Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Προτελευταίο το σημερινό καρπούζι. Άλλο ένα έμεινε για να ξεκουραστώ και γω αλλά για να σας απαλλάξω και εσάς από τη χάρη μου για έναν μήνα.

Αυτή η βδομάδα και με εκνεύρισε αλλά και με διασκέδασε πολύ. Γεμάτη η ρουφιάνα. Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε και που για πρώτη φορά στη ζωή μου πήγα να παρακολουθήσω για λίγο, έζησα μια στιγμή μοναδική. Με ψιλό-γιούχαραν οι απολυόμενοι των σκουπιδιών για αυτά που έγραψα γι΄ αυτούς. Στην ουσία, μου μίλησαν ευγενικά αλλά κάνοντας παράπονα για τα γραφόμενα μου.
Και καλά μου έκαναν φυσικά γιατί και γω όταν πάρω φόρα, το στόμα μου γίνεται..... ας μη πω καλύτερα. Τους ευχαριστώ πολύ γιατί πολύ απλά κατάλαβαν ότι μπορεί ο καθένας να έχει τη δική του άποψη, άσχετα αν αυτή δεν συμπίπτει με τη δική τους.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Ερυθρός σταυρός. Ένας «γερασμένος» συγγενής που απλά έμεινε στάσιμος. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι ο Ερυθρός σταυρός. Το έργο του είναι σύνθετο και βασίζεται στην άμεση ανταπόκριση και την εθελοντική προσφορά και δράση των πολιτών. Είναι μη κυβερνητικός οργανισμός και έχει βασικό στόχο την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου σε περιόδους πολέμου και ειρήνης, περιθάλποντας και στηρίζοντας τραυματίες, ασθενείς, ηλικιωμένους, πρόσφυγες, ανθρώπους που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και γενικά όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Μέχρις εδώ καλά. Και βέβαια δεν χρειάζεται να έχουμε πόλεμο για να υπάρχει ο Ερυθρός αλλά τι από τα παραπάνω κάνει αποκλειστικά αυτός; Μπορώ να σας αναφέρω το Βοήθεια στο Σπίτι, διάφορους συλλόγους που μαζεύουν τρόφιμα και χρήματα για την υποστήριξη των αδύναμων συνανθρώπων μας, επιχειρήσεις που συνεισφέρουν και πολλά άλλα. Γιατί αυτά που κάνει ο Ερυθρός (και μιλάω για το δικό μας παράρτημα γιατί πανελληνίως το έργο του είναι τεράστιο) θα πρέπει να τα μεγαλοποιούμε; Μήπως επειδή κάνει και παρέλαση; Ή μήπως επειδή στήνεται στο αμφιθέατρο και περιμένει να λιποθυμήσει καμιά Ρουβίτσα για να της δώσει το φιλί της ζωής;

Για ποιο λόγο δικαιώθηκε αίθουσα μέσα στο Πνευματικό; Ο σύλλογος αγροτών δικαιούται; Μη ξεχνάτε ότι σε περίπτωση πολέμου αυτοί θα μας ταΐζουν.
Το ότι φέρουν ένα βαρύ όνομα δεν σημαίνει ότι κληρονομούν αυτόματα και το κύρος του ονόματος. Γιατί ντε και καλά έπρεπε να τους δοθεί αίθουσα στο πνευματικό; Είναι πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο ή είναι αχταρμάς και μπάτε σκύλοι αλέστε κέντρο; Δεν υπήρχε ελεύθερο γραφείο στο Κέντρο Υγείας; Γιατί δεν πήραν ένα παροπλισμένο σχολείο (στο Σχοινά για παράδειγμα);Γιατί δεν έφτιαξαν την αίθουσα που τους δόθηκε στις αποθήκες του συνεταιρισμού;Θα μου πεις αλλιώς είναι να βγαίνεις με τον φραπέ στην αυλή του σχολείου στο Σχοινά και αλλιώς στη βεράντα του πνευματικού. Το ότι κάποιοι πίσω τους φέρουν κάποια ονόματα που κουβαλάνε «σταυρούς» φαίνεται πως είναι αρκετό τελικά για να τους δοθούν τα πάντα.

Όσο για το ρόλο του τοπικού συμβουλίου μας κατατόπισε ο πρόεδρος Ράπτης πολύ καλά. Απλά λένε τη γνώμη τους, είπε. Πήρες Λυμπεράκη 750 ψήφους για να λες απλά τη γνώμη σου. Πήρες Ουσταμπασίδη 696 ψήφους απλά για να γνωμοδοτείς. Και δεν καθόσασταν σπίτι σας να πιείτε καφέ και τρέχατε να τις μαζέψετε για να είστε απλά... διακοσμητικοί!!!

Από αύριο λοιπόν να πάμε όλοι να συμπληρώσουμε μια αίτηση στο δημαρχείο για να πάρουμε και μεις γραφείο. Τώρα που τα σκοτώνουν όσο όσο. Και ύστερα θέλουμε να γίνουμε Ευρώπη. Εδώ δεν μπορούμε να γίνουμε Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η Ευρώπη μας μάρανε.
Έξω από το πολυπόθητο πνευματικό είδαμε και ένα κίτρινο κουτί. Άραγε αυτό έχει άδεια από τον δήμο ή είναι και αυτό τάξιμο του δημάρχου;Υπάρχει αριθμός πρωτοκόλλου παραχώρησης; Απόφαση δημοτικού συμβουλίου;

Αυτό είναι Ευρώπη αλλά θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να είναι νόμιμο. Αλλιώς ας πάει ο καθένας να βάλει ότι θέλει για να διαφημιστεί. Εγώ απλά ρωτάω, δεν κρίνω αν πρέπει να είναι εκεί ή όχι. Κάποιοι λένε ότι και οι θέσεις στάθμευσης των ποδηλάτων που υπάρχουν στο πλάι του κτιρίου δεν έχουν άδεια. Δεν μπορεί μωρέ να είναι και αυτές παράνομες, έλεος. Αλλά με όσα ακούμε και βλέπουμε, λες;
Και θα κλείσω το θέμα με ένα ερώτημα στον κύριο Στεφανάκη. Μπείτε στον κόπο κύριε πρόεδρε να δείτε το βίντεο και αν θέλετε μου απαντάτε.

Και πάμε λίγο πιο κάτω, στο Κλειδί. Μη βιαστείτε να πείτε «στο δικό μας Κλειδί, του δήμου μας δηλαδή» γιατί παίζει και να μην είναι. Σύμφωνα με το ΦΕΚ Β’ 1886/2007 το Κλειδί είναι έξω από την αρμοδιότητα συντήρησης του οδικού δικτύου ευθύνης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας καθώς η όποια δράση σταματά τον Πλάτανο.
Κι όμως ναι. Οι γραμμές του δρόμου μετά τον Πλάτανο στρίβουν για Πρασινάδα. Το Κλειδί αποτελεί πλέον ξεχωριστό κρατίδιο. Κάτι σαν το Άγιο Όρος δηλαδή. Μάλλον κάτι σαν το Βατικανό και από εδώ και πέρα θα ονομάζεται Κλειδί-κανό.
Και ως είθισται θα πρέπει να έχει και τον δικό του άρχοντα. Κυρίες και κύριοι, ο πάπας Χαράλαμπος- Βενέδικτος- Τσολάκης ο πρώτος, είναι ο αρχηγός του νέου κρατιδίου. Βγήκε ο λευκός καπνός επιτέλους.

Και επειδή όλα στον δήμο μας λειτουργούν νόμιμα, ήρθε η Εστία Ρουμλουκιωτών να ταράξει αυτή τη νομιμότητα. Ένα μπάνερ το οποίο είχαν τοποθετήσει σε κολώνα για να διαφημίσουν την εκδήλωση τους, κρίθηκε παράνομο και τους επιβλήθηκε πρόστιμο 1500 ευρώ. Οκ, κακή η ρύπανση του δημόσιου χώρου, μαζί σας... Πως όμως οι σύλλογοι θα κάνουν την δουλειά τους; Υπάρχουν χώροι, προκαθορισμένοι από τον δήμο γι΄ αυτό το σκοπό; Άραγε, δόθηκαν τα ίδια πρόστιμα και στα μπουζουξίδικα της Βέροιας που κάθε λίγο και λιγάκι μας τρίβουν τον Γονίδη στη μάπα μας; Η Νατάσα Θεοδωρίδου ακόμα κρέμεται. Της το στείλατε το τσεκ; Η αστυνομία που παίρνει το μπλοκάκι και γράφει, πρόπερσι που έκανε ετήσιο έβγαλε αφίσες; Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Μπορεί πολύ έξυπνα να μη βάλατε επάνω στην αφίσα το ποιος κάνει το χορό αλλά οι ανακοινώσεις στα site το έλεγαν ξεκάθαρα. Αντί να κυνηγάμε τους ξένους που έκαναν το δήμο μας σκουπιδοτενεκέ με όσα μας κολάνε καθημερινά, μοιράζουμε πρόστιμα μεταξύ μας. Ας ρίξουμε μια δεύτερη ματιά, νομίζω αξίζει.
Το παρακάτω μπάνερ πήρε πρόστιμο κύριε Αλευρά μου ή είναι πολιτικός αγώνας και επιτρέπεται; Απλά ρωτάω για να μάθω τι επιτρέπεται και τι όχι.

Και επειδή είμαστε Έλληνες και μόνο εμείς μπορούμε να τα κάνουμε αυτά, δείτε που σταμάτησε ο χριστιανός να πουλήσει καρπούζια.

Όταν τον είδα κατούρησα στα γέλια. Επί ένα τέταρτο κατέβαζε καρπούζια και γυρνούσε δεξιά και αριστερά να βρει ψιλά. Βέβαια το τι μούντζα έφαγε από τα αυτοκίνητα που δεν ήξεραν από πού να περάσουν, δεν λέγεται αλλά εγώ είμαι μαζί του. Πρώτον γιατί πουλούσε καρπούζια και δεύτερον γιατί δεν κολλούσε αφίσες, απλά φώναζε. Εύγε.

Το τι σκαρφίζονται κάποια site για να ανεβάσουν την αναγνωσιμότητα τους και όχι μόνο δεν χωράει σε ανθρώπινο νου. Ο γέρος, η γριά και το ράουνταπ. Έλεος. Θα μου πεις, αυτοί μέχρι χθες έβριζαν τον δήμαρχο και ξαφνικά, εν μία νυκτί, αποφάσισαν ότι τελικά δεν κατουράει στραβά, στον γέρο και στη γριά θα κολώσουν...

Το ότι έχουμε τη «δύναμη» της πένας δεν σημαίνει ότι ο αναγνώστης πιστεύει όσα γράφουμε και δεν έχει δικαίωμα να μας κρίνει. Από αστείο μέχρι μαλάκα και από αντικειμενικό μέχρι «τα παίρνει». Τα πάντα μπορώ να δεχτώ αλλά ότι ο λύκος αλλάζει τρίχωμα, με τίποτα. Κάντε οικονομία αγαπητοί αιρετοί, εκλογές έρχονται, θα σας χρειαστούν...

Και θα κλείσω με τον εορτασμό προς τιμή του Προστάτη της Αεροπορίας Στρατού Προφήτη Ηλία του Θεσβίτη στο 3ο ΤΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ. Πολύ ωραία γιορτούλα αλλά το τι είδαν τα μάτια μου δε λέγεται.
Είδα δύο αξιωματικούς με διπλωμένα μανίκια. Και το δίπλωμα χάλια αλλά και το μήκος ακόμα πιο χάλια. Δεν ξέρω αν έχει dresscode ο στρατός αλλά αν έχει, να τον τουφεκίσετε αυτόν που τον έβγαλε.

Είδα τον στρατηγό Γκαβαρδίνα και ταράχτηκα. Δεν νομίζω αλλά λιγάκι κόλλησα. Τα προσέχουμε αυτά στρατηγέ μου. Δεν μένουμε ποτέ χαλαροί.

Είδα την οικογένεια Δριστά με γυαλιά ηλίου λες και μόλις βγήκαν από κατάστημα Οπτικών. Αυτό είναι Ευρώπη φίλοι μου και αυτοί είναι οι νέοι Μπέκαμ του δήμου μας.

Είδα το θείο χωρίς μασέλα. Από τη μία καλά έκανε και δεν την έβαλε. Σου λέει θα κοιμηθώ που θα κοιμηθώ, μη την καταπιώ και τρέχω μέρα που είναι. Στην ίδια φωτογραφία είδα και τον Ράπτη να κοιτάζει τον φωτογράφο αντί να σκουντήξει τον μπάρμπα για να μην πέσει από το στασίδι. Δημήτρη μου, θα σε μαλώσω.

Αυτά για σήμερα. Καλά έκανε ο δήμαρχος και έδωσε την αίθουσα στον Ερυθρό Σταυρό για να ηρεμήσει και ο Μακρυγιάννης (όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν ξέρω και πρώτες βοήθειες για να τον σώσω) γιατί τον Στεφανάκη δεν τον είδα να πολύ-καίγεται.
Δήμαρχέ μου, το «είχα πάρει μια σωστή απόφαση αλλά δεν ξέρω που την έχω βάλει» εύχομαι να μη το βρεις ποτέ ξανά μπροστά σου.
Ένας μόνο θα μας σώσει. Σάκης Παντόπουλος. Με τόσες εκδρομές που έκανε για τα ΚΑΠΗ, σίγουρα είναι ο μόνος που μπορεί να τους φορτώσει όλους και να τους πάει κάπου να ξελαμπικάρουν. Σάκηηηηηηηηηηη σώσε μας.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα το Καρπούζι περπατάει σε καλλιτεχνικά, θρησκευτικά και αθλητικά μονοπάτια. Πολύ απλά γιατί μόνο οι σύλλογοι, οι παπάδες και οι πρόεδροι ομάδων κάνουν ντόρο. Πριν όμως αναλύσω το τι μου έκανε εντύπωση τη βδομάδα που πέρασε, θα κάνω μια μικρή παράκαμψη.
Χαίρομαι να γνωρίζω ανθρώπους που έχουν χιούμορ. Και ο αντιδήμαρχος Μπάμπης Βουλγαράκης είναι ένας από αυτούς. Φαίνεται ότι αυτό το «συγκομιδή σκουπιδιών» δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει και για να με βάλει στη θέση μου (μια φορά Μπαμπινιώτης αυτός, δύο εγώ) μου έστειλε μια σελίδα με ορθογραφικά λάθη που έχω κάνει.

Κανονικά Μπάμπη μου θα έπρεπε να ντρέπομαι αλλά ....δεν. Κάποτε ήμουνα καλός στην ορθογραφία αλλά αυτά τα greeklish στο fb με κατέστρεψαν. Οκ, θα γράφω μια ζωή στο alexandriamou, ας μη με πάρει η Στάη στο δικό της site να κάνω πανελλήνια καριέρα. Θα σκύψω καρτερικά το κεφάλι μου και θα το αποδεχτώ.
Παρόλο όμως που με ξεμπρόστιασες εγώ οφείλω να ομολογήσω ότι ήσουνα όμορφο παιδάκι προχθές που πήγες στο Καμποχώρι στην περιφορά της εικόνας του Οσίου Παϊσίου. Μου θύμησες λίγο Bond. Μπάμπης Bond. Αλλά ...

Μην κάνεις παρέα βρε πασά μου με τον Κιρκιλιανίδη. Αυτός, σε όποια θρησκευτική τελετή και να πήγε κοιμήθηκε. Και συ βλέπω τον ψιλοπήρες στην περιφορά. Αφού δεν έπεσες πάνω στην εικόνα, είσαι τυχερός. Μακριά από τον Κιρκιλιανίδη αν θες να με ακούσεις. Απ΄ ότι βλέπω, ήδη σου κόλλησε εκκλησιαστικό νάρκωμα. Μακριά και αγαπημένοι.

Σε μια άλλη περιφορά της εικόνας του ίδιου Αγίου, στο Πλατύ αυτή τη φορά, ο σύλλογος Ποντίων, μπορεί να μην κράτησε την εικόνα αλλά έκανε θραύση. Η ταμίας του συλλόγου λάνσαρε την νέα φορεσιά των ποντίων. Στην πρώτη φωτογραφία φοράει τη νέα απορροφητική εσάρπα Κλωτσοτήρας ενώ στη δεύτερη κρατάει τη νέα δροσιστική βεντάλια by κινέζος. Αυτά τα δύο αξεσουάρ κρίνονται πλέον απαραίτητα στη γυναικεία φορεσιά των ποντίων και συνδυάζονται χρωματικά με το λαχόρ και την τάπλα.

Και όπως έγραψα πιο πάνω, οι πόντιοι Πλατέος δεν κράτησαν την εικόνα του Αγίου κατά την περιφορά γιατί ο Ιερέας αποφάσισε ότι αφού ο Άγιος καταγόταν από την Καππαδοκία έπρεπε την εικόνα να περιφέρει μόνο ο σύλλογος Καππαδοκών.

Ντροπή και αίσχος στον πατέρα Νεκτάριο στο Καμποχώρι που επέτρεψε την εικόνα του ίδιου Αγίου να την μεταφέρουν δύο κοριτσάκια που δεν φορούσαν φορεσιά της Καππαδοκίας. Πως το επιτρέψατε αυτό; Τρίζουν τα κόκκαλα του Αγίου.

Στο Πλατύ λοιπόν, υπάρχει και η εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου. Της Παναγίας δηλαδή. Η Παναγία Σουμελά είναι η προστάτιδα των ποντίων και δεν είναι ξαδέλφη της κανονικής Παναγίας αλλά η ίδια η Παναγία που το μοναστήρι της βρίσκεται στο όρος Μελά. Την περιφορά της εικόνας λοιπόν της Παναγίας θα την κάνουν μόνο οι πόντιοι ή επειδή η Παναγία είναι international προσωπικότητα αλλάζει το πράγμα;

Που είναι η εκκλησία όταν γίνονται τέτοια πράγματα; Τελικά, ο Ιερέας είναι του χωριού ή το χωριό του Ιερέα; Γιατί η επίσημη εκκλησία να παρεμβαίνει μόνο όταν οι ιερείς κλέβουν το παγκάρι και όχι όταν με τις κινήσεις τους προσβάλουν και διώχνουν τον κόσμο; Μπορεί να απαντήσει κάποιος υπεύθυνος ή «σιγά μωρέ, το Καρπουζάκι τα γράφει, σιγά τη σοβαρή στήλη;». Έτσι, για την ιστορία να ενημερώσω τον ιερέα ότι ο Πόντος είναι η ελληνική ονομασία της γεωγραφικής περιοχής των ΒΑ. ακτών της Μικράς Ασίας, η παράλια περιοχή της Καππαδοκίας, ανατολικά της Παφλαγονίας, η οποία σήμερα ανήκει στην Τουρκία.

Και θα παραμείνω στο Καμποχώρι που το απόγευμα της Τρίτης 11 Ιουλίου τελέσθηκε Πανηγυρικός Εσπερινός μετ΄ αρτοκλασίας και Θείο Κήρυγμα. Τόση λειτουργιά μαζεμένη πρώτη φορά είδα. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση είναι ότι η εκκλησία μας εκσυγχρονίζεται. Αν προσέξετε τη φωτογραφία, θα δείτε ότι κάτω δεξιά υπάρχει ένα πανέρι με ....άρτους σικάλεως; Το ότι τα ολικής θα έμπαιναν και στα μνημόσυνα με ξεπερνάει. Το μόνο που έμεινε είναι να βγούνε κόλλυβα χωρίς γλουτένη και κρασί κοινωνίας χωρίς αλκοόλ.

Στην περιφορά της εικόνας του Αγίου στο Πλατύ είδαμε και την προεδρική αλατιέρα. Η πρόεδρος Πλατέος (αλάτι), ο πρόεδρος Κορυφής (πιπέρι) και ο πρόεδρος ΟΠΑΚΟΜ (οδοντογλυφίδα). Δεν ξέρω ποιος βάζει τη σειρά αλλά την επόμενη προτιμήστε το στυλ σκάλα. Είναι πιο ιδιαίτερο.

Το 3ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους τελείωσε με επιτυχία. Ξεκίνησε με τα Καλουτάκια να χορεύουν (ξεποδαριάστηκαν οι έρμες τόσες μέρες με το promotion) και έκλεισαν με τον βουλευτή Αντωνίου, με ύφος Γεωργουσόπουλου, να παρακολουθεί.

Του χρόνου Μίχο θα κάνω και εγώ μια ταινία. Δεν είναι απειλή. Βρήκα κάμερες, βρήκα ηθοποιούς, σενάριο δεν χρειάζεται, τα βρήκα όλα. Τίτλο δεν βρήκα αλλά έχω πολύ χρόνο μπροστά μου ακόμα.
Η μόνη που ένοιωθε ενοχές εκείνο το βράδυ ήταν η ΒέταΠοράβου της βιβλιοθήκης. Τσιγάρο καπνίζεις καλή μου όχι φούντα, τι το κρύβεις λες και το έκλεψες από τον Escobar και σε ψάχνει για το τάληρο!!! Χαλάρωσε και απόλαυσε το.

Και πάμε στο «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή». Πολύ γέλιο, πολύς κόσμος και μέσα σε αυτούς και οι παρακάτω. Είδα τον Ρέπα παρέα με τον Σταυρή. Ο δεύτερος προσπαθούσε να του εξηγήσει τι να πει για το Μεζέ- μεζέ στην παράσταση και ο πρώτος ήταν.... αλλού. Αν έπαιζε και το τραγούδι του Τόλη «στη Λάρισα βγαίνει αυγερινός και από το σπίτι σου καπνός» θα ήταν το τέλειο videoclip. Ευτυχώς ο Μανωλάκης του έριξε κάνα δυο χαστούκια και τα είπε όπως έπρεπε.

Είδα την Έφη Μπαντή με μαύρισμα «πίσω Ψινάκη και σε έφαγα». Είδα εμένα με ύφος «σε έφαγε η γουμάρα το ψωμί από το στόμα». Όχι ότι εγώ είμαι πιο άσπρος αλλά αυτή το παράκανε. Έφη μου, εγώ και συ στην παραλία και πες μου ποιος θα μας περάσει για Έλληνες;

Είδα τη θεατρική ομάδα του δήμου μας, σχεδόν σύσσωμη, να δίνει το παρόν. Μόνο η Στριάκα έπιασε το νόημα. Άφησε τις άλλες να παίζουν με τα κινητά και απόλαυσε τη μπύρα της. Και όταν, μέσα στην κάψα του καλοκαιριού πίνεις μια δροσιστική μπύρα .....ποια Ιουλία μου λες τώρα.

Ο ηθοποιός κρατάει πιστόλι και οι δύο σκηνοθέτες (Αντωνίου και Γωνιάδης ) παρατηρούν. Η πρώτη, την οπτική γωνία του πιστολιού και κατά πόσο είναι πειστικός στο ρόλο του και ο δεύτερος φυλάγετε μη φύγει η σφαίρα κατά λάθος πάνω του. Λίγο η ζέστη, λίγο ο ήλιος, λίγο η μπύρα της Στριάκας, πολύ θέλει;

Και πάμε στα αθλητικά, που δεν τα κατέχω και πολύ αλλά ....τόσος ντόρος γίνεται, εγώ θα λείπω; Ο πρόεδρος της ΑΕ Αλεξάνδρειας βρίσκεται σε οργασμό. Ύπνος δεν τον πιάνει. Μέχρι σήμερα έχει βγει 236 φωτογραφίες να δίνει χειραψία και να κλείνει συμφωνίες. Μετά τους παίκτες που ξανά-προσέλαβε ήρθε η στιγμή για τον προπονητή. Προπονητής λοιπόν θα είναι ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και συνεργάτης του θα είναι ο Γιώργος Τριανταφύλλου.

Το ροζ φόντο της φωτογραφίας παραπέμπει σε άλλα πράγματα αλλά δεν θα σταθώ εκεί κύριε πρόεδρε μου. Έχω όμως να σας κάνω δύο ερωτήσεις.
Η πρώτη είναι γιατί ο Σάκης Λαγογιάνης είπε «Για τις κινήσεις του ο πρόεδρος θα πρέπει να ενημερώσει τους φιλάθλους μέσω γενικής συνέλευσης»; Δεν τα ενημερώνεις τα παιδιά για το τι κάνεις; Πρόσεξε γιατί έτσι που το πας βλέπω τον Λαγογιάννη να γίνεται Τρίκαλα εξαιτίας σου.
Και η δεύτερη ερώτηση, που κουρεύεται ο συνεργάτης του προπονητή σου; Αυτή η κλίση που έχει το μαλλί προς τα αριστερά μου θυμίζει σκεπή σοφίτας σε χιονοδρομικό σαλέ και λίγο φωλιά από σπουργίτια. Μην τον βάλεις έτσι στα αποδυτήρια γιατί όλοι οι ποδοσφαιριστές θα φοβούνται μη φύγουν τα «πουλάκια» τους και πάνε στη φωλιά να γεννήσουν.
Κατά τ΄ άλλα μόνο με μένα δεν βγήκες φωτογραφία να δίνεις χειραψία. Έχω και detol, μη φοβάσαι.

Αυτά για σήμερα. Απολαύστε το καφεδάκι σας και αν θέλετε περάστε μια βόλτα από το kaffeine_37 που και τον καλύτερο καφέ της πόλης προσφέρει αλλά και την ευκαιρία να κερδίσετε τον καφέ για όλη την επόμενη χρονιά επίσης.

Εις το επανιδείν

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Όσο ανεβαίνουν οι κάψες άλλο τόσο τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Αστειεύομαι μωρέ, όλα καλά είναι, σιγά μη

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Δεν φτάνει η ζέστη που πλάκωσε, έχουμε και το βάσανο του καθενός να λύσουμε. Τι πάθαν όλοι; Λες από τη ζέστη τέτοια παράκρουση; Λες από

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή η εβδομάδα έχει πολύ πράμα για συζήτηση. Και παρόλο που ο Σόϊμπλε, μόνο στο διάστημα δεν μας είπε ότι

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Μπες, βγες το καλοκαίρι, μας στέγνωσε. Τόσο sex είχαμε να κάνουμε από τότε που ο Ανδρέας είπε τον Τσοβόλα «δώστα όλα» και από τη χαρά μας που είχαμε λεφτά ξεπατωθήκαμε να κάνουμε.... ακροβατικά. Όλα στραβά τελικά φέτος όσον αφορά τον καιρό. Θα βάλω βερμούδα, δεν θα βάλω. Η άλλη προχθές που έβρεχε βγήκε με το σορτς και είχε τέτοιο μπιμπίκιασμα που μου θύμισε κοτόπουλο όταν το καψαλίζεις στο καμινέτο.
Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, έκλεισε μια μέρα (15/6) και το κολυμβητήριο γιατί από τον αέρα γέμισε φύλλα από τις ακακίες. Εμ Στέφανέ μου, αν είχες μπανανιές φυτεμένες, με δυο κινήσεις θα την καθάριζες την πισίνα. Τώρα τρέχα με την απόχη να μαζεύεις τα τσουκνίδια.

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, είδα προχθές κάνα δυο άτομα με ραντιστήρες στον ώμο να ραντίζουν για τα κουνούπια. Σα να λέμε γέμισε η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου με μπαλάκια του τένις και μεις πάμε με το κουτάλι να τα βγάλουμε. Αυτή η εκστρατεία καταπολέμησης των κουνουπιών μου θυμίζει τη «δίαιτα από Δευτέρα». Να μου το θυμηθείτε πως τελικά είναι κινητή εορτή.

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, βγήκε και ανακοίνωση πως για όλους τους μήνες του καλοκαιριού θα μείνουν κλειστά όλα τα φωτογραφεία της πόλης. Υποψιάζομαι ότι εκτός από το κανονικό σύμπαν γαμι...ται και το παράλληλο. Πως κλείνεις κύριε Ουσταμπασίδη μου το απόγευμα; Κι αν χάσω την ταυτότητα μου και θέλω να βγάλω άλλη, ποιος θα με βγάλει φωτογραφία; Να παρακαλάω να πετύχω τον Πουρτσίδη σε καμιά εκδήλωση για να ποζάρω; Αίσχος και ντροπή. Με αυτή σας την απόφαση, αγαπητοί φωτογράφοι της πόλης, καταστρέψατε τα καλύτερα ανφάς που είχαμε να σας δώσουμε.
Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, βγήκαν και τα καινούρια κηδειόχαρτα αλά Φως στο Τούνελ. Χωρίς ονόματα και επιπλέον στοιχεία.

Γνωρίζεις τον νεκρό; Πας. Δεν τον γνωρίζεις, ένα πιάτο φασολάδα λιγότερο. Αυτά είναι τα κηδειόχαρτα της κρίσης. Το ότι θα παίζαμε «Μάντεψε ποιος» στην καμπούρα του πεθαμένου, δεν το περίμενα με τίποτα. Μας έχουν μπερδέψει όσο τίποτε άλλο. Στέκεσαι στην κολώνα, διαβάζεις ότι είσαι καλεσμένος αλλά δεν είσαι σίγουρος (γιατί οι φωτογραφίες που βάζουν είναι το λιγότερο 10 χρόνια νεότερος ο συχωρεμένος) αν το κερί, 40 μέρες πριν, το άναψες σε αυτόν ή σε κάποιον που του έμοιαζε. Κλαις ή δεν κλαις; Το τρως το ατζέμ ή δεν το τρως;
Αλήθεια, η αφίσα απαγορεύεται γιατί λιπαίνει το περιβάλλον. Το κηδειόχαρτο επιτρέπεται;

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, μας ήρθε και το χαλάζι. Τα ρήμαξε όλα. Μεγάλο το μέγεθος της καταστροφής. Πάνω απ΄ όλα είναι όμως πως θα πασάρεις την είδηση. Άλλο πράγμα είναι να δείξεις τη βαμβακιά μαδημένη και άλλο πράγμα να δείξεις την ελαφρός χτυπημένη μανόλια υπό το φως της λάμπας.

Καταστροφή και ρομαντισμός, πάνε μαζί; Κι όμως πάνε. Και αν δεν πάνε, ο Γιάννης ο Πουρτσίδης θα τα ζευγαρώσει μια χαρά.
Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, ξεκίνησαν και οι εξετάσεις. Αγαπητοί μου μαθητές, ότι γίνει, έγινε. Μη σας παίρνει από κάτω. Άλλοι πιάνουν 20.000 μόρια, αποφοιτούν με άριστα και περιμένουν διορισμό ισοβίος και άλλοι, άλλες πιάνουν ένα μόριο και διορίζονται αμέσως. Προς Θεού, μην αρχίσετε τα χουφτώματα, δεν είπα αυτό. Απλά, διασκεδάστε το, τίποτα δεν θα αλλάξει.
Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, άρχισαν να έρχονται και οι τουρίστες. Εμείς ακόμα φοράμε φούτερ, αυτοί όμως δεν καταλαβαίνουν Θεό. Γέμισαν οι παραλίες. Και επειδή η χώρα μας, εκτός από το τζατζίκι, τον μουσακά, το συρτάκι και το «μ@λ@κ@ς» φημίζεται για την φιλοξενία της και ειδικότερα για το ...καμάκι της. Το Greekkamaki είναι πιο διάσημο στον πλανήτη και από τις Καρυάτιδες. Το Καρπούζι έψαξε και βρήκε τον ειδικό και ετοίμασε για σας ένα βίντεο με τις σωστές οδηγίες για να γίνετε ο ακαταμάχητος εραστής του καλοκαιριού.

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, τον καφέ μας δεν πρόκειται να τον ξεχάσουμε ποτέ. Και όταν μιλάμε για καφέ τότε όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο caffeine_37. Επίσης, εκτός από τον καφέ σας θα μπορέσετε να προμηθευτείτε και τα εισιτήρια σας για την μεγάλη συναυλία του καλοκαιριού των Μιχάλη και Αλέξανδρου Τζουγανάκη που θα πραγματοποιηθεί στις 16 Ιουλίου στο Πλατύ, στη σκηνή των Κομνηνών. Η προπώληση θα ξεκινήσει στις 20 Ιουνίου (προπώληση 5 ευρώ- τιμή εισιτηρίου 7 ευρώ).

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, έχουμε και τις γριές που ετοιμάζονται να πάνε για μπάνια με τα ΚΑΠΗ στην Ολυμπιακή Ακτή Κατερίνης. Τις χάζεψε ο Παντόπουλος. Ο Σεμερτζής ξεπούλησε τα ολόσωμα. Άσε που δεν άφησαν φράγκο στην τράπεζα τα τρελοκόριτσα. Προχθές, ενώ ήρθε η σειρά μου, έρχεται μία και μου λέει «να πάρω τη θέση σου αγόρι μου να μην περιμένω μεγάλη γυναίκα, μια ενημέρωση και μια ανάληψη έχω να κάνω». Λες και εγώ πήγα για ανταύγειες, τι να κάνω, την άφησα.
Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, βγήκε και το πρόγραμμα της ΚΕΔΑ για τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις. Στο κεντρικό σαλόνι μπήκαν οι «μεγάλες» εκδηλώσεις ενώ στα ψηλά γράμματα τα «πανηγυράκια».

Ξεχνάει όμως ο πρόεδρος ότι τα ψιλά γράμματα σε ένα συμβόλαιο είναι αυτά που σε δεσμεύουν. Δεν ξέρω αν η ΜΟΑΝΑ και το STAR TREK έχουν μεγαλύτερη αξία επειδή είναι επιλογή της ΚΕΔΑ, από τα «πανηγυράκια» που κάνει ο Πλάτανος ή η Καβάσιλα, το σίγουρο όμως είναι ότι στην γιορτή Πίτας δεν θα πάει η ΜΟΑΝΑ να ανοίξει φύλλο για σαρακοστιάτική.

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, ακύρωσαν Βανδή και Παπαρίζου τη συναυλία τους λόγω τελικού Survivor. Καλά, δεν τις ενημερώσατε ότι ήταν στο κεντρικό σαλόνι του προγράμματος της ΚΕΔΑ; Πως φεύγουν έτσι οι αχάριστες; Εύχομαι να μην έχουμε και άλλες ακυρώσεις γιατί αλλιώς θα αναρωτιόμαστε τι να βάλουμε, την πυτζάμα με τα λαγουδάκια ή την άλλη με τα αρκουδάκια. Έλεος, λυπηθείτε το σαλόνι ρε παιδιά.

Και επειδή σας είπα ότι θα σας κάνω προτάσεις για τη διασκέδαση σας, να μία ακόμη. Όχι όμως όποια και όποια. Να μία που θα σας κάνει να αλλάξετε ... στομάχι από τα γέλια.

Το ΚΕΡΛΑΠ Αγκαθιάς και ο Δημήτρης Σαμαράς ετοίμασαν μια νέα παράσταση που, σας το εγγυώμαι, θα σας μείνει αξέχαστη. Βρέθηκα στις πρόβες και πρέπει να σας ομολογήσω ότι είχα να γελάσω τόσο πολύ από τότε που άκουσα δήλωση προέδρου συλλόγου ότι «τέρμα τα πανηγύρια, μόνο ποιοτικές εκδηλώσεις».

Τέσσερις οικογένειες προσπαθούν να καλοπαντρέψουν τις κόρες τους με τον δάσκαλο του χωριού. Το τι γίνετε, δεν το χωράει ο νους σας. Ειδικά η σκηνή με την κηδεία θα σας κάνει να κλάψετε πραγματικά, από το γέλιο φυσικά. Ακόμη και χωριάτικα να μην ξέρετε αξίζει να το δείτε γιατί θα γελάσετε από τις καταστάσεις που διαδραματίζονται.

https://www.youtube.com/watch?v=cCWqKvgSOE0&sns=fb

Και σαν να μην φτάνει που δεν ξέρουμε τι εποχή έχουμε, τελειώσαμε και για σήμερα. Παρεούλα θα τα λέμε μέχρι τέλος Ιουλίου γιατί μετά, τον Αύγουστο, θα σας αφήσω έναν μήνα για να ηρεμήσετε. Θα επανέλθω όμως τον Σεπτέμβρη όχι απλά ανανεωμένος αλλά και με νέα φωτογραφία.

Περιμένω τις ιδέες σας για το concept της νέας φωτογράφισης στο mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια, παίζω ξύλο με κουνούπια στα σκοτάδια. Μας έφαγαν τα

Καρπουζάκια μου καλημέρα σας. Επιτέλους βγήκε λιγάκι ο ήλιος αλλά δεν τον βλέπω για πολύ. Ένας ήλιος που μπορεί να φώτισε τη μέρα μας αλλά όχι την καρδιά μας. Έφυγε. Έφυγε και

My watermelons good morning. Σας καλημέρισα στα αγγλικά γιατί με τόση βροχή που φάγαμε όλοι νομίζουμε ότι γίναμε

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή η βδομάδα να φύγει και άλλη όμοια της να μη ξαναζήσουμε. Σαν το σύμπαν να συνωμοτεί εναντίον μας και όλα πάνε στραβά. Σε ποιον να το λέγαμε ότι έφυγε το τρένο από τις ράγες και καρφώθηκε στο ισόγειο και να μας πίστευε; Είναι αδιανόητο αυτό που συνέβη. Σα σκηνή από trailer ταινίας δράσης.

Εμένα προσωπικά, δεν θα μου φανεί παράξενο αν εκεί που περπατάω δω μπροστά μου κανένα πράσινο ανθρωπάκι με κεραίες μετά από όλα όσα γίνονται.
Σκοτωμός μεταξύ της ΑΕ Αλεξάνδρειας και του Μέγα Αλέξανδρου Τρικάλων. Φήμες για δωροδοκίες και αγορασμένα παιχνίδια δίνουν και παίρνουν. Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι και οι δύο ομάδες μας δουλεύουν. Τρομοκρατήθηκαν από το γεγονός;

Πρώτη φορά ακούνε για εξαγορά παιχνιδιού; Μας θεωρούν βλάκες και πίσω από τον κόσμο, ότι δεν βλέπουμε και δεν ακούμε τι γίνεται.
Δεν θα μπω στο παιχνίδι το δικό τους γιατί αν το κάνω θα είναι σα να παραδέχομαι ότι με δουλεύουν. Άστους να νομίζουν ότι είμαστε χαϊβάνια. Έθεσα αυτό το θέμα γιατί ήθελα απλά να σχολιάσω τις απόψεις ενός νέου ανθρώπου που ασχολήθηκε με αυτό.

Ο Νίκος Λιολιόπουλος, ο αγρότης νεοδημοκράτης, στην προσωπική του σελίδα στο FB έκανε δύο αναρτήσεις που εμένα προσωπικά με ξένισαν. Στις 12 Μαΐου μας λέει ότι πλέον η εκτίμηση του στο πρόσωπο του προέδρου της ΑΕ, Σαμαρά Δημήτρη έχει εκμηδενιστεί και την άλλη μέρα βγαίνει και δίνει συγχαρητήρια στην ομάδα και τον προπονητή των Τρικάλων.

 
Και μένα Νίκο μου δεν μου αρέσουν τα πράγματα στα χάλια που έφτασαν. Δεν μου άρεσαν οι δηλώσεις Σαμαρά (αλήθεια, τώρα έμαθε τη σημαίνει η λέξη δωροδοκία;) αλλά δεν μου άρεσαν και οι δικές σου. Αν αποδειχτεί στα δικαστήρια ότι όντως ήταν στημένο το παιχνίδι, τότε πως θα δικαιολογήσεις τις λέξεις «καθαρή» και «πανάξια»; Είσαι πλέον δημόσιο πρόσωπο Νίκο μου και θα πρέπει διπλά να σκέφτεσαι πριν πεις οτιδήποτε. Ή μήπως ξέρεις κάτι και δεν το λες; Η γνώμη μου είναι και αν θέλεις την ακούς, ότι καλά θα είναι να βγαίνουν πρώτα οι αποφάσεις και μετά να μιλάμε δημόσια και να λέμε τη γνώμη μας (μωρέ εσύ κάτι ξέρεις και δεν μας το λες, χαζός δεν είσαι). Την επόμενη φορά που θα βιαστείς θα το παίξω Κασιδιάρης και δεν σε γλυτώνει κανένας.Προσωπικά, ζω για τη στιγμή που θα βγει το CSI Greece και θα δείχνει τους αστυνόμους έξω από τα γήπεδα να πίνουν φραπέ και μέσα να γίνεται χαμός.

Ανακύκλωση. Μια λέξη τόσο γνωστή και συνάμα τόσο άγνωστη για μας του δήμου Αλεξάνδρειας. Τα χωριά μας δεν έχουν το δικαίωμα της ανακύκλωσης. Τελεία και παύλα. Θα μου πείτε, η Αλεξάνδρεια που έχει μερικούς κάδους, υπάρχει απορριμματοφόρο να τους μαζέψει; Φταίει η κρίση για όλα; Κύριε Βουλγαράκη μου, σίγουρα κάποιος δεν σας χωνεύει και σας έβαλε αντιδήμαρχο καθαριότητας, το ξαναέγραψα και επιμένω. Kρίση είναι να σε ταΐζουν τα περιστέρια στο Σύνταγμα όχι να μην μπορείς να επισκευάσεις ένα απορριμματοφόρο.

Τα έργα και οι επισκευές στον δήμο μας, προχωράνε τόσο αργά που είναι σα να κρατάς ένα τσαμπί σταφύλι όταν υπογράφεις τη μελέτη και ώσπου να υλοποιηθεί το έργο καταλήγεις με ένα υπέροχο μερλό του ΄67. Αυτά βλέπω και δεν είμαι καθόλου καλά. Και όταν δεν είμαι καλά, θέλω να με κοιτάξει κάποιος στα μάτια, να με πάρει αγκαλιά και να μου πει, ΑΥΡΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ. Εσείς κύριε Βουλγαράκη μου, αισθάνεστε καλά ή θα το μοιραστούμε το ταψί;

Κριτικός θεάτρου δεν είμαι αλλά έχω γράψει πολλές φορές ως σήμερα την άποψη μου για τις θεατρικές παραστάσεις του δήμου μας. Για μένα προσωπικά, το ΕΠΑΛ Αλεξάνδρειας φέτος έγραψε ιστορία.

Παρουσίασε τον "Ματωμένο Γάμο" του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στο Δημοτικό Θέατρο Πλατέος και πραγματικά μας μάγεψε. Κάθισα σε μία γωνία και πραγματικά καθηλώθηκα από αυτά τα παιδιά. Επί μία ώρα παρατηρούσα τα πρόσωπα τους και οι εκφράσεις τους ήταν σα να ζούσαν πραγματικά αυτό που έπαιζαν.

Είμαι περίεργος να μάθω αν η Κονιόρδου παίρνει χαμπάρι τι γίνεται στην επαρχία. Αν υπάρχουν κάποια προγράμματα που να ενισχύουν την προσπάθεια αυτή των παιδιών. Ξέρει κανείς κάτι να μου πει; Δυστυχώς δεν πρόκειται να μάθει ποτέ. Παρόλα αυτά, ένα τεράστιο μπράβο στα παιδιά. Εύχομαι του χρόνου να μη δούμε τον «Γλάρο» του Τσέχοφ αλλά κάτι πιο ανάλαφρο.

Ουφ, κουράστηκα με το μπούρουμπούρου. Αν πάρω φόρα δεν σταματάω. Δεν ακούω τίποτα, διάλειμμα, έναν καφέ και συνεχίζω. Αλλά όχι όποιον και όποιον καφέ.... Νομίζω δικαιούμαι τον καλύτερο.

Η Φιλοπρόοδος-Φιλόπτωχος Γυναικών Αλεξάνδρειας γιόρτασε τη ¨Γιορτή της Μητέρας¨. Η πρόεδρος κ. Κατερίνα Βέτσιου προλόγισε, απήγγειλε, κέρασε. Πρόεδρος πολύ-μηχάνημα. Να τα βλέπουν αυτά κάποιοι πρόεδροι που μόνο στεφάνια καταθέτουν.

Εδώ τη βλέπουμε να μοιράζει αναμνηστικά λέλουδα στις κυρίες που παραβρέθηκαν. Ο δίσκος στον οποίο τα τοποθετήσατε κυρία πρόεδρος είναι τελείως off. Πως δεν το προσέξατε αυτό; Πάντως, παρόλα αυτά σας ευχαριστώ πολύ που καταφέρατε και συγκεντρώσατε σε έναν χώρο, ότι πιο φιξαρισμένο σε μαλλί υπάρχει στην πόλη.

Τα κομμωτήρια της πόλης πρέπει να σας δώσουν ελευθέρας. Με τα κλαρκ την κουβαλούσαν την λακ για να χτενίσουν τις κυρίες που παραβρέθηκαν. Απ΄ όσο κι αν έψαξα στις φωτογραφίες δεν βρήκα ούτε μία κυρία με άσπρα μαλλιά. Άρα το ρητό «από πότε μωρή βάφεις το μαλλί σου ασορτί με το βρακί σου» δεν ισχύει για τις συγκεντρώσεις της φιλόπτωχου.

Και πάμε σε ένα θέμα που δεν ξέρω από πού να το πιάσω. Θα το πιάσω όμως από εκεί που εγώ μπορώ γιατί αν το αφήσω θα με πνίγει για πάρα πολύ καιρό. Όλοι εμείς που είμαστε σε ποντιακούς συλλόγους, εκτός από τα διοικητικά μας, εκλέγουμε και άλλα όργανα όπως οι ΠΟΕ, ΔΙΣΥΠΕ, ΣΠΟΣ, ΠΟΠΣ και δεν ξέρω αν υπάρχουν και άλλα. Μερικά από αυτά δρουν εντός και μερικά εκτός Ελλάδος. Το κύριο μέλημα τους είναι η ενότητα των ποντιακών σωματείων και η αναγνώριση της Γενοκτονίας από όλο τον κόσμο.

Το κάθε ένα από τα παραπάνω όργανα εργάζεται για αυτά που έγραψα χωρίς όμως να υπάρχει πάντα ενότητα μεταξύ τους. Για παράδειγμα, η ΠΟΕ κάνει πορεία διαμαρτυρίας για την γενοκτονία στην Αγίας Σοφίας ενώ η ΠΟΠΣ την ίδια μέρα στον Λευκό Πύργο. Δεν ξέρω τι μπορεί να τους χωρίζει ή να τους ενώνει κάποιους, ξέρω όμως ότι διχασμένοι δεν μπορούμε να κερδίσουμε τίποτα από όσα διεκδικούμε.

Και ρωτάω τώρα εγώ, όταν ο κόσμος βλέπει την ποντιακή κοινότητα την μέρα της εθνικής της μνήμης διάσπαρτη, τι συμπεράσματα βγάζει; Αφού μόνοι σας σπέρνετε το διχασμό γιατί σας πείραξε η δήλωση του Φίλη «Αναγνωρίζουμε τον πόνο των Ποντίων, αλλά δεν πρόκειται για γενοκτονία»;

Γιατί σε μια πορεία δεν μπορούμε να πάμε ενωμένοι ενώ για το χατίρι του Μαρινάκη βάζουμε στην άκρη τις αντιπαλότητες; Τι δουλειά έχουν τα «επιλεγμένα» πολιτικά πρόσωπα στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου της Γενοκτονίας στον Πειραιά; Μπορούν οι πρωτοβάθμιοι ποντιακοί σύλλογοι να εκφέρουν γνώμη για αυτά τα θέματα; Ρωτήθηκαν ποτέ;Είναι δικαιολογία ότι στα αποκαλυπτήρια του μνημείου έπρεπε να ήταν και η εικόνα της Παναγίας Σουμελά γι΄ αυτό και η παρουσία του κυρίου Τανιμανίδη εκεί; Θα πρέπει να καταντήσουμε την εικόνα «διαδηλωτή» για να μπορέσουμε να κάνουμε όλοι οι πόντιοι ενωμένοι πορεία για την γενοκτονία;

Υπάρχουν σύλλογοι ευνοούμενοι από αυτά τα όργανα; Ποιοι θεωρούνται μεγάλοι και ποιοι μικροί σύλλογοι; Θα πρέπει να έρθει κάποιος πρόεδρος στον χορό μου για να αποκτήσω κύρος; Εσείς οι μικροί σύλλογοι που δεν εδρεύετε στην πρωτεύουσα του νομού σας ή δεν έχετε κάποιο ιστορικό αρχείο της αλησμόνητης πατρίδας, υπάρχετε; Πρέπει να είστε «ουρές» των «μεγάλων» συλλόγων ή έτσι έχουν συμφέρων να σας αποκαλούν αυτοί; Έχουν μήπως δικαίωμα «αυτοί» να επιλέγουν ποιος θα διοικεί τον δικό σας σύλλογο;

Έχω χιλιάδες ερωτήματα που μπορώ να γράψω. Είμαι σίγουρος πως και σεις έχετε ακόμα περισσότερα.
Οι σύλλογοι ποντίων Αλεξάνδρειας και Μελίκης αποφάσισαν να κάνουν μια κοινή ανακοίνωση για όλα όσα συμβαίνουν στην ποντιακή κοινότητα. Βλέπε εδώ

Το Καρπούζι ως σήμερα ενώ θα μπορούσε να πάρει συνεντεύξεις από πάρα πολλούς σημαντικούς ανθρώπους, δεν το έκανε γιατί δεν ταίριαζε στο στυλ του. Σήμερα όμως αποφάσισε να μιλήσει με τον πρόεδρο του συλλόγου ποντίων Αλεξάνδρειας, κύριο Ακεψιμά Αποστολίδη για έναν και μόνο λόγο. Έχουν δικαίωμα οι «μικροί» σύλλογοι να εκφράσουν την γνώμη τους και αυτή να ακουστεί ή κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός συμβουλίου όσοι το τολμήσουν; Τα συμπεράσματα δικά σας.

Το Καρπούζι είναι εδώ για να φιλοξενήσει όλες τις απόψεις. Είτε με τη μορφή μιας ακόμα συνέντευξης είτε με τη μορφή μηνύματος (mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.).
Δεν ξέρω αν με τα μνημόσυνα που γίνονται κάθε χρόνο για τους νεκρούς της γενοκτονίας καταφέρνουμε να ηρεμήσουμε τις ψυχές τους. Αυτό που ξέρω είναι ότι σίγουρα μας βλέπουν και ντρέπονται. Αυτοί πέθαναν ενωμένοι. Εμείς μπορούμε να ζήσουμε ενωμένοι;

Τα λέμε το άλλο Σάββατο. Σόρυ αν σας ψυχοπλάκωσα.