα για τον προστάτη. Sex μπάρμπα μου δεν είναι όταν το πιάνεις και αλλού σημαδεύεις και αλλού κατουράς. Sex είναι το άλλο.... εκείνο που είναι και μια γυναίκα μαζί..... για θυμήσου!!!!
Ενημερωτική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από την “Αναπτυξιακή Ημαθίας” στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο Αλεξάνδρειας με σκοπό την ενημέρωση των τοπικών φορέων για το πρόγραμμα Leader/CLLD.
Στη φωτογραφία διακρίνουμε τους υπεύθυνους του προγράμματος, περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους που ήταν παρών. Παρατηρήστε την παρακάτω φωτογραφία και απαντήστε μου στην ερώτηση: Πως λέγεται αυτός που δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω αλλά έκρινε σωστό να βρίσκεται στο πάνελ;
Αχ...αυτά τα καλάμια, εύκολα τα ανεβαίνεις αλλά δύσκολα τα κατεβαίνεις. Παρόλα αυτά χρειάζονται για να στηρίζουν τις ντομάτες και τις πιπεριές στον μπαχτσέ.
Τα παιδιά και οι νέοι της Χριστιανικής Εστίας "ΚΙΒΩΤΟΣ", του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας, στα πλαίσια της επικείμενης λήξης της φετινής κατηχητικής χρονιάς, διοργάνωσαν συνεστίαση την Κυριακή 13 Μαΐου 2018, στις 1 το μεσημέρι, στο "Κτήμα Αφροδίτη" στο Καλοχώρι Ημαθίας. Η εκδήλωση είχε επιτυχία και μπράβο στα παιδιά για την άψογη διοργάνωση. Θα πρέπει όμως να επισημάνω και κάποια πράγματα ώστε την επόμενη φορά να γίνουν όλα καλύτερα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΠΡΩΤΗ. Ποτέ δεν καπνίζουμε στο τραπέζι ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά. Επίσης δεν είναι καθόλου ευγενικό να ψάχνει η θεία δύο ώρες αναπτήρα και να μην προσφέρεται κανένας να την ανάψει...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ. Εύγε στους ιερείς του ναού για το χαμόγελο και την καλή διάθεση. Αν παρατηρήσετε θα δείτε τις διάφορες αποχρώσεις του γκρι στις γενειάδες των ιερέων. Δεν ξέρω αν η συγγραφέας του βιβλίου «50 αποχρώσεις του γκρι» επηρεάστηκε από τα χρώματα των γενειάδων από τους ιερείς της χώρας μας ή οι ιερείς συμβαδίζουν με την μόδα της εποχής, αυτό που ξέρω είναι πως η συγκεκριμένη τριάδα ήταν άψογη και συνυφασμένη σε αυτό που απαιτούσε η εκδήλωση.
Αυτά για σήμερα. Η φράση «συγνώμη που σε είπα βλαμμένο, νόμιζα ότι το ήξερες» μας πάει γάντι, αν το σκεφτείτε. Για την επόμενη εβδομάδα σας έχω κάτι πολύ δυνατό. Κάτι που δεν έχετε συνηθίσει από το Καρπούζι. Δεν ξέρω αν θα γελάσουμε ή θα ντραπούμε, ξέρω όμως ότι πλέον κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Ραντεβού το άλλο Σάββατο λοιπόν.
