Απέναντι σε όλη αυτή την αδικαιολόγητη εχθρότητα οι Χριστιανοί απευθύνονταν για παρηγοριά και στήριξη στον πνευματικό τους πατέρα, τον Απόστολο Παύλο, που τόσο πολύ είχε κοπιάσει και αγωνιστεί μαζί τους για την ίδρυση και στερέωση της τοπικής τους Εκκλησίας. Κι εκείνος, ως φιλόστοργος πατέρας, αν και φυλακισμένος στη Ρώμη, όπου ανέμενε την καταδίκη του και το μαρτυρικό του τέλος, σπεύδει να ικανοποιήσει την πνευματική αυτή ανάγκη των παιδιών του, στέλνοντας τους μια επιστολή ξέχειλη από ανιδιοτελή αγάπη και ανύστακτο πατρικό ενδιαφέρον, όπου τους παρηγορεί και τους συμβουλεύει για το πως θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τους πειρασμούς και τις δυσκολίες της ζωής τους. Όχι βέβαια κάνοντας χρήση βίας, όχι αρματωμένοι με πανοπλίες και λάβαρα, αλλά φορώντας την πνευματική πανοπλία του Θεού, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Πριν εμβαθύνουμε όμως περισσότερο στο περιεχόμενο του Αναγνώσματος, ας το διαβάσουμε ξανά στην δική μας καθημερινή γλώσσα.
Γράφει, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος: «Αδελφοί μου, πάρτε δύναμη από την ένωσή σας με τον Κύριο και από την μεγάλη Του ισχύ. Ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο Θεός για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου. Γιατί δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του σκοτεινού τούτου κόσμου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό. Γι’ αυτό φορέστε την πανοπλία του Θεού, ώστε να μπορέσετε να προβάλετε αντίσταση, όταν έρθει η ώρα της σατανικής επίθεσης. Λάβετε κάθε απαραίτητο μέτρο για να μείνετε ως το τέλος σταθεροί στις θέσεις σας. Σταθείτε, λοιπόν, σε θέση μάχης· ζωστείτε την αλήθεια σαν ζώνη στη μέση σας· φορέστε σαν θώρακα τη δικαιοσύνη. Για υποδήματα στα πόδια σας βάλτε την ετοιμότητα να διακηρύξετε το χαρούμε άγγελμα της ειρήνης. Εκτός από όλα αυτά, κρατάτε πάντα την πίστη σαν ασπίδα, πάνω στην οποία θα μπορέσετε να σβήσετε τα φλογισμένα βέλη του πονηρού. Η σωτηρία ας είναι περικεφαλαία σας, και ο λόγος του Θεού η μάχαιρα που σας δίνει το Πνεύμα». (Εφεσίους κεφάλαιο στ΄, στίχοι 10-17)
Παρόλο που ζούμε στον 21ο αιώνα, όλοι μας μπορούμε, εύκολα, να φέρουμε στο μυαλό μας, με τη φαντασία μας, την εικόνα ενός πολεμιστή του αρχαίου κόσμου. Όλοι μας έχουμε δει εικόνες τέτοιων πολεμιστών, σε βιβλία ή σε αγάλματα, στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση. Αντικρίζοντας τη μορφή ενός τέτοιου μαχητή, παρατηρούμε ότι είναι απόλυτα προετοιμασμένος για τον πόλεμο ο οποίος τον περιμένει. Προετοιμασμένος και έτοιμος, με όλα τα μέσα τα οποία έχει στη διάθεσή του, ώστε να καταφέρει να μείνει ζωντανός και να νικήσει στον αγώνα του. Στο Αποστολικό ανάγνωσμα που μελετούμε σήμερα, ο Απόστολος Παύλος παρομοιάζει τον Χριστιανό, τον πραγματικό Χριστιανό, με αυτούς τους πολεμιστές του αρχαίου κόσμου.
Οι στρατιώτες εκείνοι πολεμούσαν ενάντια σε ανθρώπους, ενάντια σε εχθρικούς πολεμιστές, τους οποίους τους έβλεπαν και μπορούσαν να τους επιτεθούν ή να τους αποφύγουν με το σώμα τους. Επίσης, αυτοί οι πολεμιστές χρησιμοποιούσαν βαριά όπλα, για να πληγώσουν τον εχθρό, αλλά και φορούσαν χοντρές πανοπλίες, οι οποίες κάλυπταν σχεδόν όλο το σώμα τους, ώστε να τους προστατεύσουν από τα χτυπήματα των αντιπάλων. Δεν έφταναν όμως μόνο αυτά· για να κερδίζουν οι πολεμιστές στη μάχη χρειάζονταν ένα σχέδιο, μία σωστή τακτική, ώστε να φανούν έξυπνοι και ευέλικτοι, γνωρίζοντας τι έπρεπε να κάνουν όταν θα αντιμετώπιζαν τους εχθρούς. Και τέλος έπρεπε να έχουν υψηλό ηθικό, μεγάλο κουράγιο και πολλή ψυχική δύναμη, για να μπορέσουν να πολεμήσουν μέχρι τελευταίας πνοής. Τι σχέση όμως μπορεί να έχουν όλα αυτά με τον αγώνα ενός Χριστιανού;
Κι όμως. Όπως μας βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος, οι πολεμιστές εκείνοι και ο τρόπος που πολεμούσαν έχουν άμεση σχέση με τη μάχη που δίνει ο Χριστιανός στη ζωή του και μας εξηγεί αναλυτικά το γιατί· επειδή όπως οι αρχαίοι στρατιώτες πολεμούσαν ενάντια σε εχθρούς που ήθελαν να τους πληγώσουν και να τους θανατώσουν, με τέτοιους εχθρούς πολεμά και ο Χριστιανός, που δεν είναι βεβαίως άνθρωποι με σάρκα και οστά, αλλά είναι ο διάβολος και οι σκοτεινές δυνάμεις του, τα πνεύματα που τον ακολούθησαν όταν αποστάτησε εναντίον του Θεού και γι’ αυτό ξέπεσε από τον παράδεισο στην κόλαση. Εχθροί, επίσης, του Χριστιανού είναι και οι ίδιες οι αδυναμίες του και τα πάθη του, τις οποίες εκμεταλλεύεται ο διάβολος για να μας πληγώσει και να μας θανατώσει, όπως ήθελαν να κάνουν οι εχθροί των αρχαίων πολεμιστών σε αυτούς.
Και για να αντιμετωπίσουμε αυτό τον εχθρό, ο Απόστολος Παύλος μας προτείνει να μιμηθούμε το παράδειγμα των μαχητών εκείνων και να χρησιμοποιήσουμε κι εμείς τη δική μας πανοπλία, όχι βεβαίως την υλική, αλλά την πνευματική· να φορέσουμε δηλαδή την πανοπλία του Θεού. Σαν περικεφαλαία, που προστάτευε το κεφάλι των πολεμιστών, ας έχουμε στο μυαλό μας συνέχεια τη σωτηρία μας, ώστε να μην πλανιόμαστε από τις ψεύτικες υποσχέσεις του διαβόλου· σαν θώρακα, που φύλαγε τον κορμό του μαχητή, να έχουμε τη δικαιοσύνη, ώστε να μην δίνουμε στον πονηρό το δικαίωμα, με τις αδικίες μας, να μας πληγώνει και να μας απομακρύνει από τον Θεό· Σαν ζώνη μας να έχουμε την αλήθεια, ώστε να μην γινόμαστε χαλαροί, ή αλλιώς «χλιαροί Χριστιανοί» και χάσουμε τον δρόμο μας· σαν γρήγορα σανδάλια στα πόδια μας ας έχουμε τη θέληση να ομολογήσουμε τον Χριστό· την πίστη σαν ασπίδα μας και το λόγο του Θεού σαν όπλο μας. Και με τον Χριστό μας ανίκητο και αθάνατο στρατηγό, να πολεμούμε πάντα ενάντια στον διάβολο και ενάντια στον κακό μας εαυτό, ώσπου να φτάσουμε στη νίκη μας, στη Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν.
Με αγάπη Χριστού.
«ο γραφέας»
