κατά βάθος θα κατηγορεί εμένα αλλά επειδή τον γιατροπορεύω δεν τολμάει να το πει. Σε ένα από τα πολλά επισκεπτήρια είδα νομίζω τον πιο ψηλό άντρα του κόσμου. Φορούσε πάνω από 55 νούμερο παπούτσι. Τι καλούπι είναι αυτό και ποια μάνα τον γέννησε. Γιατί σίγουρα 62 εκατοστά σαν εμένα δεν γεννήθηκε. Να μου το θυμηθείτε, με 55 νούμερο παπούτσι και να λιποθυμήσεις πάλι όρθιος στέκεσαι.
Και μιας και μιλάω για νοσοκομεία, τι ήταν αυτό που έγινε πάλι στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων στην Αλεξάνδρεια; Τέσσερα άτομα επιτέθηκαν σε νεαρό. Κατά τη συμπλοκή, ένας από τους τέσσερις επιτιθέμενους μαχαίρωσε έναν νεαρό Ιρακινό στην πλάτη. Εκτός του ότι εκεί μέσα μαζεύτηκε πλέον η σάρα και η μάρα, έχουμε και μαχαιρώματα. Μέχρι σήμερα έπαιρνα το μέρος και θα συνεχίσω αλλά αφού θέλουν και αυτοί να σεβαστούμε το δικαίωμα τους να ζήσουν σε μια ελεύθερη χώρα, θα πρέπει και αυτοί να σεβαστούν τον δικό μας τρόπο ζωής.
Ποιος μου λέει εμένα ότι αύριο ένας από αυτούς δεν ζωθεί με πυρομαχικά και πάει να ανατιναχτεί στον πεζόδρομο της πόλης; Και άντε να το κάνει Χριστούγεννα, θα έχουμε τσάμπα πυροτεχνήματα. Πλάκα κάνω. Αυτοί έχουν μάθει σε άλλο τρόπο ζωής. Δεν λέω ότι όλοι θα γίνουν καμικάζι και θα σκάνε σαν στρακαστρούκες. Λέω απλά ότι πολύ πιο εύκολα ένας από αυτούς θα γίνει παρανάλωμα, παρά εγώ. Γιατί το έχουν ζήσει στο πετσί τους, στη χώρα τους, στη θρησκεία τους.
Θα μου πεις, δεν είναι όλοι έτσι. Δίκιο έχετε, δεν είναι. Κάποτε τους ¨έγχρωμους¨ τους είχαν για τα χωράφια. Σήμερα έγιναν φίλοι μας και μπήκαν στα σπίτια μας. Δεν θέλω να φοβάμαι όταν τους βλέπω. Δεν θέλω να φοβάμαι να βγάλω το σκύλο βόλτα το βράδυ. Ποτέ μου δεν φοβήθηκα ως τώρα. Όχι τώρα. Γι΄ αυτό όταν ήρθαν επέμενα να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο. Για να γίνουν άλλοι. Άλλοι...
Έρχεται η άλλη με ένα δεινοσαυρόσκυλο, λέει μη φοβάστε, δεν δαγκώνει και από τα δόντια του κρέμονται παπούτσια και κάτι πινακίδες αυτοκινήτων. Άνθρωπος είσαι, θα φοβηθείς, θα τρέξεις. Να σε βοηθήσει ο Θεός εκείνη την ώρα να μην είσαι στην Βυζηινού. Γιατί αν είσαι σταμάτα και πέστου, φάε με, δεν γαμιε…. Αν γλυτώσεις από τον σκύλαρο θα σε καταπιεί η μαύρη τρύπα. Αλήθεια σας λέω, έχει κάτι τρυπάρες που αν πέσεις μέσα θα χρειαστείς νονό να σε λαδώσει.
Έτσι και ένα φιλαράκι μου την πάτησε. Όχι από σκύλο αλλά από εφέ στην γκόμενα. Δες το καινούριο μου αυτοκίνητο. Χα, από το τράνταγμα, αλλού οι ζάντες, αλλού το σασί και η γκόμενα στα Μεζεκλίκια να πίνει ούζο χωρίς να το θέλει. Μαγκιά ήθελες ε; Άει τράβα για ούζο και συ τώρα.
Βέβαια, μέχρι τώρα ο δήμος τις πλήρωνε αυτές τις ζημίες. Είδαν και αποείδαν οι έρμοι ότι δρόμος σωστός δεν πρόκειται να γίνει, τις πήγαν όλες αυτές τις υποθέσεις δικαστικά. Αν έχεις δηλαδή λεφτά να πληρώσεις δικηγόρο και δικαστικά ίσως και να πάρεις τα λεφτά σου πίσω.
Να δεις που η συγγραφέας των «Πενήντα αποχρώσεων του γκρι» στην Ελλάδα εμπνεύστηκε και έγραψε την τριλογία.
Μπορεί δρόμους σωστούς να μην έχουμε αλλά έχουμε σωστό προγραμματισμό. Ναι καλά διαβάσατε. Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη του Συντονιστικού Τοπικού Οργάνου (ΣΤΟ) Δήμου Αλεξάνδρειας το πρωί της Τετάρτης 28 Φεβρουαρίου στο Δημαρχείο Αλεξάνδρειας με θέμα τις Πλημμύρες και τις Χιονοπτώσεις. Προσέξατε πότε; Στις 28 Φεβρουαρίου. Όχι σαν εσάς τους χαζούς που πάτε και κάνετε το εμβόλιο για την γρίπη 3 μήνες πριν σας πιάσει. Κανονικά πρέπει να την κολλήσετε και μετά να κάνετε το εμβόλιο.
Όπως ο δήμος Αλεξάνδρειας. Βρέχει, χιονίζει και μετά μαζεύεται για να δει τι θα κάνει. Πότε ξανά θα βγει ο Μπάμπης φωτογραφία με το κασκόλ που του έπλεξε η πεθερά;
Όταν είδα την παραπάνω φωτογραφία πάντως, δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ ένοιωσα μια σιγουριά. Και πολική αρκούδα να βρω το πρωί στο μπαλκόνι μου είμαι σίγουρος πως ξέρουν πώς να δράσουν. Μου φαίνετε κάνουν συμβούλια για να πηγαίνουν στο δημαρχείο να ζεσταθούν. Δες πως άπλωσε την αρίδα του ο Τόκας! Και δίκιο έχουν εκεί που έφτασε η τιμή του πετρελαίου. Τι να μας πει ο Πούτιν για ετοιμότητα μετά. ΕεεεΡώσσοι, να σας τον στείλουμε να σας κάνει μερικά μαθήματα σωστού προγραμματισμού, γι΄ αυτό είστε κρυόκωλοι γατάκια.
Το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου βρισκόταν στην αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου των Σκοπίων από το 2011. Απομακρύνθηκε αργά το βράδυ της Τετάρτης με απόφαση της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ για μετονομασία του αεροδρομίου από «Αεροδρόμιο Μέγας Αλέξανδρος» σε «Διεθνές Αεροδρόμιο Σκοπίων». Το Μούφα το Καρπούζι ξεκινά έναν αγώνα, παγκόσμιας εμβέλειας για να επιστρέψει στο αεροδρόμιο των Σκοπίων, ένα τμήμα του αγάλματος που μετά από 7 ολόκληρα χρόνια αφαιρέθηκε.
Ας μην είμαστε άδικοι, τόσα χρόνια το είχαν, κρίμα είναι. Το τμήμα του αγάλματος που επιθυμούμε να επιστρέψει είναι οι δύο μπάλες που κρέμονταν ανάμεσα στα πίσω πόδια του Βουκεφάλα. Αν συμφωνείς και συ με αυτή την προσπάθεια του Καρπουζιού δεν έχεις παρά να πατήσεις Like.
Τελικά αν υποστηρίζεις την σωστή ομάδα δεν έχεις ούτε να φοβηθείς, ούτε να μασήσεις τίποτε. Δεν σε σκιάζει φοβέρα καμιά. Ο σωστός ο φίλαθλος έχει… προίκα. Καλά ακούσατε, πανωσέντονα, κατωσέντονα, καμιά πικέ και φυσικά ισπανική ή καμιά βέτλανς Νάουσα.
Έτσι βλέπουν αγώνα οι ορκισμένοι. Ήθελα να ξέρω, στο Αρένα Ατκρίτιε με την Σπαρτάκ Μόσχας έγινε ο αγώνας; Και αν ναι, το alexandriamou πως βρέθηκε εκεί; Τελικά είμαι σε site υπερπαραγωγή. Και κάλυψη υπερατλαντικού αγώνα. Τι, δεν είναι από τη Μόσχα η φωτογραφία; Από πού είναι; Από τον αγώνα του Φίλιππου Αλεξάνδρειας;Πω πω ρε κάτι μαζόχες αδελφάκι μου, όσο περισσότερο πέφτει, αυτοί άλλο τόσο αντέχουν στο κρύο. Πάντως η κοπελιά στη φωτογραφία ξέρει από συνδυασμούς και χρώματα. Πράσινο πατατάκι, καφέ κουβέρτα.
Δεν ξέρω αν το μάθατε αλλά η ΟΠΑΚΟΜ για άλλη μια φορά έκανε τη διαφορά. Καλά λέω εγώ ότι είναι μακράν η καλύτερη δημοτική επιχείρηση. Για άλλη μια φορά λοιπόν πρωτοστατεί στα κοινωνικά δρώμενα. Τηλεφωνικό κέντρο με ηχογραφημένο μήνυμα που σε κατατοπίζει τι πρέπει να κάνεις ακριβώς και να μην πρήζεις τη χολή όποιας το σηκώσει. Το Καρπούζι, σε παγκόσμια πρώτη σας παρουσιάζει την νέα αυτή καινοτομία της ΟΠΑΚΟΜ. Και μην ξεχνάτε, δεν σας μιλάει ένα ρομπότ αλλά η δική μας Χριστίνα.
Αυτά τα μάτια μου, πολύ με πονάνε. Πρέπει να πάρω απόφαση να πάω σε οφθαλμίατρο. Μια βλέπω και μια το παίζω Τερέζα Ρίχτερ από την Κραυγή των λύκων. Δεν βλέπω την τύφλα μου. Προχθές παίρνω στα χέρια μου την αφίσα από την νέα παράσταση της θεατρικής ομάδας του δήμου μας. Μόλις διάβασα τον τίτλο του νέου έργου νευρίασα. Σιγά μη δεν πάω να τους δω κιόλας. Και 3 ευρώ να τους δώσω και την μάνα μου να βγάλουν ντελάλι.
Ευτυχώς μου έκοψε και φόρεσα τα γυαλιά μου. Δεν μπορεί είπα, κάποιο λάθος θα έγινε. Με το που τα φόρεσα ήρθαν τα πράγματα στη θέση τους. Η παράσταση δεν λέγετε «Της Μάνας σου….» όπως διάβασα και πανικοβλήθηκα αλλά «Της Μάνας σου…. η ………
Είπα και γω, η Χρύσα καλό παιδί είναι, δεν ξέρω αν πήγε στις καλόγριες αλλά τέτοιες προστυχιές δεν τις έχει. Φυσικά αστειεύομαι. Έχω δηλώσει πολλές φορές φαν της θεατρικής ομάδας αλλά ποτέ δεν είπα κάτι παραπάνω χωρίς να το αξίζουν. Μας μάγεψαν όλα αυτά τα χρόνια με ερμηνείες που δεν περιμέναμε. Μας έκαναν να δακρύσουμε, να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε, να αγαπήσουμε το θέατρο. Έφτασε η στιγμή να μας κάνουν να γελάσουμε. Και πιστέψτε με, να γελάσουμε πολύ.
Επειδή ήμουν από τους λίγους τυχερούς που βρέθηκα στην πρώτη ανάγνωση θα σας πω μονάχα ένα. Εάν πραγματικά θέλετε να διασκεδάσετε, εάν πραγματικά θέλετε να ξεχάσετε τα προβλήματα σας, εάν πραγματικά θέλετε να περάσετε δυο όμορφες και αξέχαστες ώρες δεν έχετε παρά να βρεθείτε στις 10 κι 11 Μαρτίου στο δημοτικό θέατρο Πλατέος.
Εάν μέσα σε κάποιον από τους χαρακτήρες του έργου δεν αναγνωρίσετε εσάς ή κάποιον γνωστό σας, εμένα Μάκη να μη με λένε. Εγώ προσωπικά θα είμαι εκεί και γιατί πρέπει να στηρίξω μια τόσο όμορφη προσπάθεια αλλά περισσότερο γιατί πιστεύω ότι το αξίζουν και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα και κανέναν.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο. Το πρωί με το Καρπούζι και το βράδυ με τις Μάνας σου…….
