Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας.Τι κακός χαμός με αυτό το νομοσχέδιο περί αλλαγής φύλου. Μωρέ τι καημός μας έπιασε άμα θέλει κάποιος να αλλάξει φύλο; Αν κάποιος ήθελε να αλλάξει πλυντήριο θα τραβούσαμε το ίδιο ζόρι; Άμα τον βαραίνουν ας τα κόψει. Άμα τον βολεύει το στριγκ ας το βάλει.
Αν το παιδί σου έχει «θέμα» είτε στα 15 το κάνει, είτε στα 30, σημασία έχει να νιώθει αυτό καλά και όχι εσύ που το βλέπεις. Εκτός κι αν σου αρέσει να βλέπεις το παιδί σου εγκλωβισμένο μέσα σε ένα λάθος σώμα μόνο και μόνο για να μην πει τίποτε η γειτονιά. Και μη μου πεις ότι στα 15 είναι πολύ μικρό γιατί και στα 30 να πάρει την απόφαση η στάση σου θα είναι πάλι η ίδια.
Ξαφνικά, το 2017 γίναμε τόσο πουριτανοί που δεν μας αναγνωρίζω. Όταν μάλιστα, πολλά χρόνια προ Χριστού, όλοι αυτοί οι Έλληνες που έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού και της επιστήμης σε όλο τον κόσμο, φρόντιζαν μετά να ¨αλλάξουν τα φώτα¨ σε κάτι όμορφα αγοράκια της αυλής. Εννοείται ότι στα 15 σου δεν μπορείς να πάρεις μια τόσο σοβαρή και ανεπιστρεπτί απόφαση...Υπάρχουν όμως και κάποια παιδιά που η απόφαση πάρθηκε για αυτά χωρίς αυτά...
Είναι προτιμότερο να αφήσεις το παιδί σου να βασανίζεται ανάμεσα σε δύο ταυτότητες παρά να το αφήσεις να επιλέξει μόνο του τη μία;
Μια φίλη μου μπέρδεψε τα αντισυλληπτικά χάπια με τα ηρεμιστικά...Τώρα έχει 8 παιδιά αλλά στα @ρχίδι@ της...
Και βγαίνει και ο Τσιάρτας να μας πει την άποψη του λες και του τι ζητήσαμε. Γιατί τόση ανησυχία Βασίλη μου; Τόσα παιδιά λιώνουν από τα ναρκωτικά κάθε μέρα και το κράτος απλά αδιαφορεί. Έκανες καμιά δημόσια παρέμβαση γι΄ αυτό; Όταν μιλάει Έλληνας ποδοσφαιριστής, 5 φιλόλογοι αυτοκτονούν και 2 λέκτορες της Ελληνικής γλώσσας βγάζουν τα πτυχία απ’ τις κορνίζες και τα τρώνε...Εγώ προσωπικά, αν είχα παιδί θα προτιμούσα να το δω να αλλάζει φύλο παρά πεθαμένο με μια σύριγγα στο χέρι. Εσείς;
Αν και τώρα που το σκέφτομαι, στη χώρα μας ο μέσος όρος ζωής είναι τα 80 χρόνια. Αν περνούσαμε τα 40 χρόνια ως άντρες και τα άλλα 40 ως γυναίκες, όταν πεθαίναμε δεν θα είχαμε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για τη ζωή; Μόνο έτσι θα μπορούσαν να πάρουν οι άντρες το αίμα τους πίσω από τις γυναίκες τους.
Οι παρακάτω δεν πήραν την απόφαση να αλλάξουν φύλο αλλά πήραν την απόφαση να κρατήσουν την τύχη του εμπορικού συλλόγου στα χέρια τους.
Μαζεύτηκαν αυτοί και άλλοι τόσοι, ψήφισαν αυτοί και άλλοι τόσοι και στο τέλος βγήκαν ...αυτοί. Να τονίσω βέβαια ότι δεν πρέπει να γίνει αντιπρόεδρος ο Αντώνης Σταμάτης γιατί τότε θα είναι αντιπρόεδρος δις (είναι και στον Παυσίλυπο) και θα μπερδεύεται. Επίσης, να τον προσέχετε γιατί τον έχω ικανό να σας πάει στον εξωτικό Κολινδρό με το πρόσχημα να δείτε πως δουλεύει ο εκεί εμπορικός σύλλογος. Πονηρός ο Κολυνδρινός...
Σύμφωνα με τις ψήφους, πρόεδρος ανακηρύσσεται ο Γιώργος Δημητριάδης ο οποίος υποσχέθηκε ότι θα «ιδρώσει» μέχρι να καταφέρει να ανεβάσει την κίνηση στην αγορά της πόλης. Εγώ τον πιστεύω...Εσείς;
Και μιας και είπα Παυσίλυπος, έχω να κάνω μια καταγγελία. Η ομάδα του Παυσίλυπου αντί να δει την αφίσα για την γιορτή πίτας του 2017, είδε αυτή του 2016 που είχε και τα χρηματικά έπαθλα για τα πιο όμορφα περίπτερα. Για το λόγο αυτό λοιπόν επιστράτευσε μια από τις καλύτερες διακοσμήτριες του τόπου μας, την Κατερίνα Πλατσά, που τυγχάνει να είναι και πρόεδρος του συλλόγου. Μπορεί να μην κέρδισαν το έπαθλο που δεν υπήρχε, η πρόθεση όμως να χρησιμοποιήσουν πλάγια μέσα είναι που μετράει.
Προτείνω λοιπόν στον πρόεδρο της ΚΕΔΑ να τιμωρήσει τον Παυσίλυπο με στέρηση συμμετοχής από τη γιορτή πίτας διάρκειας τριών χρόνων. Έτσι και γίνει κάτι τέτοιο την έχω ικανή την Πλατσά να γεμίσει τυρόπιτες, πρασόπιτες, πλάστες και ρόδια το μπαλκόνι της Αντωνίας Μπράβου (γραμματέας και αυτή του συλλόγου) μόνο και μόνο για να τις φύγει ο καημός.
Πολύ καλή η Γωγώκα αλλά Στέφανε μου, άλλη Τσαμπά πλήρωσες και άλλη Τσαμπά μας ήρθε. Να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω. Βλέποντας την αφίσα περιμέναμε να δούμε μια όμορφη, ψιλή με μπάσα φωνή καλλιτέχνιδα και όταν βγήκε στη σκηνή είδαμε τον Ομέρ Βρυώνη με καρέ μαλλί.
Αν αυτό δεν είναι αποτυχημένη αλλαγή φύλου, τότε ποιο είναι; Είπαμε, καλό το Photoshop αλλά να μη το παρακάνουμε. Να θυμίζουμε ποιοι είμαστε και όχι ποιοι θέλουμε να γίνουμε μετά από 30 λίφτινγκ. Α, και κάτι άλλο Στέφανε μου, γνώριζα για την Γωγώ Τσαμπά πολύ καιρό πριν αλλά δεν μιλούσα για να μη σε εκθέσω. Την επόμενη φορά φρόντισε να κάνεις και καμιά ¨δημοκρατική¨ συνέντευξη τύπου, αν θες να είσαι δίκαιος αντί να γίνεσαι «μαρτυριάρης» μέσα στο αγιάζι και στον αέρα.
Ένας από τους μεγάλους χορηγούς της γιορτής και ο Αντώνης Βεζύρογλου. Μοίρασε απλόχερα τα σπανάκια σε όλους τους συλλόγους. Είμαι σίγουρος όμως ότι δεν το έκανε γιατί ήθελε να διαφημιστεί ή γιατί ήθελε να βοηθήσει τον θεσμό. Όχι, όχι μη τρώτε κουτόχορτο. Η χορηγία του έρχεται 11 μέρες μετά τον θάνατο του διάσημου Playboy ΧιουΧέφνερ. Θα μου πείτε, τι κοινό έχουν αυτοί οι δύο. Και όμως έχουν. Το κουνέλι. Και οι δύο έχουν ως σήμα κατατεθέν το κουνέλι.
Τα τελάρα με σπανάκι λοιπόν που μοίρασε ο Βεζύρογλου ήταν παραπάνω σαν μνημόσυνο για την ψυχή του Χιου παρά σαν χορηγία για την ψυχή του Στέφανου. Τι, δεν με πιστεύετε; Καλά, πότε σας είπα ψέματα και θα σας πω τώρα; Οκ λοιπόν, όλα τα τελάρα είχαν επάνω στο χαρτοκιβώτιο τον παραπάνω λαγό ενώ πάνω στη σακούλα με τα σπανάκια τον παρακάτω.
Συνεχίζεται ακόμη να μην με πιστεύετε; Όχι για να μην λέτε. Εγώ πάντως βγάζω το καπέλο στον επιχειρηματία γιατί κατάφερε με αυτή του την κίνηση να ρίξει το αγγούρι από την πρώτη θέση του πιο sexy λαχανικού και να δώσει την πρωτιά στο σπανάκι. Αν δείτε κανένα παιδικό με τον Ποπάϋ και φτιαχτείτε, μη σας έρθει παράξενο. Οι αρχαίοι έλεγαν, είσαι αυτό που τρως.
Άλλο το τι τρως όμως και άλλο το τι ....κάθεσαι. Καλά διαβάσατε. Κάποιοι μπορούν να στηριχτούν όρθιοι μόνοι τους. Κάποιοι άλλοι όχι. Κάποια πράγματα στέκονται και κάποια άλλα ...όχι. Για παράδειγμα, είχε η μάνα μου μια κορνίζα με μένα (από τον αρραβώνα της αδελφής μου) και επειδή έσπασε το στήριγμα έβαλε από πίσω ένα γυάλινο ρόδι (από μπομπονιέρα γάμου). Άσχετο, τι μόδα και αυτά τα ρόδια κάποτε. Ρε σε γάμο πήγαινες, ρε σε βάφτιση, όλοι ρόδια μοίραζαν. Είχαμε μαζέψει τόσα που έλεγα «δεν μπορεί, αν τα στύψω θα βγάλω το χειμώνα». Ευτυχώς μόδα ήταν και πέρασε. Ξαναγυρίζω όμως στο θέμα.
Ο σύλλογος Τρικάλων, κατ΄ εμέ πρέπει να κερδίσει το βραβείο του πιο πρωτότυπου στηρίγματος. Διαβάστε τι εννοώ. Όπως κάθε χρόνο στις πίτες, έτσι και φέτος έφεραν στο περίπτερο και την Annabel ντυμένη τσούκνα, την παραδοσιακή τους φορεσιά. Λίγο τα χρόνια, λίγο ότι η Annabel ταξίδεψε σε πάρα πολλά μέρη, το αποτέλεσμα ήταν ότι πλέον δεν στέκεται όρθια και συνεχώς πέφτει.
Τι σκέφτηκε λοιπόν το γυναικείο team του περιπτέρου για να καταφέρει να τη στηρίξει; Δεν θα το πιστέψετε αυτό που θα σας πω. Της έκαναν κλύσμα. Ναι, καλά διαβάσατε. Κλύσμα. Θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο ότι με το κλύσμα ανακουφίζεσαι και δεν στηρίζεσαι. Κι όμως, αν είναι συνεχόμενο, στηρίζεσαι κιόλας.
Όπως βλέπεται δεν χρησιμοποίησαν νερό βρύσης, η Annabel είναι αλλεργική στο χλώριο αλλά εμφιαλωμένο. Εύχομαι η συγκεκριμένη εταιρία νερού να δει αυτή τη φωτογραφία. Δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από αυτήν. Πάλι καλά που σήμερα έχουμε μπουκαλάκια μικρά με νερό γιατί αν η Annabel έπρεπε να σταθεί όρθια στην εποχή της που είχαν μόνο γκιούμια..........
Και επειδή έχασα πολύ φαιά ουσία θα πρέπει να ξελαμπικάρω πίνοντας ένα καφεδάκι. Όχι όμως ότι κι ότι αλλά τον καλύτερο καφέ στην πόλη. Με την εγγύηση της Jacobs και την υπογραφή του Αποστόλη Ουσταμπασίδη και του Δημήτρη Καραντώνα, το kaffeine_37 μας περιμένει όλους να πιούμε εκεί ή να πάρουμε μαζί μας το ρόφημα που κάνει τον Έλληνα να ξεχωρίζει.
Και επειδή οι πίτες έχουν πολύ ζουμί ακόμα, στο παρακάτω βίντεο θα δείτε όλα όσα δεν προσέξατε (λόγω κόσμου) αλλά και όλα όσα δεν μπόρεσα με τα λόγια να σας περιγράψω. Και που ξέρετε, ίσως να είστε και εσείς οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές.
Τελικά εκεί που είπαμε ότι ησύχασαν τα πράγματα, σκάει ένας κεραυνός και τα καίει όλα. Η τριανδρία Χαλκίδης, Συρόπουλος, Κυτούδης ξαναχτυπά. Πριν λίγες μέρες έστειλε ο δήμαρχος στους δύο τελευταίους (υποψιάζομαι και στον Δελιόπουλο ή αν όχι θα το κάνει σύντομα) ένα έγγραφο με θέμα «Λειτουργία Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας και Σχολικών Επιτροπών». Δεν ήθελε και πολύ ο Συρόπουλος, τα βρόντηξε κάτω και έκανε το διπλό. Και παραίτηση αλλά και ανεξαρτητοποίηση.
Στέλνοντας λοιπόν μια επιστολή σε όλα τα μέσα μας εξηγεί τους λόγους που πλέον φεύγει από την Ώρα Ευθύνης. Όποιος θέλει μπορεί να μπει στο alexandriamou.gr και να την διαβάσει. Χρησιμοποιεί σκληρούς χαρακτηρισμούς για τον αντιδήμαρχο πολιτισμού Ισαάκ Χαλκίδη του τύπου «οι πολιτικάντικες παλινδρομήσεις ενός κακομαθημένου ανεύθυνου τριτοκλασάτου που την μια παραιτείται λούζοντας τον δήμαρχο με ανοίκειες προσβολές και την άλλη επιστρέφει με απαιτήσεις» και τον χαρακτηρίζει «ο κύριος τίποτα». Επίσης μιλάει για «παραιτήσεις πρωτοκλασάτων στελεχών, που χωρίς την συμμετοχή τους η «ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ» θα ήταν ένα «ανεύθυνο συνοθύλευμα».
Και ενώ τα διαβάζω όλα αυτά και τον συμπονώ, τον νιώθω και τον λυπάμαι και λιγάκι για τις προσπάθειες που κατέβαλε, έρχεται η τελευταία παράγραφος και με στέλνει αδιάβαστο. «Θα τελειώσω αποχαιρετώντας την όποια μικρή μου προσφορά στα του δήμου με τις «Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια» του Μπρεχτ, που άλλοι μας έγραψαν στο προεκλογικό μας φυλλάδιο». Γιατί ρε αγόρι μου λες πως σας το είπαν άλλοι να το γράψετε; Γιατί δεν είπες ότι το σκέφτηκες εσύ; Άκουσες ποτέ σου εσύ τον Κιρκιλιανίδη να παραδέχεται δημόσια ότι δεν ήξερε τον «Ινστρούχτορα»;
Τι να σου πω, δεν ξέρω. Αν θέλεις τη γνώμη μου, καλά έκανες και έφυγες. Τουλάχιστον «κάηκες» λιγότερο από κάποιους άλλους που ακόμα παραμένουν. Άραγε ο Κυτούδης τι θα κάνει; Εγώ πιστεύω ότι θα κινηθεί στο ίδιο μοτίβο. Το ίδιο πιστεύω ότι θα κάνει, ίσως λίγο αργότερα και ο Δελιόπουλος. Όσο ο Χαλκίδης μάλωνε με τους άλλους δύο ήταν καλά, τώρα που άρχισε να ασχολείται και με την ΚΕΔΑ τα πράγματα δυσκολεύουν. Κοντός ψαλμός.
Μια μπάρα για να ανεβαίνουν πιο εύκολα οι γέροι τα σκαλιά στην ΟΠΑΚΟΜ στήθηκε αυτές τις μέρες. Όποιος την είδε σίγουρα θα διαπίστωσε ότι και 4x4 να είναι ο γέρος δεν την ανεβαίνει.
Μετά από αυτό κατέληξα σε ένα συμπέρασμα. Αυτοί που στήνουν τέτοιες μπάρες πρέπει να αλλάξουν δουλειά με τους πλακατζήδες. Οι πλακατζήδες αντί να δώσουν περισσότεροι κλίση προς το σιφόνι στέλνουν το νερό κάτω από τον νεροχύτη ενώ αυτοί που κάνουν τις μπάρες τις δίνουν τέτοια κλίση που όχι νερό αλλά «να ζήσουμε να τον θυμόμαστε τον γέρο που το τόλμησε».
Φανταστείτε να το ανέβει κάποιος άνθρωπος με αναπηρικό καροτσάκι. Τρεις θέλει να τον σπρώχνουν. Αν τα καταφέρει η Καστανιά μετά θα είναι περίπατος. Και ας πούμε ότι το ανέβηκε. Στο κατέβασμα; Ούτε στο Καμποχώρι δεν θα σταματήσει με τη φόρα που θα πάρει, σας το υπόσχομαι. Σάκη μου, το ξέρω ότι δεν σου άρεσε αλλά......
Και θα κλείσω με ένα κουίζ ξανά. Ποια είναι η «Πόπη» που ζήλεψε την φήμη και τη μαεστρία του βιρτουόζου του κλαρίνου Γιώργου Μάγκα; Άραγε το «Πόπη» βγαίνει από το «Καλλιόπη» ή είναι όπως το «Πάτυ» που δεν βγαίνει από το «Σκαλοπάτι»;
Ο Μητσοτάκης έχει φίλους που μιλάνε με εξωγήινους.Αν πάρει φωτιά ο Υμηττός τον έχω ικανό τον Τσίπρα να διατάξει να γεμίσουν τα Καναντέρ με νερό από τον Σαρωνικό. Η μάνα μου δεν μπορεί να καταλάβει ότι τρεις συνεχόμενες μέρες σπανακόρυζο, φακές και φασολάκια κοντεύω να γίνω σαν τον Άγιο Ονούφριο.
Ο Βουλγαράκης ακόμα δεν πληρώθηκε σαν αντιδήμαρχος αλλά παρόλα αυτά βάζει λεφτά από την τσέπη του για να αγοράσει υλικά για την καλύτερη λειτουργία του τμήματος. Η πρόεδρος τον Τρικάλων πήρε ΜΙΑ ολόκληρη χλωρίνη για να βγάλει τη χρονιά στην κοινότητα. Τέρμα τα χουβαρνταλίκια Μαρία μου, ένα κουταλάκι του καπουτσίνο χλωρίνη σε 25 λίτρα νερό. Έτσι κάνουν οικονομία.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Σήμερα θα προσπαθήσω να είμαι καλός και να μη στεναχωρήσω κανέναν. Όσο μπορώ φυσικά. Γενικά, είμαι
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ένας φίλος μου προχθές μου είπε «το όνειρο μου είναι να είχα όσες γκόμενες πιστεύει η γυναίκα μου πως έχω». Ένα θα σου πω, δεν
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή τη βδομάδα σκυλο-βαρέθηκα, για να μη πω τίποτα χειρότερο. Τίποτα το ιδιαίτερο δεν έπαιξε. Ή όλοι έγιναν καλά παιδιά ή βαρέθηκαν ακόμη να μαλώνουν και μεταξύ τους. Αν η βαρεμάρα ήταν ολυμπιακό άθλημα θα έβγαινα τέταρτος για να μην ανέβω στο βάθρο.
Αφήστε που άρχισε και το κρύο. Ανοίγεις το ψυγείο και ακούς τη γαλοπούλα να φωνάζει «πόρτααααα». Απότομα μας το ξεκίνησε φέτος.
Σήμερα έχω γενέθλια και θέλω να μη συγχυστώ αλλά δεν το βλέπω. Τα πόσα κλείνω αφήστε το, είναι μεγάλη ιστορία.
Ένα μόνο θα σας πω, όταν εγώ γεννήθηκα το χωριό μου, η Κορυφή, είχε μόνο 4 ασφάλτους και τον πεθαμένο τον πήγαιναν ή με αγροτικό ή με την πλατφόρμα. Σε πιο νέο παιδί που γεννήθηκε από το 1990 και μετά να πω ότι όταν μας έβαλε ο ΟΤΕ σταθερό τηλέφωνο τρέχαμε οικογενειακώς σαν χαζοί, ποιος θα το σηκώσει πρώτος όταν χτυπούσε γιατί μας φαίνονταν παράξενο που μιλούσε και να με πιστέψει; Τέλος πάντων, άλλοι δεν είχαν ρεύμα. Τυχερός ήμουνα.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως επιτρέπεται σε κάποιον να είναι ηλίθιος ενώ απαγορεύεται σε κάποιον άλλον να του το επισημάνει. Γιατί μόλις είπα ηλίθιος το μυαλό σας πήγε κατευθείαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη; Επειδή όλα στον «κόσμο του» μοιάζουν ρόδινα; Μου θυμίζει τη διαφήμιση που το παιδάκι ρίχνει το γάλα στο πάτωμα και η μαμά του χαμογελαστή σκύβει να το σκουπίσει. Αυτός είναι ο κόσμος του Κυριάκου. Εγώ αν το έκανα θα μου έφερνε η μάνα μου το ποτήρι στο κεφάλι. Αυτός είναι ο δικός μου κόσμος. Φαγώθηκαν όλοι ότι κάνει γκάφες και βλακείες. Ότι χαιρετάει κούκλες σε βιτρίνες.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι μέσα του γίνεται ένας πόλεμος που κρατάει πολλά χρόνια. Πόλεμος μεταξύ ενός ενήλικου άντρα και ενός παιδιού. Είμαι σίγουρος ότι το βράδυ στο σπίτι του πίνει ουίσκι και τρώει δρακουλίνια. «Εγώ θα πείσω τους εταίρους για μείωση των πλεονασμάτων με ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» είπε στη Διεθνή Έκθεση. Πείσε πασά μου πρώτα τη νεολαία να σε ψηφίσει και άσε τους εταίρους. Εκεί θα σε παραδεχτώ. Τη νεολαία όμως και όχι κάτι ξανθιές γριές με αλογίσια δόντια, μη μου άπτου από τζάκι που αναντάμπαπαντάμ ψήφιζαν δεξιά.
Από την άλλη μεριά, στον Σύριζα τα πράγματα αγριεύουν. Η βουλευτής Φρόσω Καρασαρλίδου επισκέφθηκε τους διευθυντές της Α/θμιας και της Β/μιας Εκπαίδευσης, κ. Διονύσιο Διαμαντόπουλο και κα Αναστασία Μαυρίδουκαι συζήτησε μαζί τους θέματα που αφορούν στην εκπαίδευση με αφορμή και την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.
Βγήκε και φωτογραφία με τα χέρια στις τσέπες (είμαι νέα και το δείχνω) για να μας δείξει τη σιγουριά που αισθάνεται για το κόμμα που αντιπροσωπεύει. Φρόσω μου, στην επόμενη συνάντηση να βγεις μια φωτογραφία σαν αυτή που σου προτείνω παρακάτω για να δείξεις και το ξεβράκωμα που μας κάνατε. Για να δω τα κότσια σου τώρα.
Στην ομιλία του Κυριάκου ήταν και τα τρία πρωτοπαλίκαρα του τόπου μας. Ο πρώτος βουλευτής, ο πρώτος αντιπεριφερειάρχης και φυσικά ο πρώτος δήμαρχος. Για μας οι τηγανιτές πατάτες δεν είναι φαγητό, είναι συναίσθημα. Για αυτούς η ΝΔ δεν είναι κόμμα, είναι κάτι παραπάνω από οργασμός. Δεν εξηγούνται αλλιώς τέτοια χαμόγελα.
Στη φωτό 1 ο Αποστόλης Βεσυρόπουλος σίγουρα άλλαξε 3 βρακιά από τη χαρά του μέχρι να κάτσει. Και αυτό το ύψος, μόνο ο γερανός της ΕΤ3 τον περνάει, έλεος πια.
Στη φωτό 2 ο Κώστας Καλαϊτζίδης, με ύφος απονέβρωσης, ότι τάχα μου δεν τρελάθηκα κιόλας, φοράει γαλάζιο πουκάμισο. Έλεος με τα γαλάζια πουκάμισα και τους πολιτικούς. Τα φοράτε κάθε μέρα και είναι σαν να μην αλλάζετε ποτέ. Κωστάκη μου, τίναξε επιτέλους από πάνω σου το πάπλωμα μπας και βρούμε εκείνον που ψηφίσαμε.
Και φυσικά στην φωτό 3 ο δικός μας Παναγιώτης Γκυρίνης. Καινούρια μασέλα να έβαζε, τέτοια χαρά δεν θα είχε. Έχω να τον δω να χαμογελάει έτσι από τότε που του είπε ο Αλεξόπουλος το ναι για το ψηφοδέλτιο. Παναγιώτη μου, την άλλη φορά που θα καθαρίσεις τα αυτάκια σου βάλε την μπατονέτα πιο βαθιά μπας και σε επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και θυμηθείς τα περί ανεξαρτησίας που έλεγες.
Τον Δήμο Αλεξάνδρειας διέσχισε την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017 το απόγευμα η «Φλόγα της Αγάπης», στο πλαίσιο της 15ης Πανελλήνιας Λαμπαδηδρομίας Εθελοντών Αιμοδοτών. Ο ασημένιος παγκόσμιος αθλητής Κώστας Χαμαλίδης έφερε τη φλόγα και ο χρυσός αθλητής των Special Olympics στο Los Angeles Νίκος Τουλίκας άναψε το βωμό. Αλήθεια, σας θυμίζει κάτι αυτός ο βωμός;
Μία μέρα το χρόνο λειτουργεί ως βωμός και τις υπόλοιπες 364 ως.... τασάκι. Ναι, πολύ καλά διαβάσατε. Τις υπόλοιπες 364 μέρες βρίσκεται έξω από το δημαρχείο και σβήνουν τα τσιγάρα όσοι εισέρχονται μέσα. Να δω και εκείνον το βωμό των ολυμπιακών αγώνων του 2004 (ένας πυρσός 20 μέτρων) στα χέρια καμιάς γριάς να προσπαθεί να ανάψει με αυτόν το καμινέτοκαι ας κλείσω τα μάτια μου μετά.
Τέτοια βλέπω και συγχύζομαι. Έναν καφέ ρε παιδιά, να ηρεμήσω. Όχι όμως ότι καφέ να΄ ναι. Θέλω τον καλύτερο.
Ο Ηγούμενος της Μονής Θεοτόκου Καλλίπετρας Παλαμάς έκανε μόδα τις βαφτίσεις σε ποτάμια. Καλή ιδέα. Και δεν περιμένεις τον καντηλανάφτη πότε να έρθει με την κατσαρόλα με το ζεστό νερό και δεν πληρώνεις στην εκκλησία το 80άρι. Ένα χαρτζιλίκι τον παπά και άιντε.
Είδαν και απόειδαν οι άλλοι παπάδες και πλέον δεν μας φτάνουν τα γύρω ποτάμια. Σφαγή για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη παραλία. Ο πατέρας Εφραίμ θα βαφτίζει στον Λουδία κάθε Κυριακή και Τετάρτη, ο πατέρας Νεκτάριος στον Αξιό κάθε Δευτέρα και Σάββατο και ο πατήρ Αντώνιος στον Αλιάκμονα, στα ρεπό του Παλαμά. Κανονίστε, μη πάτε Ιούνιο που είναι γεμάτα τα ποτάμια νερό και αντί για βάφτιση σας βρούμε φουσκωμένους σε κανένα χωράφι με ρύζια.
Και μιας και πιο πάνω μιλούσα για παπάδες, ο Μητροπολίτης Χίου δήλωσε ότι η γιόγκα δεν είναι χριστιανική γυμναστική. Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα το γιατί. Πως δηλαδή πρέπει να γυμναστούμε για να παραμείνουμε χριστιανοί; Παππούλη μου, μακάρι να μπορούσαμε να περπατούσαμε πάνω στο νερό αλλά αυτό μόνο ένας το κατάφερε.
Ραντεβού το άλλο Σάββατο.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Έχω δύο τρία βράδια που δεν μπορώ να κοιμηθώ. Δεν χρωστάω πουθενά, δεν μάλωσα με κανέναν, δεν..., δεν. Ενώ δίνω την εντολή στον εγκέφαλο μου «κοιμήσου» αυτός καταλαβαίνει «θυμήσου». Κάποιον πείραξα μάλλον και δεν μπορώ να το θυμηθώ.
Ρε λες, μπα εγώ τι φταίω που τελικά ο Ερυθρός Σταυρός έχει προβλήματα με το γραφείο στο Πνευματικό. Με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης ακυρώθηκε η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο να του δοθεί γραφείο για 5 χρόνια.
Ώρα είναι τώρα να μου πουν ότι έτρεχα στην Αποκεντρωμένη για να μην τους δώσουν γραφείο. Μπορεί να έγραψα πολλά, αλλά η Αποκεντρωμένη αποφάσισε μόνη της και πήρε το μέρος των τοπικών αρχόντων του τόπου μας. Ναι, ναι, αυτών που η άποψή τους έχει απλά γνωμοδοτικό χαρακτήρα, όπως πολύ καλά φρόντισε να μας ενημερώσει ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Δημήτρης Ράπτης.
Ή δεν διάβασες καλά τον νόμο Δημήτρη μου ή γίνεται της αποκεντρωμένης εδώ πέρα. Που ακούστηκε να αποφασίζει σύσσωμη η δημοτική αρχή με «ναι» και τελικά να γίνεται το «όχι» της τοπικής; Κάτι σαν το δημοψήφισμα του Τσίπρα δηλαδή με αντίστροφα αποτελέσματα.
Με τι μούτρα Δήμαρχε μου θα κοιτάξεις τώρα τους Λυμπεράκη, Ουσταμπασίδη, Τζίκα, Δάλλα και τους λοιπούς; Εσύ κύριε Ράπτη μου; Σηκώθηκαν τα πόδια και χτύπησαν το κεφάλι; Όταν αρρωστήσεις η διάγνωση για το τι έχεις ποικίλει από γιατρό σε γιατρό. Ο παθολόγος θα σου πει ότι πρόκειται για ίωση, ο ψυχίατρος για άγχος και η μάνα σου «είδες που στ΄λεγα εγώ». Τα προσθέτεις όλα δήμαρχε μου και βρίσκεις τι έχεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εσύ έκανες αφαίρεση. Αφαίρεσες τη γνώμη των άλλων και κράτησες μόνο τη δική σου.
Ο κόσμος δήμαρχε μου και πρόεδρε του δημοτικού συμβουλίου επέλεξε με την ψήφο του το τοπικό συμβούλιο για να εισακούγεται και όχι γιατί σας χρωστούσαν ψήφους. Τα υπονοούμενα τα πιάνεται στον αέρα, με τα αυτονόητα έχετε ένα θεματάκι. Στο δημοτικό συμβούλιο που έχετε τη Δευτέρα είδα πως έχετε πρώτο θέμα την προσφυγή ή όχι κατά της απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.
Δεν ξέρω αν μετράτε σταυρούς Δήμαρχε μου ή πόσους σας έταξαν αλλά αυτό καταντάει σκέτη ντροπή. Σε ένα παιχνίδι ή θα κερδίσεις ή θα χάσεις. Τίποτα από τα δύο δεν είναι ντροπή. Εδώ δεν ντραπήκατε όταν χάσατε τα 4 εκατομμύρια, για ένα γραφείο πως κάνετε έτσι.
Στον Σταυρό έγινε λαϊκό γλέντι που διοργάνωσε η τοπική κοινότητα για να μαζέψουν χρήματα για να χτίσουν ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Όσιο Παϊσιο. Μια υπόσχεση που έδωσε ο πρόεδρος του χωριού και ο αντιδήμαρχος Σωτήρης Τόκας. Πολύ καλή κίνηση του προέδρου και του αντιδημάρχου αλλά θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι αυτά τα παρεκκλήσια δεν τα βαφτίζει όποιος να΄ ναι. Πρέπει να πάρουν και την έγκριση του Μητροπολίτη για το όνομα του Αγίου. Να δεις Σωτήρη μου ότι κάτι μου λέει ότι ο Πατέρας Παίσιος θα μείνει μόνο στο Καμποχώρι και στο Πλατύ. Ένστικτο θα το πεις, όπως θες πέστο.
Στην παρακάτω φωτογραφία από το γλέντι θα δείτε τους δημοτικούς άρχοντες που τίμησαν την εκδήλωση.
Αυτό που μου έκανε εμένα εντύπωση είναι το τι περικύκλωνα έκαναν όλοι οι δεξιοί τους δύο Πασοκσήδες της παρέας. Από τη μία ο Παντόπουλος και από την άλλη Ράπτης και Γκυρίνης και πίσω ο Τόκας. Πίσω θεριό και σ΄ έφαγα δηλαδή. Κατά που να κόψουν ο Δελιόπουλος και ο Μπρουσκέλης;Πασοκάκια μου καταλαβαίνω απόλυτα πως νοιώθετε. Σαν το ταμπόν. Βρίσκεστε σε ένα από τα ωραιότερα χωριά του δήμου μας, την χειρότερη περίοδο. Κάνω λάθος;
Η εφημερίδα Παραπολιτικά κυκλοφόρησε τη λίστα με τους νέους υποψήφιους για τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Με ένα γρήγορο ψάξιμο που έκανα στο google για να δω ποιοι είναι κατέληξα πως κάποιες σχέσεις ξεκινάνε ως Νότινγκ Χιλ και στο τέλος καταλήγουν Μπένι Χιλ.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί Κυριάκο μου; Είσαι σίγουρος πως θες να βγεις; Αν εξαιρέσω κάνα δυο που γνωρίζω και εκτιμώ όλοι οι άλλοι είναι «συγνώμη κύριε, ποιος είστε».
Βέβαια από τη λίστα λείπουν και τα μεγάλα ονόματα της παράταξης. Δεν κατάλαβα αν αυτά τα ονόματα εννοείτε πως θα είναι μέσα ή πάμε για εντελώς νέο ψηφοδέλτιο. Γιατί αν μιλάμε για τη δεύτερη περίπτωση τότε Κυριάκο μου, ρούχα Αρμάνι και μυαλό χαρμάνι.
Ήρθε η Φώφη να μιλήσει στην Έκθεση και όλα τα πασοκάκια έτρεξαν από πίσω. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε δίπλα - δίπλα Γκιόνογλου και Ναλμπάντη. Λέτε να σημαίνει κάτι για το 2019 ή απλά λόγω κόμματος; Δεν ξέρω τι να πω, με μπέρδεψαν.
Μάλλον έχω να πω, ότι έτσι και κάτσει άλλα δυο χρόνια στην πολιτική ο Μπάμπης, τον βλέπω να έχει δήμαρχο τον μαθητή του. Μπάμπη μου, το ξέρω ότι η πολιτική είναι σαν το ποτό. Αν το συνηθίσεις, δεν το σταματάς. Κάποια στιγμή όμως ξεσουρώνεις. Στην Αμερική το λένε hangover. Στην Ελλάδα «πω ρε πουστ... μου, δεν θα ξαναπιώ για έναν μήνα». Το μόνο που μένει να μάθω είναι αν νιώθεις περισσότερο Έλληνας ή Αμερικάνος.
Στη επόμενη φωτογραφία απλά επιβεβαιώθηκα ότι ο Δελιόπουλος δεν πήγε. Ή τα περί διαγραφής από το κόμμα αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά ή τον έβαλε τιμωρία ο Γκυρίνης να γράψει 100 φορές «μακριά από την Φώφη και τον Ναλμπάντη». Γιοβανόπουλος, Μπρουσκέλης και Μπαλτατζίδου συνεχίζουν να «προσδοκούν ανάσταση νεκρών».
Βαρέθηκα πλέον με την πολιτική. Ένας καλός καφές θα με ηρεμήσει και θα μου δώσει ιδέες για να πιάσω τα καλλιτεχνικά. kaffeine_37 είναι η λύση και ο καλύτερος καφές της πόλης.
Πριν πάω όμως στην καλλιτεχνική ζωή της πόλης λέω να κάνω μια στάση στην παιδεία. Είναι αδικία που όταν πέφτουμε από τα σύννεφα προσγειωνόμαστε πάντα στην Ελλάδα. Το λέω αυτό, όχι γιατί έχω κάποιο παράπονο από τη χώρα μου αλλά γιατί είμαστε ανάποδοι. Στραβώσαμε όλοι όταν είπε ο Τσίπρας να καταργήσει την προσευχή από το σχολείο αλλά δεν θυμώσαμε καθόλου όταν οι διαβάσεις που περνάνε οι μαθητές είναι εντελώς ανύπαρκτες.
Για να κάνουν την προσευχή τους τα παιδιά πρέπει πρώτα να πάνε στο σχολείο. Βάψατε 30 σχολεία, λίγη ριμάδα άσπρη μπογιά δεν σας περίσσεψε να τραβήξετε 50 γραμμές; Αυτά τα προβλήματα μας ενδιαφέρουν να βρουν λύση κύριε Χαλκίδη μου και όχι τα εσωτερικά σας. Θα μου πείτε, εσείς δεν είστε υπεύθυνος για την γραμμογράφηση. Είστε όμως υπεύθυνος για την ασφάλεια των παιδιών που συνεπάγετε ότι εσείς πρέπει να απαιτείτε να γίνουν οι διαβάσεις και όχι μόνο ποιος είναι πρόεδρος και ποιος κάνει κουμάντο. Δεν βαρεθήκατε να βλέπετε εκκλησάκια στις άκρες των δρόμων;
Η Τζιτζικομητζιχοτζηριά έκανε και πάλι τον θόρυβό της. Είμαι φαν της ομάδας, κάνει καλές και προσεγμένες δουλειές και πάντα αποσπά αβίαστα το χειροκρότημα μας. Στη συγκεκριμένη παράσταση, που ανέβηκε πριν αρκετούς μήνες για πρώτη φορά, υπήρχαν εκπληκτικές ερμηνείες από κάποιους. Υπήρχαν σίγουρα πολύ καλύτερα σκηνικά. Υπήρχε όμως και μία σιγουριά που ίσως... δεν θα έπρεπε.
Το σίγουρο είναι πως ο κόσμος και πολύ περισσότερο οι μικροί μας φίλοι το χάρηκαν πολύ. Για όλους εμάς όμως που είδαμε την πρώτη παράσταση στο Πλατύ η διαφορά ήταν αισθητή. Δεν θα το πω ξεπέτα, θα πω όμως ότι ίσως να χρειάζονταν λίγες πρόβες ακόμη. Ενώ έταξα να δώσω Oscar δεν θα το κάνω. Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι την επόμενη φορά θα δώσω πολλά.
Από την άλλη πλευρά ο «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» μάγεψε το κοινό του για άλλη μια φορά. Δεν είμαι κριτικός θεάτρου αλλά θεωρώ πως αυτή η παράσταση στο Αμφιθέατρο ήταν πολύ καλύτερη από την πρεμιέρα. Αυτά τα παιδιά είναι πραγματικά ταλέντα, δεν χωράει αμφιβολία.
Ένα μεγάλο μπράβο βέβαια και στη σκηνοθέτιδα, κυρία Φλώρα Γώτη για την πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάνει.
Κυρία Γώτη μου λέω να σας ιντριγκάρω λιγάκι και να βάλουμε ένα στοίχημα. Πολύ ωραία τα έργα που ανεβάσατε δύο χρόνια τώρα. Υλικό έχετε μπόλικο (εννοώ από ηθοποιούς), τι θα λέγατε να ανεβάσουμε λιγάκι τον βαθμό δυσκολίας; Είμαι σίγουρος ότι οι προτάσεις που θα σας κάνω ίσως να σας μπερδέψουν λιγάκι αλλά ελπίζω να δεχτείτε το στοίχημα το οποίο είμαι σίγουρος ότι θα χάσω. Ή μήπως όχι!!!!
Μιλάω για το “Annie” το πολύ γνωστό μιούζικαλ ή το «Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει» του Νίκου Κυπουργού. Δύο έργα που είδαν χιλιάδες κόσμος και μίλησαν στην καρδιά μικρών και μεγάλων. Μια πρόταση έκανα..... πάει;
Τα σχολεία άρχισαν και εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα με τίποτα να ήμουν στη θέση των παιδιών. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα μαθήματα και πάντα είχα την απορία αν αυτοί που με 3 ώρες διάβασμα τη μέρα μπήκαν πρώτοι στο πανεπιστήμιο είναι ίδιοι με αυτούς που με δυο σταγόνες fairy πλένουν 40 πιάτα; Το ξέρω, πάλι σας μπέρδεψα. Σας αφήνω να χαλαρώσετε. Τα λέμε το άλλο Σάββατο.
Quiz: ποιος είναι ο ψάλτης (ευνοούμενος από κάποιους ιερείς) που πηγαίνει στην εκκλησία να ψάλει ότι ώρα θέλει; Που καθυστέρησε ολόκληρη λειτουργία επειδή βαριόταν ή κοιμόταν;
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Το προηγούμενο καρπούζι ήταν το πρώτο της τέταρτης σαιζόν, δεν ξέρω αν νιώθω ικανοποίηση...είναι ωραίο πράγμα να ξέρεις ότι σε διαβάζουν και αυτοί που σε μισούν...δεν πειράζει, όλα καλά...η ζωή συνεχίζεται και.... πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Το πιο ωραίο αυτής της εβδομάδας που πέρασε ήταν ότι το μικρό μου, μας έβγαλε ασπροπρόσωπους.
Η πρωταθλήτρια Ελλάδος στα 56 κιλά, Γεωργία Γκουγκούδη από τα Τρίκαλα κατέκτησε την 7η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα πάλης που διεξήχθη στα Άνω Λιόσια! Ένα κορίτσι μόλις 15 χρονών λαμβάνει πρώτη φορά μέρος σε τέτοια εκδήλωση και καταφέρνει να εξασφαλίσει την 7η θέση στην παγκόσμια κατάταξη! Νιώθω πολύ περήφανος που όταν ήταν μικρούλα μου την έφεραν στον σύλλογο οι γονείς της για να την μάθω να χορεύει.
Ο πατέρας της, Στέλιος, οδηγός φορτηγού, με ένα μεροκάματο, κατάφερε να σπουδάσει τρία παιδιά και να μας χαρίσει και μια παγκόσμια πρωταθλήτρια. Τα έξοδα για προπονήσεις, εξοπλισμούς, μεταφορικά σε αγώνες, διαμονές, είναι τεράστια. Ο Δήμος Αλεξάνδρειας τι μπορεί να κάνει για αυτό το παιδί; Εύχομαι και ελπίζω η αναγνώριση να μην είναι απλά μια πλακέτα. Γεωργία μου, κράτα γερά πουλί μου, έχεις γονείς βράχους.
Το δεύτερο πιο ωραίο πράγμα που συνέβη αυτή την εβδομάδα ήταν ένας άλλος αγώνας πάλης ο οποίος διεξήχθη όχι στα Άνω Λιόσια αλλά στο δημοτικό συμβούλιο. Τι ομορφιές ήταν αυτές !!!!!
Δήμαρχε μου, σήμερα και θα σε μαλώσω αλλά και θα σου δώσω συγχαρητήρια. Θα σε μαλώσω γιατί το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει. Όταν αφήνεις να ξεκατινιάζονται οι σύμβουλοί σου έτσι, να αναιρούν την εκλεγμένη αντιπολίτευση και να κάνουν οι ίδιοι αντιπολίτευση μέσα στη συμπολίτευση τότε, λυπάμαι πολύ αλλά φταις και μάλιστα πολύ. Από την άλλη θα σου δώσω συγχαρητήρια γιατί όταν ξέρεις ότι Συρόπουλος και Κυτούδης κλείνουν προς άλλη μεριά τότε καλά έκανες και τους άφησες να εκδηλωθούν.
Όταν είδα τα βίντεο που μόνο το alexandriamou.gr έβαλε, ντράπηκα τόσο πολύ που απόρησα γιατί τους ψηφίζουμε ...
Τρία κοκόρια μάλωναν για το ποιος θα κάνει κουμάντο. Ο κύριος Χαλκίδης, Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας αποφάσισε ότι όλα πρέπει να γίνουν όπως λέει ο νόμος. Και γω μαζί σου αντιδήμαρχε μου αλλά.... Δεν τηρούμε τον νόμο μόνο όταν θέλουμε. Όταν το 2014 ο κόσμος σε ψήφισε και ανέλαβες αντιδήμαρχος ο νόμος όριζε ότι πρέπει να φέρεις εις πέρας το χρέος σου και να αντεπεξέλθεις στα καθήκοντα σου. Αλλά τότε παρέβλεψες τον νόμο, φώναζες τον δήμαρχο «μηδέν» και τον Τόκα «γκουρού» και την έκανες με ελαφριά. Δεν σε γνωρίζω προσωπικά αν και πολύ θα ήθελα μια μέρα να πιούμε έναν καφέ και να μιλήσουμε. Προτιμώ να έχω δική μου άποψη για τους ανθρώπους και να μη δανείζομαι αλλονών.
Όσο για τον Κυτούδη και τον Συρόπουλο τι να πω; Ρε αλάνια, ο δήμαρχος δεν ήταν που 2,5 χρόνια τώρα σας έβγαζε το καπέλο και σας έλεγε ότι εκτελείτε σωστά τα καθήκοντα σας; Γιατί δεν το ρίξατε το μπαλάκι σ΄ αυτόν και τον αφήσατε να σας παίζει μπάλα όπως θέλει; Μόσχο μου, στην πρόταση «η Μαρία είναι η μεγαλύτερη καριόλα της Μήλου» η απάντηση δεν είναι «ποια Μαρία» αλλά «σιγά το μεγάλο νησί». Δημήτρη μου, όταν δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό σ΄ αυτό που σου έβαλαν να κάνεις, να ξέρεις ότι μένεις με τον χειρότερο λόγω κακής επικοινωνίας και διαχείρισης... Και αυτόν μας έδειξες στο δημοτικό συμβούλιο.
Τα εμπόδια είναι για να τα πηδάμε και μαζί και αυτούς που μας τα βάζουν αλλά όχι με τέτοιο τρόπο. Παίξτε και σεις το παιχνίδι που σας παίζουν. Την άλλη φορά που θα πάτε στο δημοτικό συμβούλιο να κρατάτε τα «τέτοια σας». Αν σας ρωτήσει κάποιος αν κατουριέστε απαντήστε διπλωματικά «όχι φίλε μου, περιμένω να εκτελεστεί το φάουλ». Απλά μπερδέψτε τους, δεν θέλουν και πολύ.
Όπως είπα και πιο πάνω ενώ όλα τα «έγκυρα» και «αντικειμενικά» ΜΜΕ του δήμου μας ήταν παρών στο δημοτικό συμβούλιο, παρόλα αυτά κανένα δεν είχε μπαταρία στη κάμερα τη στιγμή του καβγά για να τραβήξει. Τελικά ο Πουρτσίδης είναι πολύ μπροστά που κουβαλάει πάντα δύο μπαταρίες. Όχι, όχι, δεν παινεύω το site στο οποίο γράφω, απλά ήταν τυχερό. Ήταν φαίνεται η... «κακιά η στιγμή» για όλους τους άλλους.
Και επειδή κοράκιασα τόση ώρα, ας πιω ένα καφεδάκι. Που; Μα φυσικά στο kaffeine_37 που προσφέρει την καλύτερη ποικιλία Jacobs καφέ στην πόλη.
Ύστερα από την δίμηνη περίπου διάρκειας απόλυσή τους οι συμβασιούχοι καθαριότητας του δήμου Αλεξάνδρειας θα επαναπροσληφθούν με νέα απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξάνδρειας. Ουσιαστικά η πρόταση αποτελεί την υλοποίηση σχετικής δέσμευσης προς τους ιδίους τους απολυμένους, ότι μόλις υπάρξει νομική δυνατότητα θα επαναπροσληφθούν με νέα σύμβαση. Η προτεινόμενη επανα-πρόσληψη αφορά στους 19 από τους 20 συμβασιούχους.
Όλα καλά ως εδώ. Αυτός ο ένας που θα μείνει απ΄ έξω ποιος είναι; Αυτό κι αν είναι γκαντεμιά. Πασά μου, όποιος κι αν είσαι, αν είναι να μείνεις στο ράφι, ζήτα να σε βάλουν σε αυτό με τα ποτά. Όσο για τους άλλους 19.... ανάψτε κεριά στο μανουάλι για τον Τζάκσον τον Μιχάλη μπας και βγάλετε το 5μηνο.
Όσο για την «διαμάχη» Γκυρίνη – Ναλμπάντη... Ο πρώτος είπε αυτά που ήθελε να πει, ρίχνοντας τις αιχμές του και αφού ο Ναλμπάντης άρχισε να δικαιολογείται, το γύρισε και είπε ότι δεν υπήρχε καμία μομφή. Πες...πες κάτι θα μείνει!
Οι Τούρκοι Κωστάκη μου στην πλατεία Ταξίμ και οι Έλληνες στην πλατεία Τα-ξυν. Γιατί μασάς και του δίνεις το δικαίωμα να σου πετάει το μπαλάκι... Όλοι μας ξέρουμε ότι τα μεγαλύτερα έργα που έγιναν ποτέ από την ΔΕΥΑΛ ήταν επί των ημερών σου. Επίσης, όλοι μας ξέρουμε ότι η ΔΕΥΑΛ ήταν πάντα χρεωμένη. Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει. Θεωρείς ότι είσαι ακόμα «σκλάβος» της ΔΕΥΑΛ; Έφυγες από κει, τέλος.
Σαν σήμερα, πριν ένα χρόνο, 9 Σεπτεμβρίου 2016 υπογράφτηκε η συμφωνία του αιώνα. Οι τρεις ποντιακοί σύλλογοι, Αλεξάνδρειας, Μελίκης και Σταυρού έκαναν αδελφοποίηση. Ένας για όλους και όλοι για έναν.
Ακόμα γελάνε οι αποθήκες έξω από τον Σταυρό που φιλοξένησαν αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός. Καλοκαίρι δεν τους βρήκε και άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη. Όταν ακούσαμε τη λέξη «αδελφοποίηση» πάγωσε ολόκληρη η Αλεξάνδρεια και τα περίχωρα. Όλοι μας βγάζαμε λεξικά, google search να δούμε τι σημαίνει. Ένα θα σας πω αγαπητοί πρόεδροι των συλλόγων, πάντως όχι αυτό που εσείς κάνατε. Ας το ονομάζατε αλλιώς, ας πούμε ..... εντυπωσιασμός!!!!
Αυτό το ευτυχές γεγονός «ευλόγησε» με την παρουσία του αλλά και με την παρουσίαση του (διάβασε τα βιογραφικά των συλλόγων και υποσχέθηκε θαύματα για το μέλλον) ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ, Στέφανος Δελιόπουλος.
Ότι «ευλόγησες» πασά μου δεν στέριωσε, γιατί το ταλαιπωρείς; Εσύ είσαι γεννημένος για άλλα πράγματα, πιο μεγάλα. Έχεις μήπως κάτι να μας πεις ή να το βγάλω εγώ στη φόρα; Σιγά, σιγά, δεν βιάζομαι.
Και από τους τρεις ποντιακούς συλλόγους πάω στον άλλο ποντιακό. Αυτόν του Πλατέος. Περιφορά της εικόνας της Παναγίας από τον πρόεδρο του συλλόγου με μπλούζα.... Νεκροκεφαλή.
Λάζαρε μου, ο Χριστός είπε «ελάτε όλοι κοντά μου» αλλά δεν εννοούσε φέρτε και τον Δημητροκάλη και τη Μαριέτη μαζί. Πρέπει να τα έχεις μπερδέψει λίγο τα πράγματα. Είμαι σίγουρος ότι για την περιφορά του επιταφίου το Πάσχα ετοίμασες μπλουζάκι Black Sabbath να βάλεις. Κοίτα με. Να βάλεις πουκάμισο πασά μου γιατί κάνα δυο ακόμα περιφορές να κάνεις και σε βλέπω παρέα με τον Καζαντζάκη.
Και επειδή είμαι δαιμόνιος, τον έψαξα, τον βρήκα και βγήκα φωτογραφία μαζί με τα πειστήρια του εγκλήματος.
Πάλι πολλά έγραψα. Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε τα πάντα από τα τελευταία πανηγύρια (Τρίκαλα, Παλιοχώρι, Καμποχώρι, συναυλία Μαριώς και φυσικά.... Αδελφοποίηση). Κάτι σαν «έχω κάνει γυμνή φωτογράφιση, έπειτα με έντυσε η νονά μου και φύγαμε».
Προχθές πήγα στον οφθαλμίατρο, γέρασα βλέπετε και ήρθε η κόρη του που την έλεγαν Ίριδα. Δεν ξέρω πως κρατήθηκα να μη του πω «πάλι καλά που δεν είσαι γυναικολόγος μ@λ@κ@». Τα λέμε το άλλο Σάββατο. Υπομονή αδέλφια.
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Τι μου κάνετε; Η αλήθεια είναι ότι σας πεθύμησα πολύ. Τον Ιούλιο έλεγα «θέλω
Καρπουζάκια μου πολύ καλησπέρα σας. Πέρασε σχεδόν ένας μήνας που είμαστε χώρια και εμένα πραγματικά μου φάνηκε... αιώνας. Τελικά, πρέπει να
Σας έλειψε;;; Επιστρέφει ανανεωμένο!!!
Το ¨Μούφα το
Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Επιτέλους έφτασε η μέρα που θα ησυχάσετε για έναν μήνα από μένα. Τελευταίο καρπουζάκι το σημερινό για
