Με έντονο το παραδοσιακό χρώμα αναβίωσε το Σάββατο του Λαζάρου, 12 Απριλίου, το όμορφο έθιμο των Λαζαρίνων από την Εστία Ρουμλουκιωτών Αλεξάνδρειας. Όπως κάθε χρόνο, η εκδήλωση έφερε στην πόλη ζωντάνια, μουσική και χορό, τιμώντας τη λαϊκή παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά του Ρουμλουκιού.

Η ημέρα ξεκίνησε με την καθιερωμένη πρωινή ευχή από τον Ιερέα στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας. Αμέσως μετά, οι Λαζαρίνες – κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές – περιπλανήθηκαν στους δρόμους της πόλης, τραγουδώντας τα «Λαζαριάτικα» και χορεύοντας, σκορπίζοντας χαμόγελα, ανοιξιάτικη διάθεση και αναμνήσεις.

Το έθιμο των Λαζαρίνων, βαθιά ριζωμένο στον λαϊκό πολιτισμό του τόπου, αποτελεί αναφορά στην ανάσταση του Λαζάρου και συνδέεται άμεσα με τον ερχομό της άνοιξης και τη γιορτή του Πάσχα. Η Εστία Ρουμλουκιωτών, με σεβασμό στην παράδοση, συνεχίζει να διατηρεί ζωντανό αυτό το ιδιαίτερο έθιμο, προσφέροντας σε κατοίκους και επισκέπτες την εμπειρία της πολιτιστικής μνήμης και της τοπικής ταυτότητας.

Η ζεστή ανταπόκριση του κόσμου ανέδειξαν για ακόμη μια φορά τη σημασία διατήρησης τέτοιων εθίμων, που κρατούν ζωντανή την ιστορική και πολιτιστική συνέχεια της περιοχής.

Ήρθι ου Λάζαρους, ήρθαν τα Βάια....

Ένα από τα έθιμα της άνοιξης που τελούνταν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος, όπως και στο Ρουμλούκι, ήταν οι Λαζαρίνες. Το έθιμο των Λαζαρίνων έκτος από το ότι ανάγγελλε την Ανάσταση του Λαζάρου, ανάγγελλε και το ξύπνημα, την ανάσταση της φύσης και τον ερχομό της άνοιξης, την αναγέννηση της φύσης και την ανανέωση της ζωής. Το γεγονός ότι επικρατεί το γυναικείο στοιχείο στο έθιμο έχει σχέση με την γυναικεία γονιμότητα όπου εξισώνεται με την ευκαρπία των αγρών.

Το έθιμο των Λαζαρίνων στο Ρουμλούκι διαρκούσε από το απόγευμα της Παρασκευής, παραμονή του Σαββάτου του Λαζάρου μέχρι και την Κυριακή των Βαΐων. Στο έθιμο αυτό συμμετείχαν νεαρές, ελεύθερες κοπέλες ηλικίας 13-19 ετών, που είχαν εισέλθει σε ηλικία γάμου, δηλαδή είχαν φορέσει τον άσπρο σαγιά και το τσεμπέρι στο κεφάλι. Το μπουλούκι, όπως ονομάζονταν μία ομάδα Λαζαρίνων, αποτελούνταν συνήθως από 4 κοπέλες και ένα κοριτσάκι έως 12 ετών, την "καλάθαρο", που ακολουθούσε την ομάδα και συγκέντρωνε με ένα καλάθι τις προσφορές (αυγά και χρήματα), που τους έδιναν σε κάθε σπίτι που επισκέπτονταν.
Όλη τη Μεγάλη Σαρακοστή, οι Λαζαρίνες προετοιμάζονταν μαθαίνοντας τους χορούς και τα τραγούδια, που θα τους ήταν αναγκαία για την επιτυχή τέλεση του εθίμου αυτού. Οι κοπέλες ενός μπουλουκιού Λαζαρίνων, πολλές φορές έδιναν όρκο μεταξύ τους πως ό,τι και να συμβεί δε θα χαλάσουν το μπουλούκι τους και πως θα συνέχιζαν όλες μαζί το έθιμο αυτό για 2 ή 3 χρονιές ακόμα.
Οι Λαζαρίνες φορούσαν ως ενδυμασία τους "τα λαζαργιάτ’κα", που αποτελούνταν από τον άσπρο σαγιά, από τσεμπέρι στο κεφάλι στολισμένο με λουλούδια και από μαντίλες πολύχρωμες, που κρεμούσαν στα ζωνάρια τους. Μία μαντίλα κρατούσαν στα χέρια τους. Επίσης, φορούσαν κοσμήματα, δανεισμένα από παντρεμένες γυναίκες.

To Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Αλεξάνδρειας αναβίωσε το έθιμο των Λαζαρίνων στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Την Παρασκευή 11 Απριλίου 2025 το πρωί μια ομάδα από μαθήτριες συνοδευόμενες από τις εκπαιδευτικούς τους ξεκίνησαν τραγουδώντας και χορεύοντας τα Λαζαριάτικα τραγούδια να επισκέπτονται καταστήματα στην αγορά της πόλης!

Η αναβίωση του εθίμου των Λαζαρίνων από το Ειδικό Σχολείο Αλεξάνδρειας αποτέλεσε μια μοναδική εμπειρία για τις μαθήτριες και τις εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν. Με χαμόγελα και τραγούδια, οι μαθήτριες περιηγήθηκαν στην αγορά της πόλης, κρατώντας τα στολισμένα καλαθάκια τους και γεμίζοντάς τα με κεράσματα που τους προσέφεραν με χαρά οι καταστηματάρχες. Η δράση αυτή δεν ανέδειξε μόνο την αξία της λαϊκής μας παράδοσης, αλλά ενίσχυσε και το αίσθημα συμμετοχής και αποδοχής μέσα στην τοπική κοινωνία, ενώ παράλληλα ανέδειξε το παιδαγωγικό έργο των εκπαιδευτικών τους.

Καλό Πάσχα με υγεία!

Γράφει η Έφη Στεφ. Καραγιάννη

Η Εστία Ρουμλουκιωτών αναβίωσε για ακόμη μια χρονιά το έθιμο των Λαζαρίνων στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας.

Συγκεκριμένα το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου στις 27 Απριλίου 2024 μια ομάδα από νεαρά κορίτσια του συλλόγου βρέθηκαν στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Αφού πήραν την ευχή του ιερέα, το προαύλιο της εκκλησίας γέμισε με όμορφες, νεαρές κοπέλες που τραγούδησαν χορεύοντας τα Λαζαριάτικα τραγούδια. Στη συνέχεια οι Λαζαρίνες επισκέφθηκαν κάποια σπίτια και μετέπειτα οι όμορφες φωνούλες τους αντήχησαν στην οδό Βετσοπούλου και στα καταστήματα, στην πόλη της Αλεξάνδρειας.

Ήρθ’ ου Λάζαρους, ήρθαν τα βάγια

Ήρθ’ η Κυριακή που τρών’ τα ψάρια.

Σήκου Λάζαρι μ’ κι μην κοιμάσι

ήρθ’ η μάνα σου απού την Πόλη,

σούφιρι χαρτί κι καλαμάρι,

γράφτει Θόδουρι, γράφτει Δημήτρη,

γράφτει Λιμουνιά κι Κυπαρίσση.

Τώρα λάλησιν πουλί κι αηδόνι,

Τώρα λάλησιν κι χιλιδόνι.

Κι απ’ τ΄χρόν’.

Έθιμα όπως οι Λαζαρίνες έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Σωζόμενα έως και την όψιμη αρχαιότητα, μεταδόθηκαν στον κοινό βυζαντινό πολιτισμό και στο χριστιανισμό όλης της Βαλκανικής. Το έθιμο των Λαζαρίνων συνδέεται με τον ερχομό της άνοιξης, την αναγέννηση της φύσης και την ανανέωση της ζωής. Το γεγονός ότι επικρατεί το γυναικείο στοιχείο στο έθιμο έχει σχέση με την γυναικεία γονιμότητα όπου εξισώνεται με την ευκαρπία των αγρών.

Εικόνες για μια  Ελλάδα που αγαπάμε και οραματιζόμαστε .

Ειναι αυτές οι μικρές  μεταβυζαντινές κοινότητες  που   πρωταγωνιστούν  στα λαικά μας δρώμενα .

Αγερμοί με  μικρά κορίτσια στο κορυφαίο λαϊκό δρώμενο <<Λαζαρίνες >>.

Φέρνοντας την καλοτυχία και την ευφορία ,με την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής τους , περνούν στις αυλές των σπιτιών και μεταφέρουν το προοίμιο  της Ανάστασης του Ιησού.

Έθιμα γεμάτα αγάπη και σεβασμό στην τοπικότητα μας ,που χαρακτηρίζουν την θρησκευτική  τους συνείδηση .

Ο Πολιτιστικός σύλλογος Ξεχασμένης ''Γεώργιος Σεφέρης''  εκφράζει τις ευχαριστίες του στους κατοίκους  του χωριού και  
εύχεται  η  Ανάσταση να φέρει την ελπίδα  και το φώς στη ζωή μας.

 Ένα από τα έθιμα της άνοιξης που τελούνταν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος, όπως και στο Ρουμλούκι, ήταν οι Λαζαρίνες. Το έθιμο των Λαζαρίνων έκτος από το ότι ανάγγελλε την Ανάσταση του Λαζάρου, ανάγγελλε και το ξύπνημα, την ανάσταση της φύσης και τον ερχομό της άνοιξης, την αναγέννηση της φύσης και την ανανέωση της ζωής. Το γεγονός ότι επικρατεί το γυναικείο στοιχείο στο έθιμο έχει σχέση με την γυναικεία γονιμότητα όπου εξισώνεται με την ευκαρπία των αγρών.

Το Σάββατο του Λαζάρου 8 Απριλίου το πρωί μια ομάδα από νεαρά κορίτσια του συλλόγου, βρέθηκε στον Ιερό Ναό του Λουτρού
και αφού πήραν την ευχή από τον Ιερέα, ξεκίνησαν τραγουδώντας και χορεύοντας τα Λαζαριάτικα τραγούδια να επισκέπτονται γειτονιές και σπίτια του χωριού και να γεμίζουν με κεράσματα τα ολάνθιστα καλαθάκια τους!

Το έθιμο των Λαζαρίνων στο Ρουμλούκι διαρκούσε από το απόγευμα της Παρασκευής, παραμονή του Σαββάτου του Λαζάρου μέχρι και την Κυριακή των Βαΐων. Στο έθιμο αυτό συμμετείχαν νεαρές, ελεύθερες κοπέλες ηλικίας 13-19 ετών, που είχαν εισέλθει σε ηλικία γάμου, δηλαδή είχαν φορέσει τον άσπρο σαγιά και το τσεμπέρι στο κεφάλι. Το μπουλούκι, όπως ονομάζονταν μία ομάδα Λαζαρίνων, αποτελούνταν συνήθως από 4 κοπέλες και ένα κοριτσάκι έως 12 ετών, την "καλάθαρο", που ακολουθούσε την ομάδα και συγκέντρωνε με ένα καλάθι τις προσφορές (αυγά και χρήματα), που τους έδιναν σε κάθε σπίτι που επισκέπτονταν.
Όλη τη Μεγάλη Σαρακοστή, οι Λαζαρίνες προετοιμάζονταν μαθαίνοντας τους χορούς και τα τραγούδια, που θα τους ήταν αναγκαία για την επιτυχή τέλεση του εθίμου αυτού. Οι κοπέλες ενός μπουλουκιού Λαζαρίνων, πολλές φορές έδιναν όρκο μεταξύ τους πως ό,τι και να συμβεί δε θα χαλάσουν το μπουλούκι τους και πως θα συνέχιζαν όλες μαζί το έθιμο αυτό για 2 ή 3 χρονιές ακόμα.

Οι Λαζαρίνες φορούσαν ως ενδυμασία τους "τα λαζαργιάτ’κα", που αποτελούνταν από τον άσπρο σαγιά, από τσεμπέρι στο κεφάλι στολισμένο με λουλούδια και από μαντίλες πολύχρωμες, που κρεμούσαν στα ζωνάρια τους. Μία μαντίλα κρατούσαν στα χέρια τους. Επίσης, φορούσαν κοσμήματα, δανεισμένα από παντρεμένες γυναίκες.

Η Εστία Ρουμλουκιωτών αναβίωσε το έθιμο των Λαζαρίνων.

Το Σάββατο του Λαζάρου 8 Απριλίου το πρωί μια ομάδα από νεαρά κορίτσια του συλλόγου, βρέθηκε στον Ιερό Ναό της Παναγίας.

Aφού πήραν την ευχή από τον Ιερέα, το προαύλιο γέμισε με νεαρές κοπέλες που τραγούδησαν χορεύοντας τα Λαζαριάτικα τραγούδια. Στη συνέχεια οι Λαζαρίνες επισκέφθηκαν σπίτια και επιχειρήσεις και αργότερα οι όμορφες φωνούλες τους αντήχησαν σε όλη την οδό Βετσοπούλου στην Αλεξάνδρεια.

Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία και τα τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών ακόμα και κορίτσια τις παντρειάς που ονομάζονταν "Λαζαρίνες".

Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.

Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Απέραντη ομορφιά , εικόνες γεμάτες Ελλάδα με πρωταγωνιστές μικρά κορίτσια στο κορυφαίο λαϊκό δρώμενο «Λαζαρίνες» .

Φέρνοντας την καλοτυχία και την ευφορία, με την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής τους , περνούν στις αυλές των σπιτιών και φέρνουν το προοίμιο της Ανάστασης του Ιησού. Λουτρός Ημαθίας : Σάββατο του Λαζάρου 20 Απριλίου 2019! Μικρές κοινότητες που μέχρι σήμερα γιορτάζουν τα έθιμα τους με αγάπη και σεβασμό στην τοπικότητα τους.

Τελούν εθιμοτυπικές δράσεις που χαρακτηρίζουν την θρησκευτική τους συνείδηση και δηλώνουν την ταυτότητα τους .

Ο Μορφωτικός σύλλογος Λουτρού εκφράζει τις ευχαριστίες του στους κατοίκους του χωριού μας που υποδέχτηκαν τα παιδιά μας με αγάπη και ενθουσιασμό. Ευχόμαστε η Ανάσταση να φέρει την ελπίδα και το φώς στην ζωή μας ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.

Η Εστία Ρουμλουκιωτών για πέμπτη φορά αναβίωσε το έθιμο των Λαζαρίνων στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας.

Συγκεκριμένα το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου στις 20 Απριλίου 2019 μια ομάδα από νεαρά κορίτσια του συλλόγου βρέθηκαν στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και στη συνέχεια πήγαν στο Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου.

Αφού πήραν ευχή, το προαύλιο γέμισε με νεαρές κοπέλες που τραγούδησαν χορεύοντας τα Λαζαριάτικα τραγούδια. Στη συνέχεια οι Λαζαρίνες επισκέφθηκαν κάποια σπίτια και μετέπειτα οι όμορφες φωνούλες τους αντήχησαν στην οδό Βετσοπούλου στην πόλη της Αλεξάνδρειας.

Ήρθ’ ου Λάζαρους, ήρθαν τα βάγια

Ήρθ’ η Κυριακή που τρών’ τα ψάρια.

Σήκου Λάζαρι μ’ κι μην κοιμάσι

ήρθ’ η μάνα σου απού την Πόλη,

σούφιρι χαρτί κι καλαμάρι,

γράφτει Θόδουρι, γράφτει Δημήτρη,

γράφτει Λιμουνιά κι Κυπαρίσση.

Τώρα λάλησιν πουλί κι αηδόνι,

Τώρα λάλησιν κι χιλιδόνι.

Κι απ’ τ΄χρόν’.

Έθιμα όπως οι Λαζαρίνες έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Σωζόμενα έως και την όψιμη αρχαιότητα, μεταδόθηκαν στον κοινό βυζαντινό πολιτισμό και στο χριστιανισμό όλης της Βαλκανικής. Το έθιμο των Λαζαρίνων συνδέεται με τον ερχομό της άνοιξης, την αναγέννηση της φύσης και την ανανέωση της ζωής. Το γεγονός ότι επικρατεί το γυναικείο στοιχείο στο έθιμο έχει σχέση με την γυναικεία γονιμότητα όπου εξισώνεται με την ευκαρπία των αγρών.

Η Εστία μας για πέμπτη συνεχόμενη φορά θα αναβιώσει το Πασχαλιάτικο έθιμο των Λαζαρίνων!