γυναίκες ζούνε περισσότερο από τους άντρες; Η λύση είναι κάτω από τα μάτια μας και δεν την βλέπαμε. Πολύ απλά μου λέει γιατί δεν παντρεύονται …. με άλλες γυναίκες. Λογικότατο.
Παρόλα αυτά όμως δεν μπορώ να μην τις συγχαρώ για τις επιτυχίες τους. Αργυρό μετάλλιο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πάλης εφήβων και νεανίδων πήρε η αθλήτρια του Παλαιστικού Συλλόγου Αλεξάνδρειας «ΟΗμαθίων», Γεωργία Γκουγκούδη και χρυσό μετάλλιο στο τριπλούν Λυκείων κέρδισε η μαθήτρια του Β’ Υγείας του ΕΠΑΛ Αλεξάνδρειας στους σχολικούς αγώνες στίβου Ημαθίας, Τριανταφυλλοπούλου Φωτεινή.
Και πάνω σε αυτό μου γεννήθηκε και μία απορία. Πόσο έτοιμοι σαν δήμος, σαν ψηφοφόροι είμαστε για να εκλέξουμε μία γυναίκα για δήμαρχο;Τόσα χρόνια άντρες και άντρες, μια αλλαγή θα την αντέχαμε; Από την άλλη θα μου πείτε «εγώ λέω στη γυναίκα μου σήκω να μαγειρέψεις και στο τέλος σηκώνομαι ο ίδιος, φαντάσου στο δήμο τι δουλειές θα κάνει, θα μας κοροϊδεύει ο κόσμος». Το κακό με όλους μας είναι ότι μεγαλώσαμε με το «τι θα πει ο κόσμος» και στο φινάλε ο κόσμος δεν είπε και τίποτα.
Αλλά μιας και έχουμε για άλλη μια φορά άντρα δήμαρχο ας δούμε παρέα πόσο νοικοκύρης είναι. Βγήκε η Συνεργασία πολιτών του δήμου Αλεξάνδρειας με τον εκπρόσωπό της Στέργιο Μίχο και κατηγόρησε τον δήμαρχο μας ότι απουσίαζε από τις διμερείς συναντήσεις φορέων της Ημαθίας με κυβερνητικό κλιμάκιο ενόψει του Αναπτυξιακού Συνεδρίου Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας γιατί δεν έχει προτάσεις και όραμα για τον δήμο.
Ο Γκυρίνης δεν έχει προτάσεις Στέργιο μου; Πας καλά; Διαβάζεις καθόλου εφημερίδες;Μια σειρά προτεινόμενων πράξεων αναπτυξιακού χαρακτήρα για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αλεξάνδρειαςυπέβαλε ο Δήμος Αλεξάνδρειας στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Περιφερειακό Συνέδριο του 2018. Και να τα αποχετεύτηκα δίκτυα, και να τα αρδευτικά σε Μελίκη και Αλιάκμονα, και να τα γεωθερμικά, και να οι αξιοποιήσεις εγκαταστάσεων και χίλια άλλα.
Γιατί είσαι τόσο αχάριστος; Το ξέρω, δεν πιστεύεις τίποτα από τα παραπάνω (όπως και όλοι μας) αλλά τουλάχιστον πρέπει να του αναγνωρίσουμε την προσπάθεια ότι προσπαθεί να μας κάνει να γελάσουμε.
Ο δήμαρχος μας δεν είναι που έστειλε επιστολή στον υπουργό υγείας και του ζήτησε δημιουργία σταθμού ΕΚΑΒ στην Αλεξάνδρεια; Ούτε αυτό το διάβασες Στέργιο μου; Τόσο Συριζαίος πια;
Δεν έχουμε ασθενοφόρο όλο το 24ωρο του έγραψε και επίσης του είπε ότι το Κέντρο Υγείας της πόλης μας είναι σε κομβικό σημείο και το χρειάζεται επειγόντως. Βέβαια ξέχασε να του πει ότι αν αρρωστήσεις αργά το βράδυ πρώτα πρέπει να πας στην αστυνομία και με τη συνοδεία της να πας στο κέντρο υγείας γιατί οι γιατροί κλειδαμπαρώνονται μέσα για ασφάλεια.
Ξέχασε να του πει πως μια τέτοια καθυστέρηση στέρησε ή μπορεί και να στερήσει τη ζωή κάποιου ασθενή. Ξέχασε να του πει πως είμαστε άχρηστοι να βάλουμε έναν φύλακα αντί να κλειδώνουμε τις πόρτες. Ξέχασε να του πει ότι εκτός από ασθενοφόρο θέλουμε και γάζες, φάρμακα και άλλα αναγκαία είδη.
Τι να το κάνω Παναγιώτη μου το ασθενοφόρο όταν για δύο ράμματα με στέλνουν στη Βέροια;
Άσε λοιπόν τα ασθενοφόρα (όνειρο απατηλό) και πιάσε το ραμπαδέλι να βγάλεις κανένα μπάζο από το γήπεδο του Λουτρού γιατί, και επικίνδυνο για να χτυπήσουν τα παιδιά είναι και επίσης θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο σε εμπόλεμη ζώνη. Να θυμάσαι, μια φορά άμα φλερτάρεις με την καταστροφή, ποτέ δεν θα σταματήσει να σου στέλνει μηνύματα. Οι άνθρωποι που έχουν ήσυχη την συνείδηση τους έχουν πολύ κακή μνήμη.
Να μη το ξεχάσω, συγχαρητήρια και στον Μέγα Αλέξανδρο Τρικάλων που κατάφερε να σηκώσει το κύπελλο. Τελικά για άλλη μια φορά ο «γιος» αποδείχτηκε πιο σπίρτο από τον «πατέρα». Η αλεπού 100……
Και πάμε σε ένα γεγονός που εμένα μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Η πίστη μου στο Θεό δεν έχει καμιά σχέση με αυτή της μάνας μου. Η μάνα μου «αγόρασε» όλο το πακέτο. Θεός, λειτουργίες, παπάδες. Εγώ προσωπικά πιστεύω στα Θεία και για τα υπόλοιπα θεωρώ πως υπάρχουν καλοί και κακοί ιερείς. Τα λέω όλα αυτά για να σας βάλω στο κλίμα των όσων θα γράψω.
Από την Κυριακή το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου ευωδιάζει τριαντάφυλλο. Εμένα μου θύμισε τη μυρωδιά του λουκουμιού που τρώγαμε μικροί στις παρελάσεις. Άκουσα πως πρόκειται για θαύμα, είδα να παίρνουν χώματα, να τρίβουν την μούρη τους στον τοίχο και άλλα πολλά.
Η πίστη και το πώς την αντιλαμβάνεται ο καθένας είναι προσωπικό του θέμα. Παραδέχτηκα τον δεσπότη μας που μίλησε καθησυχαστικά, χωρίς φαμφάρες και μεγάλα λόγια. Με εκνεύρισαν και κάποιοι άθεοι σε εισαγωγικά που στον βωμό των like δεν σεβάστηκαν την πίστη ή την ανησυχία όλων αυτών που διψούν για ένα «θαύμα». Όπως εγώ δεν κρίνω την ανάγκη κάποιων να εκτίθενται στο fb οι ίδιοι και η οικογένεια τους έτσι και από αυτούς απαιτώ να μην κρίνουν υποτιμητικά αυτό που πιστεύω.
Το ότι δεν έχω ιδιαίτερη συμπάθεια στους παπάδες (ευτυχώς υπάρχουν και πολλοί άξιοι) το έχετε καταλάβει. Με όσα όμως γίνονται αυτή η αντιπάθεια μου μεγαλώνει περισσότερο. Τόσες μέρες στο ξωκλήσι ξενυχτάει κόσμος και δεν είδα ούτε έναν ιερέα να ξημερώνει μαζί τους.Πίστευα ότι η ιεροσύνη είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα αλλά για ακόμα μια φορά έπεσα έξω.
Δεν ξέρω αν αυτό που έγινε είναι θαύμα. Ξέρω όμως πολύ καλά ή μάλλον μέσα μου πιστεύω ακράδαντα ότι είναι ένα σημάδι. Ένα σημάδι που όλοι μας αξιωθήκαμε να λάβουμε από την Αγία. Το πώς θα το ερμηνεύσουμε ή θα το αξιοποιήσουμε είναι άλλο θέμα. Το αν κάποιοι δεν το αποδέχονται σα Θείο δεν είναι κακό. Έχουμε δει και έχουμε ακούσει πολλά. Το κακό είναι ότι κάποιοι απλά το προσπερνάνε.
Βέβαια σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και η αστεία πλευρά. Την τρίτη κιόλας μέρα δημιουργήθηκε στον Σχοινά και…. Parkin... Ναι καλά το διαβάσατε, parkin και όχι parking. Η διαφορά τους είναι ότι στο πρώτο παρκάρουν αυτοκίνητα χριστιανών ενώ στο δεύτερο όποιος να΄ ναι.
Μη σας φανεί παράξενο αν σε λίγο καιρό δούμε απ΄ έξω από το ξωκλήσι και τίποτα πήλινες γάστρες, εικονίτσες αγίων, κομποσκοίνια, καρβουνάκια κτλ. Η απληστία του ανθρώπινου γένους είναι ικανή να μετατρέψει τον Σχοινά σε δεύτερα Τέμπη.
Οι πόντιοι της Αλεξάνδρειας έκαναν τον ετήσιο χορό τους στον οποίο είχαμε και εμφανίσεις που μας ξάφνιασαν. Χαλκίδης και Κυτούδης έκαναν την πρώτη τους κοινή εμφάνιση. Άσπρο μαλλί και μπλε κοστούμι και οι δύο. Μέχρις εδώ όλα καλά. Το μόνο που με στενοχώρησε είναι ότι ο Μόσχος, επειδή τον ξέρω, είναι καλό παιδί. Αυτό μόνο.
Όσο για τον χορό, σύμφωνα με τους διοργανωτές όλα πήγαν μια χαρά. Και αυτοί που έλεγαν ότι δεν θα πάνε πήγαν και η δημοτική αρχή ήταν απούσα. Το μόνο που μένει να δούμε είναι αν κάποιοι που έλεγαν ότι θα παραιτηθούν μετά το χορό αν θα κρατήσουν το λόγο τους. Αλλά όπως λέει και ένα γνωστό άσμα «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…..
«Της μάνας σου η σύνταξη» μας φώναξε η θεατρική ομάδα του δήμου μας και μεις όλοι ανταποκριθήκαμε για να δούμε… πόσα τελικά παίρνει. Άφθονο γέλιο σε μια ανατρεπτική κωμωδία με πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες που ενσάρκωσαν υποδειγματικά οι πρωταγωνιστές. Η Ντίνα Ματράκα στο ρόλο της ναζιάρας, παιχνιδιάρας και συμφεροντολόγας Χριστίνας, βγάζει πολύ γέλιο με το ανάλαφρο στυλ της.
Η Αγγελική Κακαγιάννη στο ρόλο της Τούλας, όμορφη, υπέροχη σέξι εμφάνιση, ταυτίζεται απόλυτα με το ρόλο της milf που λαχταράνε όλοι οι άντρες. Οι ατάκες της κοφτές, λέει τα πράγματα με το όνομα τους και δίνουν πολύ γέλιο.
Η Αθηνά Αποστολάκη, θαυμάσια, στο ρόλο της «καταπιεσμένης» Μαρίας, ανατρέπει όλα τα προγνωστικά και αγκαλιάζει την επιτυχία με μεγάλη ευκολία. Τέλος οι Βασίλης Τάτσης, Σόφη Παίδιου και Χρυσή Τράντου σε ρόλους “πικάντικους” αλλά ευρηματικούς, τα κατάφεραν και θα έλεγα ότι είναι αυτοί που πρέπει για το ρόλο που είχαν.
Και επειδή ένα παιχνίδι κερδίζεται στα σημεία θα μου επιτρέψετε να πω πως η επιτυχία του έργου ήταν υπόθεση… αντρική. Ο Αριστοτέλης Βαρσαμόπουλος στο ρόλο του γιατρού Καρδούλα έδωσε ρεσιτάλ. Απέσπασε και όχι άδικα το περισσότερο χειροκρότημα ακόμα και όταν δεν μιλούσε. Αν και πρωτοεμφανιζόμενος θύμιζε ηθοποιό παλιάς κοπής. Ένας μπονβιβέρ του χθες απόλυτα προσαρμοσμένος στο σήμερα.
Για μένα η έκπληξη άκουγε στο όνομα Άρης Κύρου. Τόσο, όσο. Αν και πρωτοεμφανιζόμενος κατάφερε να κρατήσει το ρόλο του σε ένα επίπεδο που του επέτρεπε από τη μία να είναι επιβλητικός και από την άλλη ο δικός μας παππούς. Μπορεί να ακούγεται απλό αλλά είναι δύσκολο να το περάσεις. Τελικά Άρη μου, ίσως η Χρύσα να σου πηγαίνει περισσότερο από την Φώφη. Για σκέψου το.
Όσο για τον πολλά υποσχόμενο Δημήτρη Αντωνίου στο ρόλο του Πήτερ τα λόγια είναι λίγα. Κατάφερε να ξεπεράσει το άγχος του και μας χάρισε απίστευτες στιγμές γέλιου. Σαν καρτούν αλώνιζε τη σκηνή καταφέρνοντας 1200 μάτια να είναι συνεχώς καρφωμένα πάνω του. Εμένα προσωπικά η σκηνή με τις βαλίτσες θα μου μείνει αξέχαστη. Αν το ταλέντο και τα νιάτα είναι τα όπλα για να πας μπροστά εσύ αγόρι μου τα έχεις όλα. Μη σταματάς.
Η κωμωδία της Μαρίας Κίτρα πολύ ανατρεπτική, πολύ διαφορετική αλλά όχι εκτός πραγματικότητας. Από την πρώτη στιγμή του έργου σε κατακλύζει με τους ξεκαρδιστικούς διαλόγους του. Εξωπραγματικοί μα συνάμα μέσα στο κλίμα των ημερών, με τη κρίση να μεγαλώνει στις σχέσεις και στη δημιουργία μιας σταθερής οικογένειας. Είναι μια αποθέωση των ανθρώπινων σχέσεων. Γιατί στο τέλος αυτές μένουν πάντα.
Η σκηνοθεσία της Χρύσας Αντωνίου, λιτή, σωστή και όσο πρέπει για μια κομεντί σε ένα διαμέρισμα. Κατάφερε να δώσει το βάρος στους ηθοποιούς, να αναδειχθεί το υποκριτικό τους ταλέντο και βάζοντας ορισμένα ιδιαίτερα στοιχεία να το κάνει ενδιαφέρον και ξεχωριστό.
Αν και σαν θεατρική ομάδα έχουν ανεβάσει πολλές και αξιόλογες παραστάσεις είμαι σίγουρος ότι αυτή η απλή κωμωδία θα τους «κυνηγάει» για πάντα. Το μόνο κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι γίνεται τόσος κόπος για 3 μόνο παραστάσεις. Το ξέρω ότι παίζουν πολλά πράγματα ρόλο αλλά αν καταφέρετε και το προγραμματίσετε καλύτερα είμαι σίγουρος πως πολύ περισσότερος κόσμος θα σας λατρέψει και θα έρθει κοντά σας. Μπράβο και στον Στέφανο Δελιόπουλο που στέκεται δίπλα στην ομάδα του.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
