τη σηµερινή ηµέρα,(Κυρική 7 Ιανουαρίου) , η Αγία µας Εκκλησία εορτάζει τη «σύναξη» του µεγίστου των προφητών, του µεγαλυτέρου των Αγίων, του ένσαρκου αγγέλου του Θεού, του ανθρώπου που στάθηκε ανάµεσα και ένωσε µε τη ζωή και το έργο του, δύο εποχές της ανθρώπινης ιστορίας, αυτής της προ και της µετά Χριστόν. Κι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι άλλος από τον Άγιο Ιωάννη, τον Προφήτη, τον Πρόδροµο, τον Βαπτιστή του Κυρίου µας Ιησού. Σ’ αυτόν είναι αφιερωµένο και το Ευαγγελικό Ανάγνωσµα της σηµερινής Κυριακής και που είναι παρµένο από το Ιερό Ευαγγέλιο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Πριν όµως προχωρήσουµε, ας το ξαναδιαβάσουµε στην δική µας απλή καθηµερινή γλώσσα και στη συνέχεια µε αφορµή αυτό να προσπαθήσουµε να εµβαθύνουµε στο νόηµά του και το νόηµα της σηµερινής εορτής.
Γράφει λοιπόν, ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Εκείνο τον καιρό, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς το µέρος του και λέει: «Αυτός είναι ο αµνός του Θεού, που παίρνει πάνω του την αµαρτία των ανθρώπων. Γι’ αυτόν σας µίλησα όταν είπα: “ύστερα από µένα έρχεται ένας που είναι ανώτερός µου, γιατί υπήρχε πριν εγώ γεννηθώ”. Εγώ κάποτε δεν τον ήξερα ποιός είναι. Για να τον γνωρίσει όµως ο Ισραήλ, γι’ αυτό ήρθα εγώ και βαφτίζω µε νερό». Κι ο Ιωάννης διακήρυξε δηµόσια και είπε: «Είδα το Πνεύµα να κατεβαίνει σαν περιστέρι από τον ουρανό και να µένει πάνω του. Εγώ δεν τον ήξερα ποιος ήταν, αυτός όµως που µε έστειλε να βαφτίζω µε νερό, αυτός µου είπε: “εκείνος που πάνω του θα δεις να κατεβαίνει και να µένει το Πνεύµα, αυτός είναι που βαφτίζει µε Άγιο Πνεύµα”. Κι αυτό εγώ το είδα· και διακήρυξα δηµόσια πως αυτός είναι ο Υιός του Θεού». ( Ιωάννου, κεφάλαιο 1, στίχοι 29-34 )
Στα όσα µαρτυρούσε και διακήρυττε δηµόσια ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδροµος για τον Κύριό µας Ιησού Χριστό, στο επόµενο διάστηµα µετά τη Βάπτιση Του, αναφέρεται το Ιερό κείµενο του Ευαγγελίου που µόλις διαβάσαµε. Και είναι πολύ φυσικό µια µέρα µετά την εορτή των Θεοφανείων , όπου στο χθεσινό Ευαγγελικό Ανάγνωσµα, ακούσαµε τα περιστατικά της Βάπτισης του Κυρίου µας Ιησού, σήµερα να ασχολούµαστε µε τα όσα ακολούθησαν. Γιατί ο ρόλος και η αποστολή του Ιωάννου δεν τελείωσε µε τη Βάπτιση του Θεανθρώπου. Είχε ακόµα να προσθέσει τις τελευταίες λεπτές «εργασίες» στο έργο της διάνοιξης της οδού του Κυρίου, και της προετοιµασίας του κόσµου στο να δεχθεί την έλευση του αναμενόμενου Μεσσία και Λυτρωτή. Χρειάστηκε λοιπόν να µιλήσει ξανά και ξανά για Εκείνον, και να Τον υποδείξει στους πιστούς µαθητές και ανθρώπους που µέχρι τότε περιστοίχιζαν εκείνον, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του τον µεγάλο κήρυκα της µετανοίας, τον µέγα προφήτη των επερχόµενων µεγαλείων του Υιού του Θεού, του κορυφαίου ασκητού και αγωνιστή της Παλαιάς Διαθήκης και του πρώτου της Καινής. Χρειάστηκε να «αδειάσει» αυτός για να αναδείξει την πληρότητα του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Χρειάστηκε να αποτραβηχτεί αυτός από την επιφάνεια στην αφάνεια προκειμένου να παραχωρήσει την πρώτη θέση στον Νυµφίο της Εκκλησίας.
Κι αυτό, το έκανε µε θαυµαστή ταπείνωση αλλά και διάκριση, ώστε να µην απογοητεύσει, να µην αποθαρρύνει, να µην αποπροσανατολίσει τους δικούς του µαθητές και ακολούθους και τους οποίους, όπως από την Αγία Γραφή πληροφορούμαστε, σταδιακά οδήγησε και συνέδεσε µε τον νέο τους Διδάσκαλο, τον Κύριο Ιησού». Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο κινούνται και τα όσα διακήρυξε δηµόσια ο Ιωάννης λίγο µετά τη Βάπτιση του Ιησού και που πριν διαβάσαµε στο σηµερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσµα. «Αυτός είναι ο αµνός του Θεού, που παίρνει πάνω του την αµαρτία των ανθρώπων. Γι’ αυτόν σας µίλησα όταν είπα: “ύστερα από µένα έρχεται ένας που είναι ανώτερός µου, γιατί υπήρχε πριν εγώ γεννηθώ”. Εγώ κάποτε δεν τον ήξερα ποιός είναι. Για να τον γνωρίσει όµως ο Ισραήλ, γι’ αυτό ήρθα εγώ και βαφτίζω µε νερό» καθώς και το «Είδα το Πνεύµα να κατεβαίνει σαν περιστέρι από τον ουρανό και να µένει πάνω του. Εγώ δεν τον ήξερα ποιος ήταν, αυτός όµως που µε έστειλε να βαφτίζω µε νερό, αυτός µου είπε: “εκείνος που πάνω του θα δεις να κατεβαίνει και να µένει το Πνεύµα, αυτός είναι που βαφτίζει µε Άγιο Πνεύµα”. Κι αυτό εγώ το είδα· και διακήρυξα δηµόσια πως αυτός είναι ο Υιός του Θεού».
Συγκλονιστική η µαρτυρία του Ιωάννου για το πρόσωπο του Ιησού! Αποκάλυπτε ξεκάθαρα στους ανθρώπους την «ταυτότητά» Του, ώστε να µην υπάρχει καµιά αµφιβολία γι’ Αυτόν. Τον αποκάλεσε «αµνό του Θεού» που επρόκειτο να πάρει επάνω Του την αµαρτία των ανθρώπων. Τον ανέδειξε ως «ανώτερο» του που µάλιστα υπήρχε πριν αυτός γεννηθεί, -κι ας ήταν γνωστό ότι ο Ιωάννης ήταν λίγους µήνες µεγαλύτερος του στην ηλικία- αλλά εδώ φυσικά ο Πρόδροµος δεν εννοούσε την ανθρώπινη φύση του Ιησού αλλά την Θεία φύση του Υιού του Θεού, του «εκ του Πατρός γεννηθέντος προ πάντων των αιώνων». Τον πιστοποίησε ως τον πραγµατικό Βαπτιστή, τον βαπτίζοντα Θεία και ουράνια, µε «Άγιο Πνεύµα» και όχι όπως ανθρώπινα και σχηµατικά, «µε νερό», έκανε ως τότε εκείνος, µαρτυρώντας για την κάθοδο και παραµονής επί της κεφαλής Του του Πνεύµατος. όπως τον είχε αξιόπιστα πληροφορήσει ο ίδιος ο πέµψας αυτόν, Θεός. Και τέλος, ξεκάθαρά και έµπλεος παρρησίας, τον διακήρυξε δηµόσια, συστήνοντάς Τον στην προσδοκούσα ως τότε ανθρωπότητα, ως τον Υιό του Θεού.
Αυτή η δηµόσια διακήρυξη, ήταν και η τελευταία πινελιά στο Θείο έργο και στην ιερή διακονία του Ιωάννου του Βαπτιστού, που -όπως γράφει και ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης στην αρχή του Ευαγγελίου του- «ήταν µάρτυρας για να κηρύξει ποιος είναι το φως, ώστε µε τα λόγια του να πιστέψουν όλοι. Δεν ήταν ο ίδιος το φως, ήρθε όµως να πει ποιος είναι το φως. Ο Λόγος ήταν το αληθινό φως, που καθώς έρχεται στον κόσµο φωτίζει κάθε άνθρωπο. ... Σ’ όσους τον δέχθηκαν και πίστεψαν σ’ αυτόν έδωσε το δικαίωµα να γίνουν παιδιά του Θεού» (Ιωάννης 1, 6-9 & 12). Από τη στιγµή αυτή και έπειτα, αναλαµβάνει τη σκυτάλη της υλοποίησης του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου ο ίδιος ο Υιός του Θεού. το «αληθινό Φως, που έρχεται στον κόσµο και φωτίζει κάθε άνθρωπο» και που δίνει στον κάθε πιστό το «δικαίωµα να γίνουν παιδιά του Θεού».
Αυτή τη µεγάλη τιµή, να γίνουµε «παιδιά του Θεού», επιφυλάσσει ο Χριστός µας και στον καθένα από εµάς. Ήρθε στον σπαρασσόμενο από την κακία κόσµο µας για να φέρει «επί γης ειρήνη»· ήρθε στον θνήσκοντα από την αµαρτία άνθρωπο για να του προσφέρει την Ανάσταση και την όντως Ζωή· ήρθε στον εξόριστο απόγονο του Αδάµ για να τον καλέσει να επιστρέψει στην χαµένη πατρίδα· ήρθε για τον καθένα και την κάθε µια από εµάς και µας καλεί προσωπικά στη Βασιλεία του ουράνιου Πατέρα µας. Ας φανούµε αδελφοί µου αντάξιοι αυτής της µεγάλης τιµής, αυτής της µεγάλης πρόσκλησης και πρόκλησης.
Κι ας προσπαθήσουµε, να θέσουµε µέσα στο κέντρο της καρδιάς µας, στο κέντρο της ζωής µας, το «περιεχόµενο» του κηρύγµατος, του σήµερα εορταζόµενου Βαπτιστού Ιωάννου, που δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον Χριστό µας. Τότε και µόνο τότε θα έχουµε τιµήσει πραγµατικά τον µεγάλο αυτό Άγιο της πίστεώς µας, όταν ακολουθήσουµε το παράδειγµά του στη ζωή µας, µα πρωτίστως όταν ακούσουµε και πιστέψουµε στην µαρτυρία του περί του Υιού του Θεού, για να ισχύσει έτσι η υπόσχεση της υιοθεσίας και σε µας από τον Θεό Πατέρα. Αμήν.
Με αγάπη Χριστού.
«ο γραφέας»
