Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Προχθές περίμενα έξω από το ΙΚΑ να έρθει μια γνωστή μου και είχα δίπλα μου μια κυρία γύρω στα 30. Η ζέστη ήταν αφόρητη με αποτέλεσμα να ιδρώνουμε. Και εγώ και αυτή. Το παράξενο είναι ότι μόλις αυτή έβγαλε το χαρτομάντιλο να σκουπιστεί σβήστηκε και το ένα φρύδι της. Κορίτσια, πολύ καλή αυτή η φάση με τα παχιά φρύδια αλλά αν θέλετε να μας τρελάνετε τελείως αφήστε και μουστάκι. Τι μόδα και αυτή. Από Άντζελα Δημητρίου ξαφνικά όλες έγιναν εγγονές του Καραμανλή. Το ξέρω, σας κούρασαν τα ψιλά φρύδια και θέλετε μια αλλαγή. Και γω κουράστηκα να μην είμαι πολυεκατομμυριούχος αλλά δεν το έριξα στο ριφιφί. Λυπηθείτε μας.
Ένα μεγάλο μπράβο στον Εμπορικό Σύλλογο Αλεξάνδρειας που υλοποιεί δωρεάν προγράμματα κατάρτισης με την μέθοδο εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση και θέμα «Η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου και η χρησιμότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τη μικρή επιχείρηση». Αφού οι επιχειρηματίες τα μάθουν όλα αυτά και ωσότου βρει ο κόσμος λεφτά για να μπει στα μαγαζιά και να έχουν κίνηση ας κάνει ο εμπορικός ένα ακόμα σεμινάριο με θέμα «πώς να μπαίνω στο youporn χωρίς να με παίρνει η γυναίκα μου και οι υπάλληλοι μου χαμπάρι».
Ανεξαρτητοποιήθηκε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Δημήτρης Συρόπουλος, κοινός την έκανε από την παράταξη ¨ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ¨ με την οποία εκλέχτηκε
και το θέμα του απασχόλησε το Δημοτικό συμβούλιο της 25ης Απριλίου 2018.Ο Δημήτρης Συρόπουλος δήλωσε επικαλούμενος το προεκλογικό φυλλάδιο του συνδυασμού με τον οποίο εκλέχτηκε ότι η Δημοτική αρχή εξαπάτησε τους δημότες και ότι ο ίδιος δεν χρωστάει σε κανέναν εκτός από τον κόσμο ο οποίος τον τίμησε.
Μέχρις εδώ όλα καλά Δημήτρη μου αλλά δεν νομίζεις ότι πέρασαν 3,5 χρόνια μέχρι να τα σκεφτείς όλα αυτά; Είχες τέτοιες ανησυχίες τα πρώτα 2,5 που ήσουν πρόεδρος δευτεροβάθμιας ή μήπως τότε ήταν όλα ρόδινα; Εγώ τον Γκυρίνη δεν τον ήξερα. Εσάς όμως που ζητήσατε την ψήφο μου σας ήξερα. Εσάς ψήφισα που σημαίνει ότι εσείς βγάλατε τον Γκυρίνη, όχι εγώ. Δημήτρη μου, τα μυαλά είναι σαν τα αλεξίπτωτα. Για να λειτουργήσουν πρέπει πρώτα να ανοίξουν. Αφού σου πήρε 3,5 χρόνια για να καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος «εξαπάτησε τους δημότες» όπως λες, ας σου έπαιρνε άλλο 1,5 και να έφευγες αφού είχες ολοκληρώσει την μάχη.
Τι να πω, δεν έχουν ζεστάνει και οι θάλασσες να πάμε να πνιγούμε. Το να κάθεσαι στα έδρανα της αντιπολίτευσης δεν σε κάνει λιγότερο υπεύθυνο όπως και το να κλ@νεις ανά δέκα λεπτά δεν σε κάνει γκλέιτμικροσπρέι. Ας μην τα συγχέουμε αυτά. Δίκιο είχε και ο Δήμαρχος Αλεξάνδρειας που είπε μετά ότι ο καθένας κρίνει τα τεκταινόμενα υποκειμενικά και κατά την άποψή του όμως δίκαιο θα ήταν όποιος θέλει να αποχωρήσει να αφήνει τη θέση του στον επόμενο. Για να κλείσω το θέμα θα σου πω Δημήτρη μου ότι η πολιτική δεν σου «δίνει», αντιθέτως μόνο σου παίρνει. Το μόνο πράγμα που σου δίνει περισσότερα από αυτά που θες είναι η ζυγαριά.
Προς τιμή του Άη Γιώργη έκανε και ο σύλλογος Καμποχωρίου μια εκδήλωση. Πολλοί οι επίσημοι που παραβρέθηκαν αλλά εγώ θα σταθώ σε έναν. Μάλλον μία. Την Όλγα Μοσχοπούλου. Το ξέρετε ότι η Όλγα αποτελεί πλέον ένα από τα 40 νέα πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας που συμπληρώνουν το πάζλ του Μητρώου Στελεχών; Αν δεν το ξέρατε ήρθε η ώρα να το μάθετε.
Πολλά από αυτά τα νέα στελέχη θα συμπεριληφθούν στα «γαλάζια» ψηφοδέλτια στις εθνικές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα συμβάλουν στο πρόγραμμα του κόμματος και εφόσον γίνει κυβέρνηση, θα αξιοποιηθούν στον κυβερνητικό μηχανισμό. Χαίρομαι για την Όλγα γιατί πιστεύω πως είναι ικανή και έχει τις δυνατότητες για να ανέβει ακόμα ψηλότερα. Βέβαια, τώρα τελευταία φημολογείται και κάτι ακόμα αλλά δεν ξέρω αν αληθεύει. Φήμες λένε ότι έδωσε τα χέρια με τον Παναγιώτη Γκυρίνη και θα την δούμε υποψήφια σύμβουλο στο ψηφοδέλτιο του. Δεν ξέρω Όλγα μου αν αυτό ονειρευόταν για σένα ο Μητσοτάκης όταν σε επέλεγε στους 40 αλλά περί ορέξεως….
Στην ίδια εκδήλωση ο τοπικός σύλλογος παρουσίασε και χορούς από την Κρήτη. Για τους Κρητικούς ξέρουμε ότι είναι ευθυτενής, κιμπάρηδες και κορμοστασιές. Μπράβο στον χοροδιδάσκαλο του συλλόγου που μας έδειξε και την άλλη πλευρά της Κρήτης. Αυτήν που από το ρακί κάνουν σκεμπέ και αυτήν που όταν δεν φοράς το δίχτυ στα μαλλιά μπορείς να είσαι αχτένιστος όπως και όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
Ένα μεγάλο μπράβο στον Δημήτρη Γιαννόπουλο που για άλλη μια φορά απέδειξε ότι βρίσκετε άξια στην πρώτη γραμμή. Στην ίδια εκδήλωση βέβαια είδαμε και ακούσαμε πολλά (δεν το έχουν σε καλό αν δεν παραπονεθούν έστω μια φορά αλλά…) αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι βλέποντας την παρακάτω φωτογραφία δεν ήξερα αν ήταν χορευτική εκδήλωση ή διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας.
Κύριε Μιχαλακάκη μου, θα σου έλεγα πως πέρασα το σαββατοκύριακο μου αλλά δεν θέλω την συμπόνια κανενός. Εσείς ;
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ πλέον μπορώ να δηλώνω και δημοσίως θεατρόφιλος και φαν της θεατρικής ομάδας του δήμου μας. Στην Δράκαινα όμως κόλλησα. Όταν έμαθα ότι την επιλογή του έργου την έκανε ο αξιόλογος σκηνοθέτης Οδυσσέας Γωνιάδης λίγο έκανα πίσω. Ήταν βλέπετε και τα δύο προηγούμενα έργα του Χορν που ανέβασε που κατ΄ εμέ ήταν λιγάκι παλιακά. Η αλήθεια ήταν ότι το σκεφτόμουνα να πάω αλλά… πήγα. . Ένα θα σας πω, αν έχανα αυτή την παράσταση δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου. Αν έχανα
αυτή την παράσταση θα έχανα ίσως κάποιες από τις πιο δυνατές ερμηνείες που έγιναν ποτέ σε όλη την πορεία της θεατρικής ομάδας.
Ο τυφώνας Ιουλία Ζωντανού πέρασε και σάρωσε τα πάντα στο διάβα του. Σε πάρα πολλά σημεία του έργου ξεχνιόμουν και νόμιζα πως το έργο ήταν μονόλογος. Η Ιουλία μπήκε τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου που ενώ την συμπαθώ πολύ με έκανε να την μισήσω παίζοντας αυτήν την αντιπαθή και σκληροτράχηλη γυναίκα που κανένας μας δεν θα ήθελε να είχε για μάνα του. Για μένα αυτή η ερμηνεία είναι η καλύτερη όλων όσων έχω δει στην πορεία της ομάδας. Η Ιουλία έπαιξε με τα νεύρα μας, την αντοχή μας, τα όρια μας, μας έκανε να την μισήσουμε και φυσικά στο τέλος να την κατανοήσουμε (απλά, γιατί εγώ ακόμα συνεχίζω να την μισώ). Κατάφερε, με έναν μαγικό τρόπο να κινεί τα συναισθήματα μας σαν μαριονέτες (άκρως επίκαιρη και η φωτογράφιση του προγράμματος).
Ο Νίκος Τριανταφυλλόπουλος ως Καρίνης, ερμήνευσε έναν ρόλο τον οποίο, απ΄ ότι μου φάνηκε, ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας δεν γούσταρε. Σε όλο το έργο έλεγε μόνο «δεν σε καταλαβαίνω, τι εννοείς, δεν είναι αυτό που νομίζεις, να σου εξηγήσω». Φαντασία μηδέν κύριε Μπόγρη μας. Εγώ από την αρχή δήλωσα φαν του Νίκου και συνεχίζω. Οι κυρίες Γεωργία Διμπίτουζη (Κατινιώ) και Παναγιώτα Τοπουζίδου (Ανθούλα) αν και πρωτάρες κατάφεραν να κρατήσουν ένα επίπεδο. Η απειρία τους φάνηκε αλλά παρόλα αυτά αξίζουν το μεγαλύτερο μπράβο για την τόλμη τους. Είμαι σίγουρος πως στο μέλλον θα μας εκπλήξουν.
Ο Νίκος Κολιούκος απέδειξε πως τελικά άξιζε κάτι παραπάνω από το «μυρμήγκι» ενώ ο Χρήστος Ιτούδης στάθηκε επάξια στις απαιτήσεις του ρόλου του (αν και σε κάποια σημεία μου θύμισε λίγο τον Μέρμηγκα αλλά….). Όσο για τον Δημήτρη Αντωνίου, ήταν ο μόνος που μπόρεσε να σταθεί (ερμηνευτικά) απέναντι στην Ιουλία. Σαν εκρηκτικός μηχανισμός που δεν ήξερες πότε θα εκραγεί αλώνισε τη σκηνή και μας χάρισε μια δυνατή ερμηνεία. Η σκηνοθεσία, απλή, λιτή, βασισμένη στην κεντρική ηρωίδα του έργου. Με τη μουσική είχα ένα θέμα. Όταν έσβησαν τα φώτα για να αλλάξει το σκηνικό (όταν έφευγε η Δράκαινα από το σπίτι) η μουσική μου θύμισε ταινία τρόμου. Να, περίμενα να πεταχτεί ο Κρίστοφερ Λη από κάποια γωνιά. Και επίσης, στην ίδια σκηνή που η Δράκαινα έκλαιγε που φεύγει η πενιά του μπουζουκιού με ψιλοχάλασε (νομίζω Χατζιδάκης ήταν). Η Δράκαινα έκλαιγε Χρύσα μου όχι η Τζένη Καρέζη στα Κόκκινα Φανάρια. Εκεί θεωρώ θα ταίριαζε περισσότερο.
Βέβαια έχω και κάποιες απορίες που αφορούν το μέλλον της θεατρικής ομάδας και την πορεία της. Παρακαλώ τους δύο σκηνοθέτες, αν μπορούν να με βοηθήσουν. ΑΠΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ. Γιατί όπου υπάρχει ρόλος γριάς, χήρας και γενικά μεγάλης γυναίκας επιλέγεται την Ιουλία; ΑΠΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ. Έχω δει την Κατερίνα Στριάκα σε ρόλο μάγισσας, ιθαγενή, μυρμήγκι, κατσαρίδα και γενικά σε κάθε τι που σέρνετε, πετάει, χοροπηδάει…. Σε έναν κανονικό ρόλο ενός νορμάλ ανθρώπου θα την δω ποτέ;ΑΠΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ. Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως η πιο διάσημη υπηρέτρια. Θεωρείτε την Ντίνα Ματράκα μετεμψύχωση της;
Θεωρώ ότι απλά ένα μπράβο για αυτήν την παράσταση είναι λίγο και την υποτιμάει. Μακάρι η ομάδα και ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ, στον οποίο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την στήριξή του, να μας δώσουν την ευκαιρία να την ξαναδούμε. Και εμείς που την είδαμε αλλά και όλοι οι άλλοι που δεν μπόρεσαν. AndtheOscargoesto…..
Φέτος το καλοκαίρι θα πρέπει να είμαστε όλοι fit στις παραλίες. Αν πήγατε να αγοράσετε μαγιό για την παραλία και μόλις το δοκιμάσατε αποφασίσατε ότι φέτος θα κάνετε διακοπές στο Σέλι, η λύση είναι εδώ. Τέρμα τα πατσοκοίλια. Η νέα τάση ακούει στο όνομα «ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΦΕΤΕΣ» και πρεσβευτής αυτής ο αντιδήμαρχος Σωτήρης Τόκας (ήταν να μην κατέβει στα γήπεδα). Γυμναζόμαστε, τρώμε υγιεινά και βγαίνουμε στην παραλία…. φέτες.
Η ερασιτεχνική αθλητική ομάδα Αθλητισμός – Φύση – Πολιτισμός (εγώ πρώτη φορά την ακούω) και η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Αλεξάνδρειας, διοργάνωσαν το 1ο Brevet Αλεξάνδρειας “Giro di Vermio”, με αφετηρία και τερματισμό το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αλεξάνδρειας την Κυριακή 22 Απριλίου 2018. Και πολύ καλά έκαναν αφού με τόση ανεργία να μαστίζει την πόλη ας κάνουν λίγο ποδήλατο να ξεμουδιάσουν. Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και λύστε μου κάποιες απορίες.
Α) γιατί ο Δελιόπουλος δεν πήρε το διπλό ποδήλατο (εκείνο που έκανε βόλτες με τον Γκυρίνη πίσω από την εκκλησία) να φορτώσει πίσω τον Σταυρή και να ακολουθήσουν (αν όχι ως το Βέρμιο τουλάχιστον ως το Καμποχώρι); Στέφανε είσαι λίγο λούφα. Το λέω γιατί και στην άλλη διοργάνωση Gidasfunrun μόνο την πιστολιά ρίχνεις. Για να δω σορτσάκια και μπουτάκια έξω την άλλη φορά και άσε τα «τι τραβάμε και μεις τα openmindedfitnessmodels» για άλλη φορά.
Β) η κυρία της δεύτερης φωτογραφίας περνιέται για ψηλή ή έχει οστεοαρθρίτιδα; Ηρέμησε Ζιζέλ.
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν πρέπει να κόψω τις πολλές μπύρες ή να βάλω καθετήρα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν πρέπει να λέω την ηλικία μου ή όσο αισθάνομαι. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν προχθές που έπεσα από τις σκάλες έπρεπε να πω ότι τσακίστηκα ή να το δω αισιόδοξα και να πω «τι γρήγορα που κατέβηκα». Και ενώ έχω όλα αυτά τα διλλήματα βλέπω και την παρακάτω φωτογραφία και μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο. Τι σημαίνει «παιδική χαρά» τελικά;
Τους συγκεκριμένους δύο αν τους ρωτήσετε πόσο χρονών είναι θα σας απαντήσουν ότι έπαιζαν φιδάκι με το Nokia 3310 στα διαλείμματα. Απορώ γιατί παίζετε με τα νεύρα μας. Δικά σας δεν έχετε;
Μετά τον τυφώνα Ιουλία που πέρασε και τα σάρωσε όλα μη σας φανεί παράξενο αν ξυπνήσετε και δείτε να χιονίζει. Μη βιαστείτε όμως να πείτε πως είναι χιόνι αν δεν βεβαιωθείτε πρώτα. Μπορεί να είναι αφρολέξ. Κάτι μου λέει ότι ασχολούμαστε με βλακείες και δεν βλέπουμε ότι η χώρα μας πουλιέται δεξιά και αριστερά. Γι΄ αυτό και θα χιονίσει αφρολέξ. Μας πακετάρουν.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
